Τα απαγορευμένα νησιά Εκεί όπου ο θάνατος καραδοκεί

Τα νησιά είναι το μέρος που επιλέγει κάποιος για να περάσει τις διακοπές του. Οι λόγοι είναι η θάλασσα, το ειδυλλιακό περιβάλλον και η ηρεμία που προσφέρει το εκάστοτε νησί.
Το νησί της νοτιοανατολικής Ιαπωνίας, Μιγιάκι- Τζίμα έχει “στοιχειωθεί” κυριολεκτικά από το ενεργό ηφαίστειο, του όρους Ογιάμα.

Βλέπετε βρίσκεται σε σημείο όπου τεκτονικές πλάκες που κατά καιρούς μετατοπίζονται, προκαλούν εκτόξευση θείου από το έδαφος. Το 1953, σημειώθηκε έκρηξη που προκάλεσε το θάνατο 31 ατόμων. Το 2000, το επίπεδο του θείου που υπήρχε στην ατμόσφαιρα ήταν τόσο υψηλή που οι κάτοικοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το νησί.
Αν και το ηφαίστειο έχει να εκραγεί από το 2006, οι κάτοικοι του νησιού θα μπορούσαν να επιστρέψουν σε αυτό, μόνο αν έφεραν μαζί τους μάσκες αερίου, διότι ανά πάσα στιγμή, μπορεί να εκτοξευθεί θείο στην ατμόσφαιρα.
9. Το νησί των φιδιών

Όσοι φοβάστε τα φίδια, θα πρέπει να μείνετε μακριά από αυτό το νησί 430 τετραγωνικών μέτρων, 90 μίλια μακριά από τις ακτές της Βραζιλίας. Ο λόγος; Σε αυτό το κομμάτι γης, υπάρχουν φίδια σε κάθε γωνιά και μάλιστα δεν πρόκειται για μικρά ερπετά. Η συγκέντρωση των φιδιών εκτιμάται σε, σχεδόν, 5 φίδια ανά τετραγωνικό μέτρο.
Το νησί της χρυσής Οχιάς, όπως ονομάζεται, είναι το σπίτι της πιο δηλητηριώδους οχιάς στον κόσμο, με το όνομα Bothrops insularis. Η οχιά golden lancehead είναι από τα πιο θανατηφόρα φίδια του κόσμου και υπεύθυνη για το 90% των θανάτων, όλων όσων έχουν δαγκωθεί από φίδι στη Βραζιλία.
Το δηλητήριο της οχιάς είναι πολύ ισχυρό και δρα λιώνοντας τη σάρκα στην περιοχή του σώματος όπου έχει γίνει το δάγκωμα. Δεν προκαλεί εντύπωση πως προκειμένου να επισκεφτεί κανείς το νησί, θα πρέπει να πάρει ειδική άδεια και δεν θεωρείται το κατάλληλο για επίσκεψη.
8.Νησί Gruinard
Βόρεια της Σκωτίας, το νησί Gruinard κατακτήθηκε από την βρετανική κυβέρνηση, κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, για την ανάπτυξη και τη δοκιμή βιολογικών όπλων και ειδικότερα άνθρακα. Οι δοκιμές περιλαμβάνουν ρίψη άνθρακα με ειδικές βόμβες σε πρόβατα που παρέμειναν στο νησί γι’ αυτό το σκοπό. Το 1945, μετά από δεκάδες δοκιμές, το Υπουργείο Εφοδιασμού έκρινε το νησί ακατάλληλο να κατοικηθεί τόσο από ανθρώπους, όσο και από ζώα.
Στη δεκαετία του ’80 η κυβέρνηση προσπάθησε να απολυμαίνει το νησί, ψεκάζοντάς το με θαλασσινό νερό και φορμαλδεΰδη για να σκοτώσει όλα τα μικρόβια. Αυτή η απολύμανση πέτυχε να καθαρίσει μόνο την επιφάνεια του εδάφους του νησιού, και δεν είναι γνωστό τι βρίσκεται κάτω από την επιφάνεια. Πάντως το νησί το 1997 κρίθηκε ασφαλές.
