Εορτάζοντες την 5ην του μηνός Νοεμβρίου

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΓΑΛΑΚΤΙΩΝ & ΕΠΙΣΤΗΜΗ
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΕΡΜΑΣ, ΠΑΤΡΟΒΑΣ, ΛΙΝΟΣ, ΓΑΪΟΣ και ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ, Απόστολοι από τους 70
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΔΟΜΝΙΝΟΣ, ΤΙΜΟΘΕΟΣ, ΘΕΟΦΙΛΟΣ, ΘΕΟΤΙΜΟΣ, ΔΩΡΟΘΕΟΣ ο Πρεσβύτερος, ΕΥΨΥΧΙΟΣ, ΚΑΡΤΕΡΙΟΣ, ΣΙΛΒΑΝΟΣ, ΠΑΜΦΙΛΟΣ, ΦΙΛΟΘΕΟΣ, ΝΕΑΡΧΟΣ, και άλλοι ΑΓΙΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ άνδρες και γυναίκες
Ο ΟΣΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ο Ομολογητής, Πάπας Αλεξανδρείας
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΚΑΣΤΟΡΑΣ & ΑΓΑΘΑΓΓΕΛΟΣ
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΔΟΜΕΝΤΙΟΣ & ΠΑΥΛΟΣ, ο επίσκοπος
Εγκαινια ναού Θεοδώρου Τήρωνος “εν τοις Σφωρακίου”
Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΝΑΣ ο θαυματουργός Αρχιεπίσκοπος Νοβογορδίας (Ρώσος, 1470 μ. Χ.)
Αναλυτικά
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΓΑΛΑΚΤΙΩΝ & ΕΠΙΣΤΗΜΗ
Έζησαν τον 3ο αιώνα μ. Χ., όταν αυτοκράτορας ήταν ο Δέκιος. Οι γονείς του Γαλακτίωνα – Κλειτοφών και Λευκίππη – ήταν πρώτα ειδωλολάτρες. Κάποιος, όμως, ιερομόναχος, που ονομαζόταν Ουνούφριος, τους προσείλκυσε στη χριστιανική πίστη. Από τότε διέθεταν τα πλούτη τους σε κάθε αγαθοεργία. Το δε γιο τους Γαλακτίωνα ανέθρεψαν “εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου”^. Δηλαδή, με παιδαγωγία και νουθεσία, σύμφωνη με το θέλημα του Κυρίου. Και η παιδαγωγία αυτή δεν άργησε να φέρει τους θαυμαστούς καρπούς της. Ο Γαλακτίων όταν μεγάλωσε, νυμφεύθηκε μία ωραία κόρη, την Επιστήμη, την οποία ο ίδιος είλκυσε στο Χριστό. Η ζωή τους κυλούσε αφιερωμένη στην υπηρεσία του λόγου του Θεού και στη διακονία του πλησίον, ώσπου ξέσπασε ο διωγμός του Δεκίου. Τότε, ο μεν Γαλακτίων πήγε σε μοναστήρι του όρους Σινά, η δε Επιστήμη σε γυναικείο κοινόβιο. Αλλά η λαίλαπα του διωγμού έφθασε και στα μέρη εκείνα, με αποτέλεσμα να συλληφθεί ο Γαλακτίων. Όταν πληροφορήθηκε αυτό η Επιστήμη, έτρεξε και παρακάλεσε τους διώκτες να συλλάβουν και αυτή προς ενίσχυση του συζύγου της. Ο άρχοντας Ούρσος, μη μπορώντας να τους πείσει να άλλαξοπιστήσουν, τους αποκεφάλισε (250 μ. Χ.).
1. προς Έφεσίοιις, στ’ 4.
Απολυτίκιο. Ήχος α’. Της ερήμου πολίτης.
