Σφοδρή επίθεση Αντώναρου στον Μητσοτάκη για τον Δεκέμβριο του 2008, ΔΙΚΑΙΩΝΕΙ ΠΛΗΡΩΣ ΤΟ ΟΛΥΜΠΙΑ!
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης σήμερα στη Βουλή κατονόμασε τον Αλέξη Τσίπρα προσωπικά ως υπεύθυνο για τον εμπρησμό της Αθήνας το 2008. Η απάντηση του Ευάγγελο Αντώναρό είναι καταπέλτης, εξαιρετικά αποκαλυπτική για το παρακράτος το οποίο έκαψε την Ελλάδα το 2007, το 2008, το 2009 και το 2010. Ελπίζουμε μόνο να μην του κάνει μήνυση και αυτού το ΠΑΣΟΚ. Διαβάστε:
Οταν είσαι σχεδόν άκαπνος στην άσκηση πραγματικής πολιτικής, την πατας συχνά και διατυπώνεις διάφορες μπούρδες. Όπως οι επαναλαμβανόμενες τον τελευταίο καιρό αναφορές του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης στα γεγονότα του Δεκεμβρίου 2008 — που τείνουν να του γίνουν εμμονή.
Εμμονή, βεβαια, που δεν ειναι καινούργια. Θυμίζω: Ενας από τους λόγους που επικαλέσθηκε ο σημερινός Πρόεδρος της ΝΔ το 2015 για να μη ψηφίσει τον Προκόπη Παυλόπουλο ως Πρόεδρο της Δημοκρατίας ηταν ότι δήθεν “χειρίστηκε με ανεπάρκεια μια απο τις μεγαλύτερες κρίσεις της σύγχρονης ιστορίας μας τον Δεκέμβριο του 2008”. Του έχει σφηνωθεί, βλέπετε, στο μυαλό μια ερμηνεία εκείνων των γεγονότων που ελάχιστη σχεση έχει με την πραγματικότητα. Θεωρεί προφανώς ότι πρόκειται για μια κινητοποίηση εξτρεμιστικών δυνάμεων της Αριστεράς την οποίσ η κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλη δεν μπόρεσε — η δεν θέλησε κατα πως ακούγεται — να την αντιμετωπίσει με αποτελεσματικότητα.
Ο κ. Μητσοτάκης είναι είτε αφελής είτε απληροφόρητος ( αν και θα μπορούσε να ενημερωθεί από το άμεσο συγγενικό του περιβάλλον). Πιθανόν και τα δύο. Γιατι τα γεγονότα εκείνα είναι πολύ πιο συνθετα και πολυεπίπεδα από όσο θελουν να αντιληφθούν οι θιασώτες (τότε και τώρα) μαζικης κρατικής βίας με σκοπό την ανφίβολη καταστολή και την σχεδόν σίγουρη προκληση δεκάδων θυμάτων στις συνθηκες που επικρατούσαν τότε. Οι παραγοντες που επεδίωκαν αναταραχη και ο,τι συνεπάγεται αυτό ξεπερνούσαν τις περιορισμένες δυνατότητες δράσης της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς. Αλλοι ήταν που πάτησαν το κουμπί. Γι αυτό και η στάση της κυβέρνησης Καραμανλή όσο κι αν επικρίθηκε ηταν, έστω και με κόστος, η
ενδεδειγμένη. Κι ας ήθελαν μεμονωμένα στελέχη τότε αντιδράσεις αναντίστοιχες με την πρόσφατη ελληνική ιστορία.
Ελπίζω έστω και αργά να καταλάβει ο κ. Μητσοτάκης ότι καλό είναι να σιωπά για θέματα που δεν γνωρίζει αντί να χαιδευει συνειδητά τα αυτιά κάποιων.
