ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΗΣ ΕΘΝΟΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΣΕΡΒΙΑΣ
Βελιγράδι, 2 Οκτωβρίου 2017
Κύριε Πρόεδρε,
Κυρίες και Κύριοι Βουλευτές,
Ευχαριστώντας σας εκ προοιμίου θερμώς για την μέγιστη τιμή την οποία μου περιποιείτε, σας διαβεβαιώνω ότι απευθύνομαι σήμερα προς εσάς με τον σεβασμό που αρμόζει στους εκλεγμένους Εκπροσώπους του Σερβικού Λαού και στην αντίστοιχη, εμβληματική κυριολεκτικώς, δημοκρατική τους νομιμοποίηση. Σας μεταφέρω τα αισθήματα της μακράς και ειλικρινούς φιλίας που τρέφουν απέναντί σας τόσον οι Συνάδελφοί σας του Ελληνικού Κοινοβουλίου, όσο και το σύνολο του Ελληνικού Λαού.
I. Αυτό το μήνυμα δεν είναι -κάθε άλλο μάλιστα- εθιμοτυπικό αλλ’ αποδίδει, στο ακέραιο, την πραγματικότητα ως προς τις σχέσεις των δύο Λαών μας, κατά το απώτερο παρελθόν ιδίως δε τώρα, σ’ αυτή την εξαιρετικά κρίσιμη συγκυρία όχι μόνο για την Βαλκανική Χερσόνησο αλλά για ολόκληρη την Ευρώπη. Και τούτο γιατί οι σχέσεις μεταξύ Ελλάδας και Σερβίας, Σερβίας και Ελλάδας, στηρίζονται -με αμάχητα ιστορικά αποδεικτικά τεκμήρια- σε μια μακρά και αδιατάρακτη φιλία και συνεργασία ήδη 150 χρόνων, αν λάβει κανείς ως αφετηρία την πρώτη Συμφωνία Ελληνο-Σερβικής Συμμαχίας. Οι οποίες σχέσεις είναι τόσο περισσότερο ανθεκτικές στον χρόνο και στις περιστάσεις, όσο βασίζονται στην στέρεη αντηρίδα των κοινών αγώνων για την Ελευθερία και την Εθνική Ανεξαρτησία καθενός μας.
II. Την αλήθεια των λεγομένων μου επιβεβαιώνει, με τρόπο που δεν είναι δεκτικός αμφισβήτησης, και η πραγματικότητα την οποία βιώνουμε. Αψευδής μάρτυρας η σημερινή ειλικρινής στενή συμπόρευσή μας προς την επίτευξη των κορυφαίων, από πλευράς σπουδαιότητας, στόχων της εμπέδωσης της Ειρήνης, της Ασφάλειας, της Σταθερότητας και της Διεθνούς Νομιμότητας σ’ όλη την περιοχή της Βαλκανικής.
III. Κι αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία, αν αναλογισθεί κανείς, με βάση την Ιστορία, ότι η σημασία της επικράτησης των ως άνω αρχών υπερβαίνει τα συμφέροντα και την προοπτική των Λαών της Βαλκανικής Χερσονήσου, αφού αφορά ολόκληρη την Γηραιά μας Ήπειρο, πρωτίστως δε την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σ’ αυτή την συμπόρευση πρέπει να προστεθεί και η παραδοσιακή, εξαιρετικά αποδοτική, γενικότερη οικονομική μας συνεργασία. Την οποία ενισχύουν σημαντικά περαιτέρω βήματα, όπως εκείνο του Πρώτου Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας, που συνήλθε στις 13 Ιουλίου τρέχοντος έτους στην Θεσσαλονίκη και κατέληξε στην υπογραφή έξη συμφωνιών, μεγάλης οικονομικής -και όχι μόνο- σημασίας.
IIII. Μέσα σ’ αυτό το πνεύμα διαμηνύουμε, προς όλους τους γείτονες και φίλους Λαούς της Βαλκανικής Χερσονήσου, ότι οι δεσμοί φιλίας και συνεργασίας μεταξύ μας μπορούν και πρέπει να γίνουν στενότεροι. Αρκεί όλοι να εργαζόμαστε προς τους κοινούς μας στόχους με πλήρη σεβασμό της Διεθνούς Νομιμότητας, ήτοι του Διεθνούς Δικαίου στο σύνολό του. Και αντιστρόφως, φιλία και συνεργασία, που δεν έχει ως βάση τον ως άνω σεβασμό, δεν είναι νοητή. Υπ’ αυτό το πνεύμα εμείς, οι Έλληνες, θεωρούμε ότι και οι σχέσεις μεταξύ Βελιγραδίου και Πρίστινας περνούν μέσ’ από τον πλήρη σεβασμό των αρχών και των κανόνων που καθιερώνει το Ψήφισμα 1244/1999 του Συμβουλίου Ασφαλείας. Και ελπίζουμε το μήνυμα αυτό να είναι αρκούντως κατανοητό.