7. Νησί Bjørnøya, Bear Island
Σε απόσταση 400 μιλίων από την ακτή του βορειότερου τμήματος της Βόρεια Ευρώπης, βρίσκεται το Bear Island, το νοτιότερο νησί του αρχιπελάγους Σβάρμπαρντ. Το συγκεκριμένο νησί είναι αρκετά απομακρυσμένο. Με άγονους γκρεμούς και χωρίς πόσιμο νερό το καθιστούν μη κατοικήσιμο για τους ανθρώπους.
Σαν να μην έφτανε αυτό, στην περιοχή βυθίστηκε το πυρηνικού σοβιετικό υποβρύχιο Komsomolets, στα νοτιοδυτικά του νησιού. Οι ειδικοί φοβούνται ότι υπάρχει διαρροή ραδιενεργού υλικού από τον αντιδραστήρα που αποτελεί σήμερα πρόβλημα της σοβαρής ρύπανσης του νησιού.
Περιστασιακά πάντως χρησιμοποιείται ως φυσικό καταφύγιο από τους επιστήμονες του Νορβηγικού Πολικού ινστιτούτου.
6. Νησί Μπουβέ
Ο πάγος καλύπτει (πάνω από το 90% της γης καλύπτεται από έναν παγετώνα) ένα ηφαίστειο 1500 μίλια νοτιοδυτικά της Νότιας Αφρικής. Αρχικά αποτελούσε βρετανικό έδαφος που παραχωρήθηκε στη Νορβηγία το 1937. Το πλησιέστερο κατοικημένο μέρος, είναι το Ακρωτήριο Agulhas στη Νότια Αφρική, πάνω από 1400 μίλια βορειοανατολικά. Για αυτό το λόγο είναι και το πιο απομακρυσμένο νησί στον κόσμο.
Το νησί 19 τετραγωνικών μιλίων δεν έχει κατοικηθεί ποτέ από άνθρωπο. Ωστόσο είναι ο τόπος αναπαραγωγής για τα θαλασσοπούλια. Η Ανταρκτική φώκια επίσης αναπαράγεται στο νησί Μπουβέ. Η μέση θερμοκρασία στο νησί Μπουβέ είναι -1 βαθμός Κελσίου με ταχύτητα ανέμου 15 μίλια την ώρα. Αυτό το νησί είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο και σε περίπτωση που θέλει κάποιος να το επισκεφθεί, θα πρέπει να πάρει άδει από την Νορβηγική κυβέρνηση.
5. Νησί Ραμρί
Το νησί αυτό βρίσκεται στις ακτές του Μιανμάρ και “κάτοικοί” του είναι γιγάντιοι κροκόδειλοι του αλμυρού νερού.
Το παρακάτω περιστατικό που περιγράφεται, συνέβη ένα βράδυ του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου:
Τη νύχτα της 19ης Φεβρουαρίου του 1945, περίπου 1000 Ιάπωνες στρατιώτες υποχωρούσαν από τις συμμαχικές δυνάμεις και επέλεξαν να περάσουν μέσα από τους βάλτους του νησιού Ραμρί. Οι κροκόδειλοι αλμυρού νερού, που θεωρούνται τα μεγαλύτερα ερπετά στον πλανήτη, τους επιτέθηκαν.
Αυτό που ακολουθούσε, θα έλεγε κανείς ότι ήταν βγαλμένο από ταινία τρόμου. Το περιστατικό έχει καταγραφεί από το βιβλίο Γκίνες ως “η μεγαλύτερη καταστροφή που που υπέστη ομάδα ανθρώπων από ζώα” και “ο μεγαλύτερος αριθμός θανάτων από επίθεση κροκοδείλων”. Από τους χίλιους που προσπάθησαν να διασχίσουν τον βάλτο, μόνο οι 20 βρέθηκαν ζωντανοί.
Στο νησί αυτό υπάρχουν επίσης μύγες, κουνούπια που μεταδίδουν ελονοσία και σκορπιοί.
4. Νησί Σεντινέλ
20 μίλια δυτικά από νησί Σμιθ, στον Κόλπο της Βεγγάλης βρίσκεται ένα καταπράσινο δάσος 45 τετραγωνικών μιλίων. Πιθανότατα φιλοξενεί πολλά είδη που κανείς δεν έχει δει ακόμα, και μάλλον δεν πρόκειται να δει. Ο λόγος; Οι κάτοικοί του που το φιλούν, σαν κέρβεροι.
