Στην αλλαγή του… χρώματος των περιφερειών στον εκλογικό χάρτη το βράδυ των αυτοδιοικητικών εκλογών συμπυκνώνεται σημειολογικά η στόχευση του ΣΥΡΙΖΑ σε ό,τι αφορά στη μάχη για τις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές του μεθεπόμενου Οκτωβρίου.
Της Κατερίνας Ακριβοπούλου
Με μέτρο το γεγονός ότι στις προηγούμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, τον Μάιο του 2014, ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε μόνο δύο περιφέρειες (Αττικής και Ιονίων Νήσων) και κάπου 20 δήμους σε σύνολο 325 της επικράτειας, τα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος θεωρούν ότι μια ανατροπή τύπου Δούρου -η οποία κατέκτησε με το σπαθί της ένα «κάστρο» που θεωρούνταν απόρθητο- και σε άλλες περιφέρειες θα άλλαζε άρδην τους συσχετισμούς και, κατά συνέπεια, το συνολικό τοπίο σε μια ιδιαιτέρως κρίσιμη συγκυρία.
Αν και κάποιοι «ψίθυροι» εμφανίζουν τη Ρένα Δούρου επιφυλακτική απέναντι στο ενδεχόμενο να είναι εκ νέου υποψήφια, η πραγματικότητα είναι ότι δεν έχει γίνει ούτε καν προκαταρκτική συζήτηση με τον πρωθυπουργό. Αλλωστε, όσοι γνωρίζουν τον τρόπο σκέψης και λειτουργίας της υπενθυμίζουν ότι η ίδια, αν και αιφνιδιάστηκε το 2014 από την πρόταση του Αλέξη Τσίπρα, δεν έφερε την παραμικρή αντίρρηση για την υποψηφιότητά της. «Ασε που την ομάδα που κερδίζει δεν την αλλάζεις», προσθέτουν με νόημα…
Με οδηγό, λοιπόν, την επιτυχία στην Περιφέρεια Αττικής και πυρήνα τον στρατηγικό στόχο να διαμορφωθεί ένα διευρυμένο προοδευτικό μέτωπο με κορμό, εκ των πραγμάτων, τον ΣΥΡΙΖΑ, οι ζυμώσεις και οι διεργασίες έχουν ήδη αρχίσει σε όλα τα επίπεδα.
Η απόφαση της Κ.Ε.
Στο εσωκομματικό πεδίο, τον ρόλο της «πυξίδας» φαίνεται πως θα παίξει η πρόσφατη απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος: «Να αποφύγουμε την αρνητική εμπειρία από τις λογικές “καθαρότητας” και “καταγραφής” που οδηγούν σε απομόνωση, χωρίς όμως εκπτώσεις από τις αρχές και τις αξίες μας», αναφέρεται χαρακτηριστικά.
Το… πρακτικό διά ταύτα ήρθε, βεβαίως, λίγες ημέρες αργότερα, με αφορμή τη φασιστική επίθεση που δέχτηκε ο Γιάννης Μπουτάρης. Ο κ. Τσίπρας τον επισκέφθηκε όχι απλώς για να του συμπαρασταθεί, αλλά και για να τον καλέσει να ηγηθεί του δημοκρατικού μετώπου στη δημοτική αναμέτρηση του 2019. Και κάπως έτσι ο νυν δήμαρχος Θεσσαλονίκης, που εξελέγη το 2014 με τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού, θα ηγηθεί του προοδευτικού πόλου έναντι του συντηρητικού και του μαύρου, δημιουργώντας (άλλον έναν) πονοκέφαλο στη Νέα Δημοκρατία, που ψάχνει να βρει τον κατάλληλο αντίπαλο.
Η νέα αυτή δυναμική που δημιουργεί ήδη η περίπτωση Μπουτάρη επιταχύνει ως εκ τούτου την «επιχείρηση διεύρυνση», την οποία έχουν ήδη βάλει μπροστά στελέχη της Κουμουνδούρου αλλά και κεντρικά κυβερνητικά στελέχη, τα οποία έχουν προχωρήσει αρκετά τη διαδικασία των ζυμώσεων, με βολιδοσκοπήσεις και συνεννοήσεις με πρόσωπα που στηρίχτηκαν κατά κύριο λόγο από το πάλαι ποτέ κραταιό ΠΑΣΟΚ.
Κεντρικός άξονας των κινήσεων και των πρωτοβουλιών είναι η πεποίθηση ότι το κριτήριο της αυτοδιοικητικής ψήφου δεν είναι απαραιτήτως κομματικό, καθώς πρωτεύοντα ρόλο παίζουν το πρόσωπο του υποψηφίου και οι συμμαχίες στις τοπικές κοινωνίες. Πόσω δε μάλλον που οι αυτοδιοικητικές εκλογές θα γίνουν με απλή αναλογική, οπότε το αξίωμα ότι απλή αναλογική και «ιδεολογική καθαρότητα» δεν πάνε μαζί γίνεται εκ των πραγμάτων ο βασικός «μπούσουλας».
