Ντάνι Βέργου
Τον απόηχο των δηλώσεων του αναπληρωτή υπουργού Υγείας Παύλου Πολάκη για τους δικαστές και για όσα ανακαλύπτει ο ίδιος καθημερινά -κατά δήλωσή του- στον τομέα ευθύνης του έρχεται να συμπληρώσει η σημερινή συνάντησή του με τον οικονομικό εισαγγελέα στην Αριστοτέλους.
Σε αυτήν αναμένεται να γίνει ενημέρωση για τα διαχρονικά σκάνδαλα που ταλανίζουν εδώ και πολλά χρόνια τον χώρο της δημόσιας Υγείας. Η «Εφ.Συν.» κάνει σήμερα μια αναδρομή σε υποθέσεις που ελέγχθηκαν απ’ το Σώμα Επιθεωρητών Υγείας και για τις οποίες υπήρξαν ενδείξεις σκανδάλων.
Είναι γνωστό ότι πολλά από τα εκατοντάδες πορίσματα του Σώματος Επιθεωρητών Υπηρεσιών Υγείας-Πρόνοιας για τις αλχημείες που κόστισαν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ στο ελληνικό Δημόσιο κι έχουν σταλεί την τελευταία δεκαπενταετία στις αρμόδιες εισαγγελίες εκκρεμούν. Μαζί και οι ποινικές ευθύνες που καταγράφονται στις πολυσέλιδες εκθέσεις των επιθεωρητών, αφού δεν έχουν αποδοθεί από τις εισαγγελικές αρχές.
Ετσι, τα «πιράνχας» του χώρου των προμηθειών υγείας δαγκώνουν ακόμα. Οι τεράστιες αποκλίσεις στις τιμές νοσοκομειακών υλικών και μηχανημάτων, μεταξύ νοσοκομείων, ακόμα και κλινικών του ίδιου νοσοκομείου, που ξεκίνησαν στα τέλη της δεκαετίας του 1990, είναι ακόμα εδώ. Με τη συγκατάθεση πολιτικών, γραφειοκρατών κ.λπ., διαχρονικά, πωλούνται προϊόντα στο κράτος σε ιδιαίτερα υψηλές τιμές, εξασφαλίζοντας υπερκέρδη σε κατασκευάστριες εταιρείες και προμηθευτές.
Αρχικά αυτό γινόταν μέσω νομοθετικών ρυθμίσεων που καθόριζαν το ύψος των τιμών, τις οποίες εισηγούνταν το υπουργείο Υγείας, και στη συνέχεια μέσω της υπονόμευσης της αναθεώρησης του συστήματος προμηθειών υγείας. Η αντίσταση των όποιων εμπλεκομένων στη διαμόρφωση της πολιτικής τιμών των προμηθειών υγείας σε προτάσεις που θα οδηγούσαν στην εκλογίκευσή τους θέτει πολλά και εύλογα ερωτήματα.
H πρακτική της υπερτιμολόγησης θεσμοθετήθηκε με ΦΕΚ περί ανώτατων τιμών ιατρικών υλικών, με πρώτο εκείνο του 1998 επί κυβέρνησης Σημίτη από το υπουργείο Εμπορίου.
Τα ΦΕΚ που ίσχυσαν μέχρι το 2010 προέβλεπαν εξαιρετικά υψηλές τιμές και ο τρόπος προσδιορισμού τους ήταν αυθαίρετος. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2005 επί υπουργίας Κακλαμάνη το κράτος έκανε μία οριζόντια περικοπή 20-25% στις τιμές για τις οποίες κανείς ποτέ δεν διαμαρτυρήθηκε.
Από εκεί και πέρα… ανέλαβε η Επιτροπή Προμηθειών Υγείας (ΕΠΥ), που συστάθηκε με τον νόμο 3580/2007, επί υπουργίας Δ. Αβραμόπουλου, με στόχο τον «έλεγχο του συνόλου των προμηθειών των δημοσιών φορέων και οργανισμών υγείας» και την εξοικονόμηση 500 εκατ. ευρώ ετησίως.
Τρία χρόνια αργότερα, η υπουργός Υγείας Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου ανέφερε ότι «δεν υπήρχε εγκεκριμένο ενιαίο ετήσιο πρόγραμμα προμηθειών για τα νοσοκομεία, με αποτέλεσμα τα χρέη των νοσοκομείων να εκτιναχθούν στα ύψη».
♦ Αναλυτικό ρεπορτάζ στην «Εφημερίδα των Συντακτών» που κυκλοφορεί σήμερα.