V. Όπως έχουμε καταστήσει σαφές όπου δει, η Ελλάδα στηρίζει την ευρωπαϊκή προοπτική της Σερβίας, μέσα από την οικεία ενταξιακή διαδικασία. Και δεν ξεχνάμε ότι η διαδικασία αυτή άρχισε το 2014, επί Ελληνικής Προεδρίας. Αισθανόμαστε δε ιδιαίτερη ικανοποίηση για το ότι στο πλαίσιο της ενταξιακής διαδικασίας της Σερβίας έχουν ανοίξει ήδη δέκα σημαντικά κεφάλαια, πράγμα που αποδεικνύει την συνέπεια της Σερβίας, ως προς τον στόχο της για σύντομη πλήρη ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και σας είναι γνωστό πως η Ελλάδα είναι, ανά πάσα στιγμή, έτοιμη να παράσχει την συνδρομή της στην Σερβία προς αυτή την κατεύθυνση, με την τεχνογνωσία και την εμπειρία μιας Χώρας που έχει ήδη μια πορεία σχεδόν σαράντα ετών ως πλήρες μέλος της Μεγάλης Ευρωπαϊκής Οικογένειας.
VI. Εμείς, οι Έλληνες, πιστεύουμε βαθειά στην ανάγκη της Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης μέσω της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης και αγωνιζόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις γι’ αυτό. Ο Ελληνικός Λαός, με τεράστιες θυσίες για τις οποίες δεν είχε την πλήρη ευθύνη, αποδεικνύει καθημερινά την προσήλωσή του στην ολοκλήρωση του Ευρωπαϊκού Οικοδομήματος. Και η Ευρωπαϊκή Ενοποίηση σημαίνει την δημιουργία μιας Ομοσπονδιακής Ευρωπαϊκής Ένωσης, με βάση οργάνωσης την Δημοκρατική Αρχή. Άρα μια Ομοσπονδία που θεμελιώνεται στις βάσεις της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας και του πλήρους σεβασμού των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Συνακόλουθα δε του πλήρους σεβασμού της αρχής της Αλληλεγγύης, η οποία εκτός από ακρογωνιαίος λίθος της ευρωπαϊκής έννομης τάξης -όπως φαίνεται από τη Διακήρυξη Σουμάν του 1950, που είναι και σήμερα προμετωπίδα του πρωτογενούς ευρωπαϊκού δικαίου- είναι και θεμέλιο του Κοινωνικού Κράτους Δικαίου. Αυτού του πυλώνα όχι μόνο της ευρωπαϊκής έννομης τάξης αλλά και του ίδιου του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού. Άλλωστε αποτελεί κοινή συνείδηση το ότι ένα στιβαρό Κοινωνικό Κράτος Δικαίου είναι απολύτως απαραίτητο για την θωράκιση της κοινωνικής συνοχής εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συνακόλουθα δε της αποτελεσματικής αντιμετώπισης όλων εκείνων των μορφωμάτων του νεοναζισμού που εκκολάπτονται, δυστυχώς, σε πολλές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και που απεργάζονται την κατεδάφιση του Ευρωπαϊκού Οικοδομήματος, όπως φάνηκε και στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας.
VII. Στην πορεία προς την δημιουργία αυτής της ενιαίας Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν θέση όλα τα κράτη της Βαλκανικής Χερσονήσου. Υπό τον απαράβατο βεβαίως όρο, όπως ήδη τόνισα, ότι σέβονται στο ακέραιο το Διεθνές και το Ευρωπαϊκό Δίκαιο στο σύνολό τους. Άρα το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο στο σύνολό του. Με αυτό τον τρόπο θα προσθέσουμε δημιουργικά την Βαλκανική Χερσόνησο στην Ευρωπαϊκή Ένωση ως Νοτιοανατολική της ισότιμη πλευρά, και όχι ως προβληματική Βαλκανική της ιδιαιτερότητα.