Την λαμπράν ξυνωρίδα των Μαρτύρων τιμήσωμεν, ωσπερ συζυγίαν αρίστην και κλυτήν και θεόφρονα, τον θείον Γαλακτίωνα πιστοί, ομού συν Επιστήμη τη σεμνή, δι’ ασκήσεως γαρ πόνων αθλητικήν, εξήνθησαν φαιδρότητα. Δόξα τω ενισχύσαντι υμάς, δόξα τω στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δι’ ημών, πάσιν ιάματα.
Κοντάκιον. Ήχος β’. Τα άνω ζητών.
Μαρτύρων Χριστού, τοις δήμοις ηριθμήθητε, αγώσι στερροίς, φαιδρώς αγωνισάμενοι, Γαλακτίων ένδοξε, συν συζύγω σεπτή και συνάθλω σου, Επιστήμη, τω μόνω Θεώ, πρεσβεύοντες άμφω υπέρ πάντων ημών.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΕΡΜΑΣ, ΠΑΤΡΟΒΑΣ, ΛΙΝΟΣ, ΓΑΪΟΣ και ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ, Απόστολοι από τους 70
Πραγματικοί ποιμένες όλοι του λογικού ποιμνίου της Εκκλησίας μας. Τον Ερμά αναφέρει ο απόστολος Παύλος στην προς Ρωμαίους επιστολή του, καθώς και τους Πατρόβα, Γάϊο και Φιλόλογο. Ενώ τον Λίνο αναφέρει στη δεύτερη προς Τιμόθεον επιστολή του. Ο Ερμάς ορίστηκε επίσκοπος στους Φιλίππους της Μακεδονίας, και σ’ αυτόν αποδίδουν ο Ωριγένης, ο Ευσέβειας, ο Ιερώνυμος και άλλοι, το γνωστό συγγραφικό έργο με τον τίτλο ο “ποιμήν”. Το έργο αυτό δείχνει το βάραθρο, στο όποιο φέρει η αμαρτία και διεγείρει έντονα το αίσθημα της μετάνοιας και της μετά του Θεού ειρήνης. Μέχρι κάποιο χρονικό διάστημα μπορούσε να το αναγνώσει κανείς μόνο στη Λατινική μετάφρασή του. Κατά τον 19ο αιώνα όμως, βρέθηκε και το ελληνικό πρωτότυπο. Ο Πατρόβας πρόσφερε σπουδαίες υπηρεσίες στην πίστη, σαν επίσκοπος Ποτιόλων στην Ιταλία. Ο Λίνος αναδείχτηκε πρώτος επίσκοπος Ρώμης και ποίμανε την εκεί εκκλησία με πρόνοια και τόλμη, και μαρτύρησε με αποκεφαλισμό. Ήταν επίσκοπος έντεκα χρόνια και τρεις μήνες. Ο Γάϊος ποίμανε στην Έφεσο μετά τον Τιμόθεο, και ο Φιλόλογος ορίστηκε από τον απόστολο Ανδρέα επίσκοπος Σινώπης.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΔΟΜΝΙΝΟΣ, ΤΙΜΟΘΕΟΣ, ΘΕΟΦΙΛΟΣ, ΘΕΟΤΙΜΟΣ, ΔΩΡΟΘΕΟΣ ο Πρεσβύτερος, ΕΥΨΥΧΙΟΣ, ΚΑΡΤΕΡΙΟΣ, ΣΙΛΒΑΝΟΣ, ΠΑΜΦΙΛΟΣ, ΦΙΛΟΘΕΟΣ, ΝΕΑΡΧΟΣ, και άλλοι ΑΓΙΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ άνδρες και γυναίκες
