Εορτάζοντες την 15ην του μηνός Ιουνίου

Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΑΜΩΣ
Ο ΑΓΙΟΣ ΔΟΥΛΑΣ
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΦΟΥΡΤΟΥΝΑΤΟΣ, ΑΧΑΪΚΟΣ και ΣΤΕΦΑΝΑΣ οι Απόστολοι
Ο ΟΣΙΟΣ ΟΡΤΙΣΙΟΣ
Ο ΟΣΙΟΣ ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ επίσκοπος Ιππώνος και ΜΟΝΙΚΑ η ευσεβεστάτη μητέρα του
Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΥΣ
Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΡΣΗΣ
Η ΣΥΝΑΞΗ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ πέραν εν τοις Μαρανακίου
Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΝΑΣ της Μονής Πεσόνσα (Ρώσος).
Αναλυτικά
Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΑΜΩΣ
Ο Αμώς γεννήθηκε στο χωριό Θεκουέ της γης του Ιούδα. Ήταν βοσκός προβάτων, αλλά η χάρη του Θεού ανέδειξε τον Αμώς προφήτη. Προφήτευσε 800 χρόνια προ Χρίστου, τότε που βασιλιάς του Ιούδα ήταν ο Οζίας και του Ισραήλ ο Ιεροθοάμ, γιος του Ιωάς. Στις προφητείες του χρησιμοποιεί σκληρή γλώσσα και ελέγχει αυστηρά τον αποστάτη λαό του Ισραήλ. Να τι λέει ο Θεός με το στόμα του προφήτη Αμώς, στο λαό που γνωρίζει, αλλά καταφρονεί το Νόμο Του: “Πλην υμάς έγνων εκ πασών των φυλών της γης· δια τούτο εκδικήσω εφ’ υμάς πάσας τας αμαρτίας υμών”1. Γνωρίζετε καλά, ότι εγώ σας εξέλεξα σα λαό μου από όλες τις φυλές της γης και απολαύσατε από μένα πολλά υλικά και πνευματικά αγαθά. Επειδή, όμως, σεις καταφρονήσατε το Νόμο μου και αμαρτήσατε, γι’ αυτό θα σας τιμωρήσω για όλες τις αμαρτίες σας, περισσότερο από όσο τα άλλα έθνη. Ας προσέξει, λοιπόν, και σήμερα κάθε χριστιανός, που ο Θεός τον αξίωσε να γνωρίσει το Νόμο Του, να διαχειρίζεται αυτόν με Ιερή προσήλωση και αυταπάρνηση. (Να σημειώσουμε εδώ ότι ο προφήτης Αμώς ήταν πατέρας του προφήτη Ησαΐα).
1. Άμώς, γ’2.
Απολυτίκιο. Ήχος α’. Τον τάφον σου Σωτήρ.
Προφήτην σε πιστόν, και των άνω έπόπτην, άνέδειξεν Άμώς, εκ ποιμνίου ο Λόγος, του βίου σου δεξάμενος, ευμενώς την χρηστότητα’ όθεν ήλεγξας, τους άσεβούντας ανδρείως, και τον θάνατον, μαρτυρικώς δεδεγμένος, ζωής θείας έτυχες.
