Θέλω να σκίσω τα βουνά,
μέσα τους να περάσω,
σε τόπους να μαι μακρινούς,
Ελλάδα να φωνάζω.
Να λάμπω σαν αστρί Αυγής.
Γράμματα να πετάω,
να κάμω ανθρώπους Λεύτερους,
να μην τους τυραννάω
Να με ονομάζουν Αδερφό.
Πνεύμα να με ορίζουν,
το χθες να ζουν μια άλλη φορά,
να με καλημερίζουν
Χέρια να απλώνουν ζωντανά.
Ελπίδα να τους δίνω.
Να ναι η ζωή μια Ομορφιά,
και όχι παιχνίδι Εκείνων
Μα ήρθε αγέρι Φονικό
και με έσπρωξε στα βάθη,
είναι η ζωή πολύ γλυκιά,
Ήρως αυτός που εχάθη
ΓΑΚΗΣ.Δ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