Με βάση τα παραπάνω, στην Κουμουνδούρου η συζήτηση για τις υποψηφιότητες που θα στηρίξει ο ΣΥΡΙΖΑ στις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές του Οκτωβρίου του 2019 άρχισε μεν, αλλά με μια ιδιαιτερότητα· δεν αφορά, αυτή τη στιγμή, στα πρόσωπα, αλλά στο βασικό ερώτημα που τίθεται εκ των (πολιτικών) πραγμάτων: Θα επιδιωχθούν συμπράξεις στον λεγόμενο «προοδευτικό χώρο» ή θα ξαναπάμε μόνοι μας για να μετρήσουμε περήφανες ήττες;
Το μήνυμα Τσίπρα
Την απάντηση έδωσε ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας στην ειδική συνεδρίαση της Κ.Ε. του κόμματός του πριν από τρεις εβδομάδες. «Εμείς, λοιπόν, το ’14, και με ευθύνη ενός μέρους του κόμματός μας που σήμερα δεν είναι μαζί μας (σ.σ.: Αριστερή Πλατφόρμα), αν και το πλαίσιο μπορεί να ήταν σε γενικές γραμμές πολιτικά ορθό, το πήγαμε στο άλλο άκρο. Δεν είναι δυνατόν να λέμε ότι όλα τα κάναμε σωστά, αλλά ήταν στραβός ο γιαλός. Διότι στο τέλος στραβά αρμενίσαμε. Πρέπει να βγάζουμε συμπεράσματα. Και από τις επιλογές μας και από τα ορθά μας αλλά και από τα λάθη μας» ήταν η χαρακτηριστική αποστροφή. Με την ευνόητη παρότρυνση «να μην επαναλάβουμε το 2019 τα ίδια λάθη, να ανοίξουμε τις παρατάξεις και τα ψηφοδέλτιά μας».
Στην όλη διεργασία έχει προστεθεί, πάντως, και η παράμετρος του Μακεδονικού. Ειδικά για τις υποψηφιότητες σε περιφέρειες και δήμους της Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας η παράμετρος «ονοματολογικό» θα παίξει καταλυτικό ρόλο. Οι υποψήφιοι της ΝΔ και της Χρυσής Αυγής εκτιμάται ότι «θα κατέβουν με σημαία τον… Μεγαλέξανδρο», όπως λέει παράγοντας της περιοχής, ενώ και το ΚΚΕ σε αυτά τα νερά θα ψαρέψει, έστω και με το δικό του δόλωμα, ότι, δηλαδή, η κυβέρνηση έλυσε το ονοματολογικό για να μπει η ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ…
Οπως προκύπτει από τα παραπάνω, το… ονοματολογικό των υποψηφιοτήτων που θα προτείνει ή θα στηρίξει ο ΣΥΡΙΖΑ σε ενάμιση χρόνο από τώρα δεν είναι το κυρίαρχο στην Κουμουνδούρου. Πολλώ μάλλον που, αντικειμενικά, δεν έχει απαντηθεί το μείζον ερώτημα: Οι εθνικές εκλογές θα γίνουν νωρίτερα, δηλαδή τον Μάιο του 2019 -μαζί με τις ευρωεκλογές-, ή θα συμπέσουν με τις τοπικές τον Οκτώβριο του ίδιου έτους; Ερώτημα που θα κρίνει και κάποιες από τις μετακινήσεις στον αυτοδιοικητικό χώρο. Οπως, για παράδειγμα, της Εφης Αχτσιόγλου για τον Δήμο Αθηναίων ή του Σωκράτη Φάμελλου για την Περιφέρεια της Κεντρικής Μακεδονίας. Στη δύσκολη αυτή περιφέρεια άλλες πληροφορίες θέλουν ενδιαφερόμενο τον «πασοκογενή» και νυν βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Μάρκο Μπόλαρη.
Ο γενικός γραμματέας
Πολλούς πόντους για στήριξη, βοηθούντων και των εκατέρωθεν «ανοιγμάτων» με αφορμή τα περιφερειακά συνέδρια που διοργάνωσε η κυβέρνηση, έχουν εξασφαλίσει οι νυν περιφερειάρχες που είχαν «κατέβει» με τη σημαία του ΠΑΣΟΚ (Απόστολος Κατσιφάρας στη Δυτική Ελλάδα και Σταύρος Αρναουτάκης στην Κρήτη). Την ίδια ώρα, ως νέο πρόσωπο με ιδιαίτερη δυναμική θεωρείται η περίπτωση του γενικού γραμματέα Υποδομών, Γιώργου Δέδε, για την Περιφέρεια Πελοποννήσου, ο οποίος θα υποστηριχθεί -εξυπακούεται- από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Κλειδωμένη είναι επίσης η στήριξη στον νυν περιφερειάρχη Ιονίου, Θεόδωρο Γαλιατσάτο, που είχε εκλεγεί ως υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και στον νυν περιφερειάρχη Δυτικής Μακεδονίας, Θεόδωρο Καρυπίδη, ο οποίος είχε κέρδισε τις εκλογές του 2014 ως ανεξάρτητος, καθώς ο τοπικός ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε εγκρίνει το «χρίσμα» που του είχε δώσει αρχικά η Κουμουνδούρου.
Στο κυβερνητικό στρατόπεδο, τέλος, θεωρούν ότι έχουν ένα ακόμη συγκριτικό πλεονέκτημα σε σχέση με τους αντιπάλους: ο ΣΥΡΙΖΑ δεν απειλείται από «αντάρτικα», σε αντίθεση με τη ΝΔ και το Κίνημα Αλλαγής, όπου η εσωκομματική ηρεμία είναι κάτι άγνωστο.
Το σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ για την κατάκτηση των Περιφερειών!
Δημοσιεύθηκε στο φύλλο 53 της «Νέας Σελίδας» την Κυριακή 10/6