Εορτάζοντες την 25ην του μηνός Αυγούστου

Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ, ο Απόστολος (Ανακομιδή ιερού λειψάνου του)
Ο ΑΓΙΟΣ ΤΙΤΟΣ, ο Απόστολος, επίσκοπος Γόρτυνος Κρήτης
Ο ΑΓΙΟΣ ΣΑΒΒΑΣ, Βενεθάλων
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΕΠΙΦΑΝΙΟΣ, ΙΩΑΝΝΗΣ και ΓΕΝΝΑΔΙΟΣ, ο Σχολάριος, Αρχιεπίσκοποι Κωνσταντινουπόλεως
Ο ΑΓΙΟΣ ΜΗΝΑΣ, Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως
Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ, ο Καρπάθιος
Αναλυτικά
Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ, ο Απόστολος (Ανακομιδή ιερού λειψάνου του)
Ό Άγιος Απόστολος Βαρθολομαίος μαρτύρησε με σταυρικό θάνατο στην Αρμενία. Το άγιο λείψανό του οι χριστιανοί το έβαλαν μέσα σε μια πέτρινη θήκη και το έκρυψαν στην Ουρβανούπολη. Επειδή, όμως, η θήκη γιάτρευε πολλές ασθένειες, συνέρεαν σ’ αυτή πλήθη λαού. Γι’ αυτό οι ειδωλολάτρες, όταν βρήκαν την κατάλληλη ευκαιρία, πέταξαν τη θήκη στη θάλασσα, μαζί με άλλες τέσσερις θήκες μαρτύρων. Τότε έγινε κάτι το θαυμαστό. Η θήκη με το λείψανο του Αγίου Βαρθολομαίου, συνοδεία των άλλων τεσσάρων θηκών, αφού πέρασαν τη Μαύρη Θάλασσα, τα στενά του Ελλησπόντου, το Αιγαίο πέλαγος και το Αδριατικό, έφθασαν αριστερά της Σικελίας, στο νησί Λιπαρά. Έπειτα, οι θήκες που συνόδευαν τη θήκη του Αγίου Βαρθολομαίου, πήγε η κάθε μία σε διαφορετικούς τόπους της Ιταλίας. Τότε λοιπόν ο Άγιος του Θεού αποκαλύφθηκε στον επίσκοπο της Λιπαρός, Αγάθωνα, ο όποιος, αφού κατέβηκε στην παραλία και είδε τη θήκη, έμεινε εκστατικός. Με σεβασμό τότε συνόδευσαν τη θήκη με το άγιο λείψανο εκεί όπου θαυματουργικά υπέδειξε ο Απόστολος του Θεού και όπου κτίστηκε μεγαλοπρεπής ναός. Δίκαια, έτσι, μπορεί να πει κανείς: “Θαυμαστός ο Θεός εν τοις άγίοις αύτοϋ”1. Θαυμαστός είναι ο Θεός στις προστασίες που παρέχει στους Αγίους Του, που είναι αφοσιωμένοι σ’ Αυτόν.
1. Ψαλμός ξζ’ 36.
Απολυτίκιο. Ήχος πλ. α’. Τον συνάναρχον Λόγον.
Έξ Εώας ως όρθρος ώφθη πολύφωτος, ποντοπορήσασα ξένως Βαρθολομαίε σοφέ, προς την Δύσιν η σορός η των Λειψάνων σου· του γαρ Ήλιου της ζωής, δαδουχεί τάς δωρεάς, και σκότος παντοίων νόσων, ολοσχερώς διαλύει, των προσιόντων ταύτη πάντοτε.
Ο ΑΓΙΟΣ ΤΙΤΟΣ, ο Απόστολος, επίσκοπος Γόρτυνος Κρήτης
Ο Τίτος ήταν Έλληνας στην καταγωγή και μάλιστα από τους πιο διακεκριμένους όσον άφορα τη μόρφωση και το γένος. Έγινε χριστιανός από τον Απόστολο Παύλο, με τον όποιο και συνεργάστηκε για τη διάδοση του Ευαγγελίου. Ακολούθησε τον απ. Παύλο στη δεύτερη άνοδό του στην Ιερουσαλήμ και κατόπιν επιφορτίσθηκε με αποστολή στην Κόρινθο, για να δει από κοντά την κατάσταση της εκεί Εκκλησίας. Όταν επέστρεψε, συνάντησε τον απ. Παύλο στη Μακεδονία. Έπειτα μαζί του, περίπου το έτος 58, πήγαν στην Κρήτη, όπου ο απ. Παύλος κατέστησε τον Τίτο επίσκοπο για να κηρύξει το λόγο του Θεού και να εγκαταστήσει σ’ όλο το νησί πρεσβύτερους. Από τη δεύτερη προς Τιμόθεον επιστολή μαθαίνουμε ότι ο Τίτος πήγε και στη Δαλματία, άγνωστο για ποιο σκοπό. Ο Παύλος έστειλε και τη γνωστή προς Τίτον επιστολή, από την οποία μαθαίνουμε ότι ο Έλληνας μαθητής του τιτλοφορείται απ’ αυτόν “τέκνον του γνήσιον”. Από την επιστολή αυτή, επίσης, μαθαίνουμε ότι ο Τίτος είχε λαμπρούς συνεργάτες στην Κρήτη, δηλαδή τον Ζήνα το νομικό και τον περίφημο Απολλώ. Ο Τίτος πέθανε στην Κρήτη, κατά το έτος 105 μετά Χριστόν.
