Δ. Βίτσας : Μεγάλο μέρος της αναβάθμισης των F-16 θα πραγματοποιηθεί στην ΕΑΒ

O Αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Άμυνας Δημήτρης Βίτσας, σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ (5/11/17) και στον δημοσιογράφο Χρήστο Τσιγουρή, αναφέρει τα παρακάτω:
ΕΡΩΤΗΣΗ: Τελικά κ. υπουργέ πόσα χρήματα για αναβάθμιση πόσων μαχητικών θα ξοδέψει η Ελλάδα;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Είναι σημαντικό πως σχεδόν όλοι – αντίθετα με τις πρώτες αντιδράσεις- συμφωνούν πως η αναβάθμιση του στόλου των μαχητικών αεροπλάνων είναι αναγκαία. Συγχρόνως είναι η πιο άμεση, εφικτή και οικονομική λύση που αυξάνει την ισχύ μας στο Αιγαίο. Τα μαχητικά μας αεροπλάνα είναι κατά κύριο λόγο F-16 και Mirage. Στόχος μας είναι να αναβαθμίσουμε τα 123 (από τα 154) F-16, εκ των οποίων περισσότερα από τα 2/3 σε Viper, ένα τύπο μαχητικού που δεν διαθέτει καμία άλλη χώρα στην περιοχή. Και αυτό θα κάνουμε.
Τη στιγμή που γίνονται διαπραγματεύσεις για το κόστος και τον χρόνο αποπληρωμής, δεν θεωρώ πως είναι σκόπιμο και «έξυπνο» να μιλήσουμε πιο συγκεκριμένα. Άλλωστε και ο ΥΕΘΑ Π. Καμμένος και το ΓΕΕΘΑ έχουν μιλήσει σχετικά. Το ΚΥΣΕΑ θα αποφασίσει και η Βουλή θα γνωρίζει αναλυτικά και θα εκφραστεί.
Το σημαντικό είναι πως όλοι οι υπολογισμοί μας έχουν γίνει εντός δημοσιονομικού πλαισίου. Δηλαδή τα χρήματα θα δοθούν από τον προϋπολογισμό των εξοπλιστικών προγραμμάτων – που ειρήσθω εν παρόδω – είναι περί τα 0,5 δις € το χρόνο και όχι τα «τρελά» νούμερα που ακούγονται, σε βάθος δεκαετίας. Το ΥΠΕΘΑ δεν ζητά ούτε ένα ευρώ παραπάνω.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποιός ήταν δικός σας ρόλος στις συζητήσεις, καθώς βρεθήκατε στις ΗΠΑ και στις εγκαταστάσεις της κατασκευάστριας εταιρείας;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Οι αποφάσεις και η συνολική δουλειά είναι συλλογική, όπως και για κάθε ζήτημα. Τα Γενικά Επιτελεία ιεραρχούν τις ανάγκες τους, το Γενικό Επιτελείο και το Συμβούλιο Αρχηγών θέτει τις προτεραιότητες ανάμεσα στα Όπλα, η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΘΑ εντάσσει αυτές τις προτεραιότητες στα δημοσιονομικά περιθώρια του Υπουργείου και της χώρας, η κυβέρνηση δια των οργάνων της και δια του πρωθυπουργού λαμβάνει την τελική απόφαση.
Δαπανήσαμε πολλές εκατοντάδες ώρες σε μελέτη, συζητήσεις και διαπραγματεύσεις ώστε τον Φεβρουάριο του 2017 να στείλουμε στην κυβέρνηση των ΗΠΑ την επιστολή εκδήλωση ενδιαφέροντος (LOR) και κακώς συνδέεται η όλη διαδικασία με την επίσκεψη του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ. Η επιλογή της ημερομηνίας ανακοίνωσης αφορά την κυβέρνηση των ΗΠΑ για δικούς της λόγους.
Από τη στιγμή που πήραμε την απόφαση όλοι συντονιστήκαμε στην προσπάθεια για επιτυχή έκβαση. Αυτό σημαίνει το καλύτερο αποτέλεσμα στην καλύτερη δυνατή τιμή και με τους καλύτερους όρους. Ο Υπουργός, εγώ, ο Α/ΓΕΕΘΑ, ο Α/ΓΕΑ έχουμε κάνει πολύ δουλειά σ΄ αυτή την κατεύθυνση και ήδη έχουμε πετύχει πράγματα. Ένα αρκετά μεγάλο κομμάτι της αναβάθμισης θα γίνει στην Ελλάδα και από ελληνικές εταιρείες προεξαρχούσης της ΕΑΒ. Αυτό σημαίνει προστιθέμενη αξία για την οικονομία της χώρας μας αλλά και μεταφορά τεχνογνωσίας.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Όταν ο υπουργός Πάνος Καμένος μιλούσε για αντισταθμιστικά, όπως και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, δεν γνώριζαν τους λόγους για τους οποίους τελικά “ορθά-κοφτά” ο Αλέξης Τσίπρας τα απέκλεισε;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Πολλές φορές η «ειδησεογραφία» κυνηγά την ουρά της και χάνει την ουσία. Η ουσία είναι πως το πρόγραμμα προχωρά με την απαραίτητη γνώση και διαφάνεια. Ό,τι σχετίζεται με την ορθή εκτέλεση του προγράμματος, θα γίνει. Ό,τι δεν σχετίζεται, ακόμη και αν είναι αναγκαίο για άλλο όπλο ή πρόγραμμα θα απαλειφθεί.
Τα λεγόμενα αντισταθμιστικά, στο παρελθόν, αντί να αξιοποιηθούν για την ενδυνάμωση της αμυντικής βιομηχανίας και των Ενόπλων Δυνάμεων, χρησιμοποιήθηκαν ως η κερκόπορτα της διαφθοράς, ως μέσο πλουτισμού και υπερπλουτισμού πολιτικών, μεσαζόντων, επιχειρηματιών και επίορκων αξιωματικών. Αυτή η πόρτα έκλεισε οριστικά και συγχρόνως κανείς μας δεν έχει όρεξη να αποδεικνύει ότι δεν είναι ελέφαντας.
Μου δίνετε, όμως, μια ευκαιρία να ξεκαθαρίσω δύο πράγματα:
Δουλεύουμε στη βάση των εξής ιεραρχήσεων.
1ο Ανάγκες των Ενόπλων Δυνάμεων και θωράκιση της χώρας.
2ο Ενίσχυση της αμυντικής βιομηχανίας.
Μ’ αυτή την σειρά και όχι ανάποδα. Δηλαδή, δεν θα εντάξουμε τις ανάγκες των Ενόπλων Δυνάμεων σε επιχειρηματικά συμφέροντα. Το τονίζω και γιατί βλέπω μια «κινητικότητα» και μάλιστα ανταγωνιστική στον επιχειρηματικό χώρο, που φτάνει ως τα όρια «να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα» αν είναι εγώ να μην συμμετέχω.
Βλέπω ακόμη πονηρά άρθρα και αρθρίδια σ’ αυτή την κατεύθυνση όπως και να αυξάνει ο δημόσιος λόγος των «ειδικών για όλα». Εμείς ακούμε τους πάντες αλλά έχουμε πρώτη εμπιστοσύνη στους εν ενεργεία αξιωματικούς μας. Συγχρόνως έχουμε όλους τους ελεγκτικούς μηχανισμούς σε ενέργεια και την απόφαση να κοιμόμαστε με ήσυχη συνείδηση. ‘Η αλλιώς «καλή η εμπιστοσύνη, καλή και η επαγρύπνηση».