Ό Δομνίνος και οι μαζί μ’ αυτόν μαρτυρήσαντες Άγιοι, όχι οι επώνυμοι που αναφέρονται πιο πάνω, υπήρξαν στα χρόνια του βασιλιά Μαξιμιανού και όταν άρχοντας της Παλαιστίνης ήταν ο Ουρβανός (298). Πρώτος μαρτύρησε ο Δομνίνος, τον οποίο μετά από πολλά βασανιστήρια, έκαψαν ζωντανό. Τους δε Τιμόθεο, Θεότιμο, Θεόφιλο, που ήταν νέοι στην ηλικία και ευπαρουσίαστοι, τους γρονθοκόπησαν μέχρι θανάτου. Τον Δωρόθεο, που ήταν σεμνός Ιερέας, παρέδωσαν για τροφή στα άγρια θηρία. Τους δε Καρτέρια και Εύψύχιο, που ήταν τέλειοι άνδρες σωματικά και πνευματικά, έκοψαν τα γεννητικά τους όργανα, με αποτέλεσμα να πεθάνουν μαρτυρικά από ακατάσχετη αιμορραγία. Τον Σιλβανό καταδίκασαν να βασανίζεται μέσα σε μέταλλα, μέχρι που πέθανε, στην τοποθεσία Φανό. Ο δε Πάμφιλος, στολισμένος με πολλές αρετές, πέθανε μετά από πολλά βασανιστήρια μέσα στη φυλακή, μαζί με άλλους ομολογητές της χριστιανικής πίστης. Επίσης, με τους προαναφερθέντες Άγιους, μαρτύρησαν και αρκετές χριστιανές παρθένες κόρες.
Ο ΟΣΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ο Ομολογητής, Πάπας Αλεξανδρείας
Έζησε τον 9ο αιώνα στα χρόνια του βασιλιά Λέοντα του Ε’. Κατά το διωγμό, που αυτός έκανε κατά των εικόνων, ο Αλεξανδρείας Γρηγόριος, βάζοντας το καθήκον του προς τον Θεό πάνω από τις ασεβείς διαταγές του αυτοκράτορα, υπεράσπιζε το Ορθόδοξο φρόνημα και ματαίωνε την εφαρμογή της βασιλικής θέλησης. Ο Λέων ο Ε’, στην αρχή με γράμματα, απείλησε τον θαρραλέο Πατριάρχη. Επειδή όμως μάθαινε, ότι δεν λαμβάνονταν υπ’ όψιν οι απειλές και οι προσταγές του, έφερε τον γενναίο πρόμαχο της Εκκλησίας με τη βία στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί τον επετίμησε μπροστά στη Σύγκλητο. Αλλά επειδή δεν πέτυχε το αποτέλεσμα της αρεσκείας του, τον καταδίκασε σε εξορία, κατά τη διάρκεια της οποίας, ο Γρηγόριος παρέδωσε την πιστή και αθλητική ψυχή του.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΚΑΣΤΟΡΑΣ & ΑΓΑΘΑΓΓΕΛΟΣ
Ό άγιος Κάστορας (πού σύμφωνα με αδιασταύρωτες πληροφορίες ήταν Επίσκοπος) μαρτύρησε δια πυρός, ο δε άγιος Αγαθάγγελος δια ξίφους.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΔΟΜΕΝΤΙΟΣ & ΠΑΥΛΟΣ, ο επίσκοπος
Άγνωστοι στους Συναξαριστές. Αναφέρονται στο Ίεροσολυμιτικό Κανονάριο έκδ. Καλλίστου Άρχιμανδρίτου σελ. 117, χωρίς βιογραφικά στοιχεία.
Εγκαίνια ναού Θεοδώρου Τήρωνος “εν τοις Σφωρακίου”
Η μνήμη αυτή αναφέρεται στον Πατμιακό Κώδικα 266, όπου αντί Σφωρακίου γράφεται “Σπαρακίου”. Στον ίδιο Κώδικα κατά την 26η Ιουνίου “τα εγκαίνια του Άγιου Θεοδώρου εν τω Ρησίω”.
Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΝΑΣ ο θαυματουργός Αρχιεπίσκοπος Νοβογορδίας (Ρώσος, 1470 μ.Χ.)