Οι ντόπιοι κάτοικοι αντιστέκονται σθεναρά σε οποιαδήποτε μορφή επαφής με άλλη ανθρώπινη ζωή και κάνουν ότι μπορούν για να κρατήσουν τους επισκέπτες μακριά από το νησί. Πολλές φορές πετούν δόρατα σε σκάφη που έρχονται στον κόλπο και ρίχνουν βέλη με φωτιά στα ελικόπτερα που προσπαθούν να πλησιάσουν το νησί για να το φωτογραφίσουν.
Η κυβέρνηση έχει επιλέξει να αφήσει τις υποθέσεις του νησιού να τις διαχειρίζονται οι κάτοικοί του. Γι’ αυτό το λόγο η κυβέρνηση έχει τοποθετήσει ζώνη αποκλεισμού τρία μίλια γύρω από το νησί.
3. Νήσος Ενεγουετάκ
Αυτό το τροπικό νησί στον Ειρηνικό Ωκεανό έχει ένα θανάσιμο μυστικό. Ολόκληρο το κοραλλιογενές νησί, χρησιμοποιήθηκε από τις ΗΠΑ για δοκιμές όπλων. Μία από αυτές τις δοκιμές ήταν μία βόμβα υδρογόνου, 500 φορές ισχυρότερη από τη βόμβα στη Χιροσίμα.
Το νέφος που δημιουργήθηκε από αυτή τη δοκιμή κατέστρεψε ολοσχερώς το νησί Elugebal. Δοκιμές συνεχίστηκαν για τα επόμενα 6 χρόνια. Η ρύπανση που προκλήθηκε ήταν τεραστίων διαστάσεων, μολύνοντας ακόμα και πλοία. Το 1968, οι ιθαγενείς άρχισαν να επιστρέφουν στο νησί, αλλά έκτοτε συνεχίζουν να καταγράφονται διάφορα προβλήματα υγείας.
Το 1979, οι ΗΠΑ επιχείρησαν να “καθαρίσουν” το νησί. Έχει ανασκαφεί μεγάλος μέρος μολυσμένης γης, όμως εξακολουθούν να παρατηρούνται ανωμαλίες στις γεννήσεις αλλά και στη χλωρίδα της περιοχής.
2. Vozrozhdeniya
Μερικές φορές αναφέρεται ως το “νησί της Αναγέννησης”. Αυτό το νησί της λίμνης Άραλης, βρίσκεται ανάμεσα στο Ουζμπεκιστάν και στον Καζακστάν. Η πάλαι ποτέ Σοβιετική κυβέρνηση εκμεταλλεύτηκε την ευνοϊκή θέση του για να φτιάξει εκεί μια μικρή ερευνητική εγκατάσταση.
Για τα επόμενα 40 χρόνια, επιστήμονες εξέτασαν τα γενετικά τροποποιημένα στελέχη των “κοινών” βιολογικών όπλων, όπως πανούκλα, την ευλογιά κ.α. Απελευθέρωναν τα στελέχη αυτά στον αέρα πάνω από το νησί, καταγράφοντας τις επιπτώσεις στην κτηνοτροφία. Η ευλογιά τελικά εξαπλώθηκε στην ηπειρωτική χώρα το 1971, σκοτώνοντας 10 ανθρώπους.
1. Νησιά Φάραλον
Αυτή η ομάδα νησιών έξω από τον κόλπο του Σαν Φρανσίσκο, είναι ένα φυσικό καταφύγιο για πολλά από τα πλάσματα των Ωκεανών. Ελέφαντες, φώκιες, πουλιά ακόμα και φάλαινες. Όλα αυτά τα ζώα προσελκύουν όμως και πολλούς λευκούς καρχαρίες. Οι καρχαρίες είναι γνωστό ότι μπερδεύουν τους δύτες με φώκιες και έτσι η κατάδυση στην συγκεκριμένη περιοχή απαγορεύεται.
Οι θάλασσες γύρω από αυτά τα νησιά χρησιμοποιούνταν ως πυρηνικές χωματερές ραδιενεργών αποβλήτων της Αμερικής, μεταξύ του 1946 και του 1970. Υπολογίζεται ότι πάνω από 55 γαλόνια ραδιενεργού υλικού βυθίστηκαν γύρω από το νησί εκείνη την περίοδο. Οι προσπάθειες για τον καθαρισμό της περιοχής έχουν αποτύχει.