Μια ομάδα Ιταλών στρατιωτών το 1940, στα Αλβανικά βουνά, προχωρούν προς τα σύνορα όταν ακούγεται μια φωνή.
«Ένας Έλληνας αξίζει όσο δέκα Ιταλοί»!
Ο Ιταλός διοικητής αμέσως διατάζει μια ομάδα από δέκα από τους καλύτερους στρατιώτες του να πάνε να εξοντώσουν αυτόν τον Έλληνα που έχει το θράσος να τους προκαλεί.
Πάνε πίσω από τον λόφο απ’ όπου ακούστηκε η φωνή, ακούγεται μπαράζ πυροβολισμών και μετά πλήρης σιγή!
Μετά από λίγο ακούγεται πάλι η ίδια φωνή…
«Ένας Έλληνας είναι καλύτερος από εκατό Ιταλούς»!
Νευριασμένος ο Ιταλός διοικητής στέλνει τους 100 καλύτερους στρατιώτες του και επαναλαμβάνεται η ίδια ιστορία. Πυροβολισμοί, ουρλιαχτά, φασαρία και μετά από πέντε λεπτά, σιγή.
Μια ήρεμη Ελληνική φωνή ακούγεται και πάλι.
«Ένας Έλληνας αξίζει παραπάνω από χίλιους Ιταλούς»!
Έξαλλος ο Ιταλός διοικητής επιλέγει 1000 Ιταλούς και τους στέλνει να πάνε και να εξοντώσουν τον Έλληνα!
Πολυβόλα, καραμπίνες, όλμοι, αυτόματα, πιστόλια, χειροβομβίδες, κραυγές και ουρλιαχτά ακούγονται και όλα δείχνουν ότι μια λυσσώδης μάχη μαίνεται και μετά σιγή!
Τελικά, μετά από λίγο, ένας βαριά τραυματισμένος Ιταλός εμφανίζεται από το λόφο πέφτει στα πόδια του διοικητή και ψελλίζει.
«Μη στείλεις άλλους .. πρόκειται για παγίδα! Δεν είναι μόνο ένας αλλά … δύο Έλληνες»!