Ο Κωνστάντιος Γ΄ (Flavius Constantius, 370 – 2 Σεπτεμβρίου 421) ήταν αυτοκράτορας της Δυτικής Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας για επτά μήνες το 421. Επιφανής στρατηγός και πολιτικός, ήταν η δύναμη πίσω από το θρόνο για ένα μεγάλο μέρος της δεκαετίας του 410 και το 421 έγινε για σύντομο χρονικό διάστημα συναυτοκράτορας της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας με τον Ονώριο.
Την εποχή της βασιλείας του, αυτοκράτορας στο ανατολικό τμήμα ήταν ο Θεοδόσιος Β´, ο οποίος δεν τον αναγνώρισε ποτέ ως αυτοκράτορα της Δύσης. Η καταγωγή του ήταν από τη Ναϊσσό της Άνω Μοισίας.
Η πρώτη του επιτυχία ήταν απώθηση των Βησιγότθων από τη Γαλατία προς την Ισπανία και ταυτόχρονα η παύση και εξουδετέρωση του σφετεριστή του θρόνου του δυτικού τμήματος της αυτοκρατορίας Φλάβιου Κλαύδιου Κωνσταντίνου. Ακολούθησε ο γάμος του με την ετεροθαλή αδελφή του αυτοκράτορα Ονώριου, Γάλλα Πλακιδία με την οποία απέκτησε δύο παιδιά: την Ονώρια και τον μετέπειτα αυτοκράτορα Βαλεντινιανό Γ΄. Ταυτόχρονα ο Ονώριος τον διόρισε συναυτοκράτορα.
Ακολούθησε ένα σύντομο διάστημα συμβασιλείας (επτά μήνες) όπου δεν επέδειξε ιδιαίτερα ηγετικά χαρίσματα. Πέθανε το 421 από φυσικά αίτια.
Μετά το θάνατο του Κωνστάντιου ο Ονώριος παρέμεινε στο θρόνο για δύο ακόμη χρόνια και πέθανε επίσης από φυσικά αίτια άκληρος. Τον διαδέχθηκε ως σφετεριστής ο Ιωάννης και ως νόμιμος διάδοχος ο γιος του Βαλεντινιανός Γ΄.
[wikipedia.org]