Το σιωπητήριο της εξουσίας…
Του Θύμιου Λυμπερόπουλου
Όλα είναι θέματα πολιτικής. Από αυτήν ξεκινούν και από αυτήν εξαρτώνται , η οικονομία, οι δομές των κοινωνιών, οι συνθήκες εργασίας, η απασχόληση, ο πλούτος ή η φτώχεια των ανθρώπων. Η δομή της σημερινής οικονομίας , αυτό που ονομάζουμε παγκοσμιοποίηση , δεν ακουμπά τον άνθρωπο, ούτε φυσικά την εργασία και το ρόλο της στην εξέλιξη της ανθρωπότητας. Το χρήμα δεν είναι πλέον ένα μέσο συναλλαγής. Έγινε προιόν. Και εξελίσεται σε μια βόμβα στα χέρια των οπαδών-ηγετών του άκρατου νεοφιλελευθερισμού που στον βωμό του κέρδους , αγνοούν τις πραγματικές ανάγκες των ανθρώπων που θα έπρεπε να εξυπηρετούνται με την δίκαιη κατανομή του παραγόμενου πλούτου.
Η μοναδική ιδεολογική πρόταση που προσεγγίζει και υπηρετεί τον άνθρωπο είναι ο ριζοσπαστικός φιλελευθερισμός. Δοκιμασμένος στην πράξη (1974-1981 και 2004-2009) στην Ελλάδα, απέκτησε εκατομμύρια οπαδούς που δεν ξέχασαν ποτέ ότι και στις δύο αυτές περιόδους οι πρωθυπουργοί κυβερνούσαν …με το πιστόλι στον κρόταφο. Και παρόλα αυτά δεν πρόδωσαν ποτέ τον ελληνικό λαό. Έπεσαν από τις ‘’σφαίρες’’ της διαπλοκής, του μεγάλου κεφαλαίου και της ‘’ χούντας των καναλαρχών’’ . Μετατρέποντας το λειτούργημα της δημοσιογραφίας σε κίνημα προπαγάνδας κατάφεραν να πείσουν μεγάλο μέρος των Ελλήνων πολιτών ότι για να σωθεί η πατρίδα , ο Γιώργος Παπανδρέου πρέπει να γίνει πρωθυπουργός, ότι με τα μνημόνια θα σωθεί η Ελλάδα, οι εργαζόμενοι θα πρέπει να θυσιαστούν και να χάσουν τη δουλειά τους, οι συνταξιούχοι την σύνταξή τους κ.ο.κ. Το τι έγινε από το 2010 και μετά είναι γνωστό σε όλους. Πολιτικοί φορείς, κόμματα, οικονομικοί παράγοντες, ΜΜΕ, συνεργάστηκαν προκειμένου να ρίξουν την ευθύνη της καταστροφής που οι ίδιοι δημιούργησαν, στον Κώστα Καραμανλή. Αλλοίωσαν στοιχεία, απέκρυψαν αλήθειες, παραποίησαν γεγονότα, κατασκεύασαν σκάνδαλα για να αμαυρώσουν την εικόνα του και την προσφορά του στην πατρίδα. Ακόμη και στη Νέα Δημοκρατία ξέχασαν γρήγορα τις δηλώσεις περί εξεταστικής επιτροπής για την δράση Παπανδρέου. Η συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ απαιτούσε …σιωπητήριο. Στον βωμό της εξουσίας ξεχάστηκαν όλα. Και προδότες και προδοσία…Απέμειναν κάποια αστεία τιτιβίσματα της σημερινής ηγεσίας της Νέας Δημοκρατίας που προσπαθούν να κάνουν το άσπρο μαύρο. Όμως η αλήθεια είναι τούτη. Αν ο ελληνικός λαός θεωρεί τον Παπανδρέου μια φορά προδότη της χώρας, όλους αυτούς που τον κάλυψαν και εξακολουθούν να τον καλύπτουν τους θεωρεί δέκα φορές προδότες.
Αν η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση δεν αναδείξουν , όπως οφείλουν , το σκάνδαλο Γεωργίου και ΕΛΣΤΑΤ, πως θα ξετυλιχτεί το κουβάρι της αλήθειας; Πως θα υπερασπιστούν τον φτωχοποιημένο ελληνικό λαό; Πως θα υπερασπιστούν την πατρίδα; Ας το καταλάβουν επιτέλους όλοι. Η δικαίωση του Κώστα Καραμανλή είναι δικαίωση της Ελλάδας, είναι δικαίωση των Ελλήνων. Όσοι εξακολουθούν να κρύβουν την αλήθεια και με νεοφιλελεύθερα τρικ προσπαθούν να εξαπατήσουν εκ νέου τους πολίτες για να υφαρπάξουν την ψήφο τους, θα έχουν την πολιτική τύχη του Γιώργου Παπανδρέου και την κομματική σμίκρυνση του ΠΑΣΟΚ. Ο ελληνικός λαός τώρα γνωρίζει. Έμαθε –αφού πρώτα έπαθε- και τι πολιτική ακολούθησε ο Κώστας Καραμανλής και ποιο δρόμο ακολούθησαν όσοι τον διαδέχτηκαν στην εξουσία. Και θα βρει τον τρόπο –έστω και καθυστερημένα- να επαναφέρει τις πολιτικές ισσοροπίες…
ΥΓ: Οι στιγμές που ζούμε είναι ιστορικές. Ο καθένας από μας πρέπει να γίνει υπερασπιστής της πατρίδας. Μόνο από το λαό μπορεί να ξεκινήσει ένα κίνημα προστασίας της χώρας που θα απαιτήσει δίκη και τιμωρία για όσους οδήγησαν την Ελλάδα στο σημείο που είναι σήμερα. Είναι η τελευταία ελπίδα για να πάρουμε πίσω τις ζωές μας. Η τελευταία ελπίδα για να επιστρέψει η χώρα στην κανονικότητα.