Νίκος Νικολοπουλος «Η ιστορία ενός Έθνους δεν γράφεται ακολουθώντας πάντα τις επιθυμίες των ισχυρών της Γης, ενίοτε γράφεται κόντρα σε αυτές τις επιθυμίες»

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Η κυβέρνηση πράττει ένα διπλό και ολέθριο λάθος.
Πρώτον, είναι έτοιμη να ψηφίσει, στηριζόμενη σε μία θολή ετερόκλητη κοινοβουλευτική πλειοψηφία,

μία συμφωνία που όχι μόνο βρίσκει αντίθετη την συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων,
αλλά και ανοίγει τους ασκούς του φιλοσκοπιανού αλυτρωτισμού.
Και δεύτερον, προπαγανδίζει ένα μύθευμα
που προσβάλλει εκατομμύρια Έλληνες,
γεγονός που αναμφίβολα θα βρει μπροστά της.
Και ο μύθος αυτός είναι
πως όσοι στηρίζουν τη Συμφωνία είναι προοδευτικοί, μετριοπαθείς και εξωστρεφείς,
ενώ όσοι αντιτίθενται, είναι φανατικοί συντηρητικοί, οπισθοδρομικοί, εθνικιστές και ακροδεξιοί.
Ξεκινώντας από το τελευταίο,
θέλω να διαβεβαιώσω αλλά και να προειδοποιήσω την κυβερνητική πτέρυγα
πως όσοι είναι κατά της Συμφωνίας,
όχι μόνο δεν είναι συντηρητικοί σκοταδιστές,
αλλά αντίθετα, είναι σχεδόν το σύνολο ενός λαού
που φωνάζει «ως εδώ και μη παρέκει»,
αρνούμενος να παραδώσει την εθνική του ταυτότητα. Και σε αυτόν τον λαό υπάρχουν και δεξιοί και αριστεροί και κεντρώοι.
Και βεβαίως υπάρχουν και πολίτες που στήριξαν τη σημερινή κυβέρνηση.
Η δική μου βούληση και του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Ελλάδος που εκπροσωπώ είναι ανοικτό γράμμα.
Δεν ψηφίζω.
Και η πεποίθησή μου επίσης είναι πως η Βουλή πρέπει να υπακούσει στο βροντερό ΟΧΙ του λαού.
Άλλωστε, δεν μπορεί θα το είδε η κυβέρνηση ότι πριν καν έλθει η επαίσχυντη συμφωνία στο Κοινοβούλιο, ο υπερήφανος λαός την απονομιμοποίησε
Και ασφαλώς θα το δει και θα το καταλάβει στις κάλπες.
Στις πόλεις και τα χωριά της χώρας, από το βορρά μέχρι το νότο και από τη δύση μέχρι την ανατολή.
Γιατί η Μακεδονία δεν είναι απλά ένας γεωγραφικός χώρος που περιέχει μία μεγάλη ιστορία και έχει ποτιστεί με ποτάμια ελληνικού αίματος.
Είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ταυτότητας του Οικουμενικού Ελληνισμού.
Η Συμφωνία των Πρεσπών, κυρίες και κύριοι, είμαι βέβαιος πως θα καταγραφεί στα βιβλία της ιστορίας ως όνειδος.
Γιατί είναι μία Συμφωνία που παραδίδει τη Μακεδονία σε χέριασφετεριστών Σλάβων και Αλβανών, που μπορεί να τους έμαθαν να αυτοαποκαλούνται
ως Μακεδόνες, αλλά Μακεδόνες δεν είναι.
Αναρωτιέμαι εάν αυτοί που συνέταξαν και συμφώνησαν στο κείμενο των Πρεσπών
ήσαν ανιστόρητοι, επικίνδυνα αφελείς
ή εξαιρετικά πιεσμένοι από τους ξένους
που επεδίωξαν την «εδώ και τώρα» επίλυση του ζητήματος,
προκειμένου να ενταχθούν τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ
και μετέπειτα, στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η ιστορία ενός Έθνους
δεν γράφεται ακολουθώντας πάντα τις επιθυμίες των ισχυρών της Γης,
ενίοτε γράφεται
κόντρα σε αυτές τις επιθυμίες.
Αν οι εμπνευστές και πρωτεργάτες της επανάστασης του ’21
υπάκουγαν στις επιθυμίες των ισχυρών, θα ήμασταν ακόμα τμήμα
της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Και αν ο αείμνηστος Τάσος Παπαδόπουλος
είχε πειθαρχήσει στις επιθυμίες των ισχυρών της Γης,
η Κύπρος σήμερα θα είχε υποστεί
το ολέθριο σχέδιο Ανάν.
