Διηγήματα από τον έγκλειστο Ντεμιρτάς

Ένας πολιτικός που έγινε συγγραφέας στη φυλακή. Πάνω από δύο χρόνια ο Τούρκος πολιτικός κρατείται στις φυλακές υψίστης ασφαλείας στην Αδριανούπολη. Ο μικρός τόμος διηγημάτων που εξέδωσε έχει τίτλο «Χάραμα».

Διερωτάται κανείς πώς το χειρόγραφο κατάφερε να περάσει τις συμπληγάδες της λογοκρισίας και να φθάσει μέχρι τον εκδότη. Λέξη δεν αναφέρει για τις φυλακές υψίστης ασφαλείας ή για τον πρόεδρο Ερντογάν στα διηγήματα ο Σελαχαντίν Ντεμιρτάς από το φιλοκουρδικό HDP. Μόνο ένα από τα σύντομα διηγήματα αφηγείται την ιστορία μιας γυναίκας, η οποία από σύμπτωση εμπλέκεται σε διαδήλωση και βρίσκεται λίγο αργότερα στη φυλακή.
Ο Τούρκος πολιτικός της αντιπολίτευσης κρατείται, κατηγορούμενος για σχέσεις με την τρομοκρατία. Στα μέσα Δεκεμβρίου δικαστήριο στην Άγκυρα παρέτεινε την κράτησή του παρά την αντίθετη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.
Ο μικρός τόμος διηγημάτων καθηλώνει τον αναγνώστη. Υπάρχουν σημεία που κόβουν την ανάσα. Για παράδειγμα όταν η ατμόσφαιρα μιας οικογενειακής γιορτής και το ειδύλλιο μιας ερωτευμένης γυναίκας ανατρέπονται απροσδόκητα και καταλήγουν σε έναν βιασμό και μια δολοφονία. Όταν παρά την πολλή αγάπη δεν απορρίπτονται παραδόσεις και αρχέγονες αντιλήψεις για τον γάμο, όταν η νεαρή γυναίκα αποχαιρετά τον δολοφόνο της με ένα φιλί, ο αναγνώστης γεμίζει οργή.

Η πικρία μόνιμος συνοδός
Ο Ντεμιρτάς έγινε συγγραφέας στο κρατητήριο. Με τις λέξεις διασφάλισε ένα κομμάτι ελευθερίας. Όμως η συλλογή «Χάραμα» δεν ονειρεύεται ένα ιδανικό, συμφιλιωμένο κόσμο. Μόνο σε μερικά διηγήματα επιστρατεύει το χιούμορ και την ειρωνεία.
Τα διηγήματα έχουν έκταση μερικές μόνο σελίδες εφόσον προφανώς η πρόσβαση του Ντεμιρτάς σε χαρτί είναι δύσκολη. Πραγματεύεται τη μοίρα, την αδυναμία, τη μοναξιά και το όνειρο για μια καλύτερη ζωή που δεν έρχεται. Ακόμα και εκεί όπου διαφαίνεται μια χαραμάδα ελπίδας για μια καλύτερη, μια πιο αισιόδοξη τροπή, μια πικρία είναι μόνιμος συνοδός. Όπως στο διήγημα «Απέραντη μοναξιά» όπου ένα φτασμένο ζευγάρι αρχιτεκτόνων διαπιστώνει τον πραγματικό πλούτο της ζωή του όταν είναι πια πολύ αργά.
Ο Ντεμιρτάς δεν καταφεύγει σε κατηγορίες. Οι δυσκολίες της ζωής είναι ούτως ή άλλως τόσο εμφανείς που περιττεύουν οποιεσδήποτε νουθεσίες. Ως αποτέλεσμα τα κείμενα γίνονται πιο διεισδυτικά. Σχεδόν ποιητικές φαντάζουν ορισμένες ιστορίες γύρω από τη ζωή στην τουρκική επαρχία ή για ανθρώπους που προσπαθούν να ξεφύγουν από τον πόλεμο στη Συρία.
Το βιβλίο «Χάραμα» δείχνει ότι ορισμένα θέματα δεν χρειάζονται πολλά λόγια. Ούτε τρεις σελίδες δεν γεμίζει το διήγημα «Η γοργόνα», μια από τις πλέον διεισδυτικές και μελαγχολικές ιστορίες του Ντεμιρτάς, όπου οι στιγμές ευτυχίας είναι σπάνιες, όπως συμβαίνει πιθανότητα και στην καθημερινότητα των φυλακών της Αδριανούπολης.
dw