Απολυτίκιο. Ήχος β’. Τα άνω ζητών.
Του Παύλου δειχθείς, συνόμιλος Απόστολε, ούν τούτω ημιν, τον λόγον προκατήγγειλας, της ένθέου χάριτος, μυστολέκτα Τίτε μακάριε· διό τούτο βοώμέν σοι · Μη παύση πρεσβεύων, υπέρ πάντων ημών.
Ο ΑΓΙΟΣ ΣΑΒΒΑΣ, Βενεθάλων
Άγνωστος στους Συναξαριοτές και τα Μηναία. Η μνήμη του αναφέρεται στον Σιναϊτικό Κώδικα 631 (10ος – 11ος αιών) ως έξης: “Τίτου και κατάθεσις λειψάνου Βαρθολομαίου εν Σηκώ της Λιπάρεως και του αγίου μάρτυρος Σάβα Βενεθάλων” (Βλ. Τιμοθέου Θέμελη, Τα Μηναία από του ία’ – ιγ’ αιώνος, σελ. 115).
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΕΠΙΦΑΝΙΟΣ, ΙΩΑΝΝΗΣ και ΓΕΝΝΑΔΙΟΣ, ο Σχολάριος, Αρχιεπίσκοποι Κωνσταντινουπόλεως
Ό Επιφάνιος έγινε Πατριάρχης Κων/πολης μετά τον παρακάτω Ιωάννη τον Β’. Πατριάρχευσε 15 χρόνια και τρεις μήνες και απεβίωσε ειρηνικά το έτος 535. Διάδοχός του έγινε ο Άνθιμος, ο αιρετικός. Ο Ιωάννης ο Β’ έγινε Πατριάρχης μετά τον Τιμόθεο και έμεινε στο θρόνο δύο χρόνια και δέκα μήνες. Απεβίωσε ειρηνικά το έτος 520 και άφησε διάδοχό του τον παραπάνω Επιφάνιο. Όσο για τον άγιο Γεννάδιο τον Σχολάριο, είναι ο πρώτος Πατριάρχης μετά την άλωση της Κων/πολης από τους Τούρκους. Η πρώτη πατριαρχεία του ήταν από το 1453-1456 και η δεύτερη από το 1458-1463.
Ο ΑΓΙΟΣ ΜΗΝΑΣ, Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως
Καταγόταν από την Αλεξάνδρεια και ανέβηκε στον θρόνο το 536 επί αυτοκράτορας Ιουστινιανού του μεγάλου. Χειροτονήθηκε Πατριάρχης από τον Πάπα Ρώμης Αγαπητό, μετά την καθαίρεση του αιρετικού Ανθίμου. Επί της Πατριαρχείας του Μηνά συγκροτήθηκε και η Ε’ Οικουμενική Σύνοδος (553). Πατριάρχευσε 16 χρόνια και έξι μήνες. Απεβίωσε ειρηνικά, αφού ποίμανε καλά το ποίμνιο του Χριστού.
Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ, ο Καρπάθιος
Δεν έχουμε πολλές πληροφορίες για τη ζωή του. Έζησε μάλλον τον 7ο αιώνα μ. Χ. και στους ναούς του νησιού Κάρπαθος υπάρχουν πολλές τοιχογραφίες και φορητές εικόνες του Ιωάννη σαν Αγίου. Κατατάχθηκε επίσημα στο Ορθόδοξο Αγιολόγιο στις 20 Αυγούστου 1985. Λέγεται ότι είναι ο συγγραφέας του έργου “Προς τους από της Ινδίας προτρέψαντας μοναχούς παρακλητικός”, (σε 100 κεφάλαια), που περιέχεται στη Φιλοκαλία.
Απολυτίκιο. Ήχος α’. Της ερήμου πολίτης.
Αρετών ύποφήτης, μοναζόντων διδάσκαλος, και Καρπάθου πρόεδρος ώφθης Ιωάννη Πατήρ ημών βιώσας γαρ ως άγγελος εν γη, του Πνεύματος ηυγάσθης τω φωτί’ δια τούτο ως θεράποντα του Χριστού, τιμώμεν σε κραυγάζοντες· δόξα τω δεδωκότι σοι ίσχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω χορηγούντι δια σου, ημιν χάριν και έλεος.