Κάθε γωνία της Ελλάδας και ένας πολιτισμός χιλιετιών. Ας τον αναδείξουμε επιτέλους χωρίς ενοχές.

Εάν αυτή η αποκάλυψη είχε γινει σε οποιαδήποτε άλλη χώρα, θα την είχαν συμπεριλάβει σε όλους τους τουριστικούς οδηγούς και θα την είχαν κάνει παγκόσμια ατραξιόν.
Εδώ όμως, καταφέραμε να συνδυάσουμε την αρχείο φοβία με την αρχαιοπληξία και τα χιλιάδες συγκλονιστικά ευρήματα της κορυφαίας πολιτισμικής κληρονομιάς του ανθρώπινου πολιτισμού να τα αποκαλύπτουμε και μετά να τα ξεχνάμε.
Εάν ρωτήσεις την συντριπτική πλειοψηφία των ελλήνων για την Άρτα, όλοι θα σου πουν για το γιοφύρι. Ελάχιστοι γνωρίζουν ότι η Άρτα κατοικείται αδιάλειπτα από την αρχαιότητα. Ελάχιστοι γνωρίζουν την αρχαία Αμβρακία. Όπως ελάχιστοι γνωρίζουν τις δεκάδες πανέμορφες βυζαντινές εκκλησίες.
Η θέση μας είναι απλή και ξεκάθαρη. Κάθε μνημείο της Ελλάδας, σε κάθε πόλη οι χωριό, πρέπει να αναστηλωθεί ακόμα και με τεχνίτες προσθήκες ώστε να προσομοιάζει στην αρχαία του παρουσία. Όπως ακριβώς έγινε με την Κνωσσό. Αυτό μπορεί να γίνει με κονδύλια τόσο από το ΕΣΠΑ όσο και από τις περιφέρειες και τους δήμους. Εκτός από ιστορικό χρέος, είναι και μία μοναδική επένδυση που θα αναδείξει το αυθύπαρκτο και υπέρ χρονικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα που διαθέτει η πατρίδα μας. Όλη η Ελλάδα θα πρέπει να γίνει πόλος έλξης με πολλά πολυδιάστατα θεματικά πάρκα που είναι βέβαιον ότι θα τραβήξουν εκατομμύρια τουρίστες, εκπαιδευτικό τουρισμό και αμέτρητες εκδηλώσεις.
Το Ηρώδειο και η Επίδαυρος είναι ενδεικτικά παραδείγματα.
Ποιός από τους κορυφαίους ηθοποιούς του πλανήτη δεν θα ήθελε να δώσει μία παράσταση σε ένα θεατρο δυόμισι χιλιάδων χρόνων όπως αυτό της Αμβρακίας;
Ποιος χριστιανός ορθόδοξος δεν θα ήθελε να παντρευτεί στο ιστορικό παρεκκλήσι της Κορωνησίας;
Ας τολμήσουμε λοιπόν.

Ψηφιδωτό από τον 4ο π.Χ. αιώνα αποκαλύφθηκε στο Μικρό Θέατρο της Αμβρακίας
Ψηφιδωτό δάπεδο, από τον 4ο π.X. αιώνα, που κοσμεί τον κυκλικό χώρο ενός λουτρού έφερε στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη, κατά τις ανασκαφικές εργασίες του έργου «Εργασίες ανάδειξης και διαμόρφωσης του αρχαιολογικού χώρου του Μικρού Θεάτρου της αρχαίας Αμβρακίας» που εκτελείται από τη Εφορεία Αρχαιοτήτων ‘Αρτας, στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ 2014-2020.
Το βοτσαλωτό δάπεδο έχει κυκλικό σχήμα και καλύπτει το κεντρικό τμήμα χώρου του λουτρού που προϋπήρχε στην ίδια θέση, όπου αργότερα κατασκευάστηκε το Μικρό Θέατρο. Αποτελείται από μικρά λευκά, φαιοκίτρινα και σκουρόχρωμα ποταμίσια βότσαλα που απεικονίζουν σκηνές που σχετίζονται με το υγρό στοιχείο. Η διακόσμηση, περιλαμβάνει τρέχουσα σπείρα που οριοθετεί την παράσταση, στην οποία απεικονίζονται σκηνές ερωτιδέων που παίζουν διάφορα παιχνίδια με κύκνους, ερωτιδέας που ιππεύει δελφίνι, κύκνος που πετά, ψάρια, υδρόβια πτηνά και ένα χταπόδι.
Το βοτσαλωτό συνδέεται με ένα παρόμοιο δάπεδο, το οποίο εντοπίστηκε σε παλαιότερη ανασκαφή τη δεκαετία του ’70 και ήταν μερικώς καλυμμένο από το ανατολικό τμήμα του κοίλου του Μικρού Θεάτρου. Το δάπεδο αυτό είχε αποκολληθεί κατά τις ανασκαφές του 1976. Το παλαιότερο αυτό βοτσαλωτό απεικονίζει ανάλογες παραστάσεις με φτερωτούς ερωτιδείς, κύκνους και δελφίνια και βρίσκεται σήμερα στις αποθήκες του Αρχαιολογικού Μουσείου ‘Αρτας. Βάσει της αρχιτεκτονικής του μνημείου και των βοτσαλωτών των δαπέδων, που μοιάζουν με ανάλογο λουτρικό συγκρότημα από την αρχαία Κόρινθο, το Λουτρό του Κενταύρου, το ψηφιδωτό χρονολογείται γύρω στα μέσα του 4ου αι. π.Χ.
Στην ανακοίνωση της Εφορείας Αρχαιοτήτων ‘Αρτας, αναφέρεται ότι η ανασκαφική έρευνα γίνεται από το μόνιμο εργατοτεχνικό προσωπικό της Υπηρεσίας, τους Χρ. Νασιούλα, Π. Κατσαρό, και Β. Καραγιάννη, υπό την επίβλεψη του δρ αρχαιολόγου κ. Νεκτάριου – Πέτρου Γιούτσου. Τα πρώτα μέτρα προστασίας του ψηφιδωτού ελήφθησαν από τους συντηρητές της Υπηρεσίας, Κωνσταντίνο Υψηλό, Κατερίνα Μπασιάκου και Γεώργιο Μπισμπίκη, οι οποίοι έχουν ξεκινήσει τη σύνταξη μελέτης για τη συντήρηση και στερέωσή του.
Η ‘Αρτα είναι μια πόλη που κατοικήθηκε αδιάλειπτα από την αρχαιότητα έως σήμερα και τα επάλληλα ίχνη των προηγούμενων οικήσεων είναι ορατά σε διάφορα σημεία του σύγχρονου πολεοδομικού ιστού δημιουργώντας ένα παλίμψηστο τοπίο, όπου ενυπάρχουν παρελθούσες στιγμές και μορφές, προβολές των προηγούμενων οικήσεών της, αλλά και παλαιότερες και νεότερες ιστορικές μνήμες.
Ο χώρος του Μικρού Θεάτρου στο κέντρο της πόλης αποτελεί πλέον σημείο αναφοράς για τους κατοίκους της. Στόχος του έργου τής ανάδειξής του είναι να ενσωματωθεί ο νέος αυτός αρχαιολογικός χώρος στο σύγχρονο αστικό τοπίο και στην καθημερινότητά των κατοίκων.