VIII. Οι θέσεις της Ελλάδας ως προς τα θέματα αυτά είναι απολύτως σαφείς και πλήρως προσαρμοσμένες στα δεδομένα του Διεθνούς και του Ευρωπαϊκού Δικαίου. Το πόσο η Ελλάδα αισθάνεται αναπόσπαστο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης προκύπτει και από το ότι ακόμη και τα εθνικά της θέματα τα υπερασπίζεται υπό το φως και στην βάση των θεμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Ευρωπαϊκού Δικαίου εν γένει. Έτσι:
Α. Ως προς το Κυπριακό -και με την αυτονόητη βεβαίως διευκρίνιση ότι αυτό αποτελεί διεθνές και, κυρίως, ευρωπαϊκό ζήτημα- επιδιώκουμε, το συντομότερο δυνατό, την δίκαιη και βιώσιμη λύση του. Όμως η Κυπριακή Δημοκρατία, ως πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν είναι νοητή με περιορισμένη κυριαρχία, την οποία θα προκαλούσαν στρατεύματα κατοχής και αναχρονιστικές εγγυήσεις τρίτων. Τούτο είναι αντίθετο προς κάθε έννοια Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Δικαίου. Επιπλέον δε, θα δημιουργούσε ένα επικίνδυνο ως και καταστροφικό προηγούμενο για την κυριαρχία κάθε κράτους-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Β. Ως προς τα Ελληνικά σύνορα, μ’ έμφαση σ’ εκείνα του Αιγαίου, η Συνθήκη της Λωζάνης, σύμφωνα με την πεμπτουσία του Διεθνούς Δικαίου, πρέπει να γίνεται απ’ όλους πλήρως σεβαστή. Κάθε αμφισβήτησή της, άμεση ή έμμεση, είναι αδιανόητη και αυτονοήτως απορριπτέα. Πολλώ μάλλον όταν οδηγεί, μέσω της αμφισβήτησης των συνόρων της Ελλάδας, και στην αμφισβήτηση των συνόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στο σημείο τούτο πρέπει να επισημάνω ότι εμείς τείνουμε πάντοτε χείρα φιλίας και καλής γειτονίας προς την Τουρκία. Εμείς, οι Έλληνες, θέλουμε μια Τουρκία δημοκρατική, θέλουμε μια Τουρκία ευημερούσα, μια Τουρκία η οποία να έχει ευρωπαϊκή προοπτική. Αλλ’ αυτό προϋποθέτει, για να γίνει πράξη, από την πλευρά της Τουρκίας μια πλήρη, ειλικρινή και έμπρακτη απόδειξη του σεβασμού του Διεθνούς και του Ευρωπαϊκού Δικαίου στο σύνολό τους. Αν αυτό δεν συμβαίνει, τότε δεν είναι δυνατό να χτισθεί πραγματική φιλία. Οι φιλίες χτίζονται πάνω στην ειλικρινή βάση του Διεθνούς και του Ευρωπαϊκού Δικαίου. Εμείς το εννοούμε αυτό και είμαστε εδώ να ζήσουμε ως φίλοι και καλοί γείτονες. Αλλά είμαστε έτοιμοι επίσης, αν χρειασθεί, να υπερασπισθούμε και τα εθνικά μας θέματα που, όπως είπα πριν, είναι και θέματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Γ. Προς την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας καθίσταται σαφές ότι όσο επιμένει στην χρησιμοποίηση ονόματος, το οποίο πέραν της προκλητικής παραχάραξης της Ιστορίας αποπνέει αλυτρωτισμό, υπονομεύει την ευρωπαϊκή της προοπτική. Το ευρωπαϊκό κεκτημένο αποκλείει υποψήφια κράτη-μέλη τα οποία αμφισβητούν, καθ’ οιονδήποτε τρόπο, το status quo των συνόρων των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Παρεμφερές είναι και το μήνυμα της Ελλάδας προς την γείτονα Αλβανία: Όταν προβαίνει σε πράξεις, οι οποίες έρχονται σε σαφή αντίθεση προς το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο -όπως π.χ. η πρόσφατη ωμή παραβίαση των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και ιδίως της ιδιοκτησίας- υπονομεύει και εκείνη την ευρωπαϊκή της προοπτική.
Με αυτές τις σκέψεις, και αφού σας εκφράσω για μιαν ακόμη φορά τις θερμές μου ευχαριστίες για την μεγάλη τιμή, την οποία μου περιποιείτε ενώπιον της Εθνοσυνέλευσης της Δημοκρατίας της Σερβίας, εύχομαι στον Σερβικό Λαό πρόοδο, δημιουργία και ευημερία, όπως ταιριάζει στην ιστορική του αποστολή. Και ελπίζω βασίμως η επόμενη επίσκεψη Έλληνα Προέδρου της Δημοκρατίας στη Σερβία και στην Εθνοσυνέλευση της Δημοκρατίας της Σερβίας να γίνει στην Σερβία πλήρες κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εκεί που είναι ο φυσικός προορισμός της.
