(εικόνα). Το απόλυτο της Ελληνικής ΑΥΤΟΘΥΣίΑΣ: Ή ταν ή επί τας. Όταν η Σπαρτιάτισσα μάνα παρέδιδε την ασπίδα στον γιο της..
.
Από ΠόΤΕ οι Σπαρτιάτες έγιναν “σπαρτιάτες”.
.
Η Ομηρική (Μυκηναϊκή) Σπάρτη δεν ήταν καθόλου…… “σπαρτιατική”
.
Μέσα στην χλιδή, τον πλούτο, την υλική ευζωία. Ίσως ακριβέστερο θα ήταν να λέγαμε “Πολύχρυση Σπάρτη”…
Το ότι είναι Μυκηναϊκό κέντρο δεν σημαίνει αυτόματα και πλούτο. Λ.χ δεν συμβαίνει το ίδιο στην… Μυκηναϊκή Ιθάκη.
.
Έτσι βλέπουμε:
Ο Τηλέμαχος, παρότι βασιλόπουλο κι ο ίδιος, μένει έκθαμβος από την λάμψη του παλατιού του Μενελάου, σαν πρωτόβγαλτος επαρχιώτης που βρέθηκε ξαφνικά σε πόλη με μεγάλους δρόμους και πολλά φώτα.
.
Υπονοείται ακόμη πόλη με “έντονη”…. κοσμική ζωή.
.
“Μια χαρά περνάς Τηλέμαχε. “Ήρθες για ένα τριήμερο και… κοντεύει μήνας
στην Σπάρτη” θα πει η Αθηνά, για να προσθέσει “καιρός όμως να επιστρέψεις στην Ιθάκη, όπου αναμένονται…. ραγδαίες εξελίξεις”.
(Σημ. Βέβαια όλα αυτά, όπως έχω γράψει, υπηρετούν την “οικονομία” της Οδύσσειας και όχι τα… κέφια του Τηλέμαχου. Όπως και τα επόμενα)
.
Την ώρα που ο Εύμαιοςστο καλύβι του στην Ιθάκη, στρώνει κλαδιά… αχυρόστρωμα και όζοντα δέρματα, τίγκα στην προβατίλα, να κοιμηθεί ο…. ξένος (Οδυσσέας),
.
Την ίδια στιγμή
ο υιός Τηλέμαχος στην Σπάρτη, με προσωπική φροντίδα της Ελένης, απολαμβάνει στα σινιέ σκεπάσματα (“ρήγεα καλά”) στις ακριβο- αρωματισμένες κρεβατοκάμαρες και στα “τρητά λέχεα” του παλατιού “βελουδένιους ύπνους” (μετ. Κ.Κ).
.
Κάποια στιγμή (πότε και γιατί) αυτός ο λαμπερός κόσμος καταρρέει.…!
.
Γεννιέται όμως η… σπαρτιατική αντίληψη, που επαναπροσδιορίζει τις προτεραιότητες και τις ΑΞίΕΣ της ζωής (εικόνα).
.
Από πότε λοιπόν έγιναν “σπαρτιάτες” οι Σπαρτιάτες;