Ο ΑΓΙΟΣ ΔΟΥΛΑΣ
Καταγόταν από ένα χωριό της Πραιτωριάδας στην Κιλικία, που ονομαζόταν Ζεφύρι. Διακρινόταν για τα φιλανθρωπικά του έργα, το ζήλο του για τον Χριστό και για την συνεχή προσπάθειά του να φωτίζει ψυχές στο δρόμο της αληθινής σωτηρίας. Καταγγέλθηκε λοιπόν γι’ αυτό στον έπαρχο Μάξιμο και επειδή δε μπόρεσαν να κάμψουν το χριστιανικό του φρόνημα, τον υπέβαλαν σε φρικτά βασανιστήρια. Έχυσαν καυτό λάδι στο κεφάλι του, έβαλαν πυρακτωμένα σίδερα στη ράχη του, συνέτριψαν τα μέλη του, χωρίς όμως να πετύχουν μ’ αυτά την παραμικρή υποχώρηση της πίστης και του ηρωισμού του. Κατόπιν, ο έπαρχος με ωμό τρόπο ξέσχισε την κοιλιά του, από την οποία χύθηκαν τα σπλάγχνα του. Έτσι μισοπεθαμένο, τον ανάγκασαν να τρέχει γύρω στα 20 μίλια, με αποτέλεσμα ο Άγιος να πέσει νεκρός και η αγία του ψυχή να πετάξει στις σκηνές των δικαίων, νικήτρια της ειδωλολατρικής αυθαιρεσίας και τυραννίας.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΦΟΥΡΤΟΥΝΑΤΟΣ, ΑΧΑΪΚΟΣ και ΣΤΕΦΑΝΑΣ οι Απόστολοι
Και οι τρεις ήταν συνεργάτες του αποστόλου Παύλου, που με όλη τους τη ψυχή βοηθούσαν για τη διάδοση του Ευαγγελίου μεταξύ των εθνών. Αναφέρει και τους τρεις ο Παύλος, στην Α’ προς Κορινθίους επιστολή του (ιστ’, 17). Ότι δηλαδή πήγαν προς αυτόν στην Έφεσο, από την Κόρινθο, και ανακούφισαν το πνεύμα του με την παρουσία τους και με τη βοήθεια που του πρόσφεραν για τους αγώνες υπέρ της Εκκλησίας. Γι’ αυτό συνιστάται στους χριστιανούς της Κορίνθου να τους τιμούν. Ιδιαίτερα για το σπίτι του Στεφανά, λέει ότι υπήρξε ο πρώτος χριστιανικός οίκος της επαρχίας Αχαΐας, που υπαγόταν τότε και η Κόρινθος. Την οικογένεια του Στεφανά βάπτισε ο ίδιος ο Παύλος και μας πληροφορεί ότι όλα της τα μέλη αφοσιώθηκαν στην υπηρεσία των αγίων. Ο Φουρτουνάτος είναι ίσως το λατινικό όνομα του Τυχικού, που οι Πράξεις των Αποστόλων αναφέρουν ότι καταγόταν από την Ασία και συνόδευε τον Παύλο, μαζί με άλλους, όποτε επέστρεφε από την κυρίως Ελλάδα δια της Μακεδονίας (Πράξ. Κ’ 4).
Ο ΟΣΙΟΣ ΟΡΤΙΣΙΟΣ
Ο όσιος αυτός ήταν ένας από τους διάσημους ασκητές της ερήμου και αποφθέγματα του σώζονται στον “Παράδεισο των Πατέρων” του Παλλαδίου. Απεβίωσε ειρηνικά.