Και αφήνω για το τέλος, τη στάση του τότε πρωθυπουργού, Κώστα Καραμανλή στο Βουκουρέστι, το 2008. που έγραψε ιστορία.
Και έγραψε ιστορία γιατί άκουσε το κάλεσμά της, γιατί αντιλήφθηκε τον χτύπο της καρδιάς των Ελλήνων και γιατί ζυγίστηκε με το βάρος όλων εκείνων που αγωνίστηκαν για την Μακεδονία.
Και δεν βρέθηκε ελλιποβαρής.
Δεν μπορώ να πω το ίδιο και σήμερα.
Απεναντίας όσοι το επιχειρήσουν, να ψηφίσουν τη συμφωνία της λίμνης, θα λογοδοτήσουν.
Στον λαό και στην ιστορία.
Η ονομασία «Βόρεια Μακεδονία»,
ούτε καν ως γεωγραφικός προσδιορισμός δεν μπορεί να γίνει αποδεκτός, γιατί όλοι κατανοούμε ότι θα χρησιμοποιηθεί ως πολιορκητικός κριός
διεκδίκησης και της… Νότιας Μακεδονίας
από αλυτρωτικούς κύκλους και άλλα γεράκια.
Πολύ περισσότερο όμως,
η συμφωνία είναι ολέθρια και απαράδεκτη,
γιατί παραχωρεί μακεδονική εθνότητα
και μακεδονική γλώσσα στα Σκόπια.
Όσοι υποστηρίζουν ότι ο όρος nationality αφορά μόνο την ιθαγένεια
και όχι την εθνική υπόσταση,
παρακαλώ να… φρεσκάρουν τα αγγλικά τους.
Και όσοι υποστηρίζουν
ότι η Ελλάδα παραχώρησε την μακεδονική γλώσσα από το 1977, ψεύδονται συνειδητά και υιοθετούν
ένα παραπειστικό επιχείρημα για να ξεγελάσουν.
Γιατί αυτό που έγινε το 1977 στον ΟΗΕ
ήταν απλά μία καταγραφή των γλωσσών
που μιλούνταν στις διάφορες χώρες,
όπως οι ίδιες οι χώρες τις παρουσίαζαν
και χωρίς οι άλλες χώρες να καλούνται να κρίνουν,
να αναγνωρίσουν ή να διαψεύσουν.
Και αυτά όμως,
μάλλον δεν είναι τίποτα μπροστά σε όσα φοβάμαι πως θα φέρει το μέλλον.
Ένα μέλλον στο οποίο,
όπως ήδη είπα,
οι «Βορειομακεδόνες» θα αγωνίζονται για την «μεγάλη Μακεδονία».
Ένα μέλλον,
στο οποίο οι φιλοσκοπιανοί Δούρειοι Ίπποι στην Ελλάδα
θα απαιτούν σχολεία στην «μακεδονική γλώσσα»
και τότε,
οι δήθεν προοδευτικοί θα μας λένε ότι δεν μπορούμε να τα αρνηθούμε
για λόγους ισότητας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων!
Ένα μέλλον στο οποίο τα Σκόπια
θα εισχωρούν στην Ευρώπη
και η Ελλάδα δεν θα μπορεί να διεκδικήσει το παραμικρό,
γιατί θα έχει υπογράψει τη Συμφωνία των Πρεσπών!
Είμαι σίγουρος
ότι οι Έλληνες θα είναι πάντα έτοιμοι στις επάλξεις για να υπερασπιστούν την πατρίδα.
Όμως, με αυτή τη συμφωνία,
τους καταδικάζουμε στην μοίρα του αδυνάτου,
ίσως και του αδίκου στα μάτια της διεθνούς κοινότητας.
Και αυτό είναι κάτι που δεν πρέπει να γίνει.
Δεν πρέπει να πυροβολήσουμε
τα πόδια των παιδιών μας,
γιατί αυτό ακριβώς κάνουμε!
Ενισχύουμε μία εχθρική επιβουλή
σε βάρος της Ελλάδας και αποδυναμώνουμε την δική μας ισχύ
στη διεθνή κοινότητα
Πόσο τυφλοί και ανόητοι είμαστε
για να κάνουμε κάτι τέτοιο;
Ειλικρινά, ελπίζω,
έστω και την ύστατη στιγμή,
όλοι οι συνάδελφοι βουλευτές να μην ενισχύσουν αυτό το εθνικό βήμα στο κενό…
Σας ευχαριστώ.