Ο ΟΣΙΟΣ ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ
Γεννήθηκε το 345 στο χωριό Στριδώνι της Δαλματίας από γονείς ενάρετους χριστιανούς, οι όποιοι για να τον μορφώσουν καλύτερα, τον έστειλαν στη Ρώμη. Εκεί βαπτίστηκε, αλλά και εκεί έπεσε στη διαφθορά. Μετά τη Ρώμη επισκέφθηκε τη Γαλλία. Έπειτα επέστρεψε στην Ιταλία και από εκεί στην Ανατολή και έφθασε το 373 στην Αντιόχεια για να συνεχίσει τις σπουδές του. Αφού βέβαια γρήγορα συνήλθε από τις νεανικές του παρεκτροπές, αποσύρθηκε στην έρημο της Χαλκίδας (στη Συρία) και ζούσε ασκητική ζωή. Αηδιασμένος όμως από τους εκεί υποκριτές μοναχούς επέστρεψε στην Κων/πολη, όπου γνωρίστηκε με τον Γρηγόριο τον Ναζιανζηνό και τον Γρηγόριο Νύσση και από εκεί επέστρεψε στη Ρώμη, πολύ εκτιμώμενος για την πολυμάθειά του. Όμως οι σχέσεις του με μια πλούσια, αλλά ευσεβή χήρα, την Παούλα, και τις θυγατέρες της, σκανδάλισε τη Ρωμαϊκή κοινωνία και αναγκάσθηκε να φύγει με τη συνοδεία αυτών από τη Ρώμη και να πάει δια της Αντιόχειας στα Ιεροσόλυμα και από ‘κει στη Βηθλεέμ, όπου έκτισαν δύο Μονές, μία ανδρική και μία γυναικεία, στις όποιες και διέμεναν. Και η μεν Πάουλα πέθανε στη Βηθλεέμ το 404 και λύπησε πολύ τον Ιερώνυμο, αυτός δε το 420. Αργότερα το ιερό του λείψανο μετακομίστηκε στη Ρώμη και εναποτέθηκε στον Ναό της S. Maria Maggiore. Ακολουθία του, ποίημα Νήφωνος Αγιορείτου, εκδόθηκε στην Αθήνα το 1925.
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ επίσκοπος Ίππώνος και ΜΟΝΙΚΑ η ευσεβεστάτη μητέρα του
Γεννήθηκε στην Ταγάστη της Νουμηδίας στην Αφρική, το έτος 354, από μητέρα χριστιανή, τη Μόνικα, και πατέρα ειδωλολάτρη, τον Πατρίκιο. Τις πρώτες του σπουδές έκανε στην ίδια του την πατρίδα και κατόπιν ο πατέρας του τον έστειλε στα Μάδαυρα και για ανώτερες σπουδές στην Καρχηδόνα. Σαν φοιτητής έζησε ζωή έκλυτη, μάλιστα απέκτησε και ένα εξώγαμο γιο. Στην Αφρική προσήλθε στο Μανιχαϊσμό, αλλά όταν αργότερα ήλθε στο Μιλάνο, οι θερμές προσευχές της μητέρας του Μόνικας, η μελέτη των Γραφών από τον ίδιο και τα φλογερά κηρύγματα του Αμβροσίου Μεδιολάνων, τράβηξαν τον Αυγουστίνο στο χριστιανισμό και βαπτίστηκε μαζί με τον 15χρονο γιο του, Αδεοδάτη. Από το Μιλάνο επανήλθε στην Αφρική και μετά το θάνατο της μητέρας του πήγε στη Ρώμη. Όταν δε το 391 επισκέφθηκε κάποιους φίλους του στην Ιππώνα (στα παράλια της Νουμηδίας), χειροτονήθηκε από τον επίσκοπο της πόλης Βαλέριο πρεσβύτερος (395), έπειτα βοηθός επίσκοπος, και μετά τον θάνατο του Βαλέριου, τον διαδέχτηκε στο θρόνο Ίππώνος (396). Για 34 ολόκληρα χρόνια, ποίμανε άριστα το ποίμνιό του και πέθανε στις 28 Αυγούστου 430 σε ηλικία 76 χρονών. Ακολουθία του Αγίου συνέταξε ο Αγιορείτης Ιάκωβος, που εκδόθηκε στη Σμύρνη το 1861 και ο αρχιμανδρίτης Ιωάννης Δανιηλίδης, που εκδόθηκε στην Αθήνα το 1914.
Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΥΣ
Μαρτύρησε δια ξίφους.
Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΡΣΗΣ
Το όνομα του Μάρτυρα αυτού δε συναντάμε πουθενά στους Συναξαριστές. Ίσως να λέγεται Ναρσής.
Η ΣΥΝΑΞΗ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ πέραν εν τοις Μαρανακίου
Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΝΑΣ της Μονής Πεσόνσα (Ρώσος).
(Δια Χριστόν Σαλός)