Γνωρίσαμε την Άννα Ραφαέλα Μπεζάν μέσα από το GNTM, το ριάλιτι μοντέλων του Star. Είναι ένα πολύ όμορφο κορίτσι, το οποίο παρόλο που δεν κατάφερε να μπει στο σπίτι του ριάλιτι, δεν πτοήθηκε, καθώς για εκείνη ήταν μια όμορφη δοκιμασία σε σχέση με τα δύσκολα παιδικά και εφηβικά χρόνια που έχει βιώσει.
Η ζωή της έδειξε το πιο σκληρό της πρόσωπο από τα πρώτα κιόλας λεπτά που γεννήθηκε, καθώς η μητέρα της την εγκατέλειψε στο μαιευτήριο. Η Άννα Ραφαέλα μίλησε για την απόρριψη που γνώρισε από τη μητέρα της, το ξύλο που της έδινε ο πατέρα της, αλλά και πώς ήταν η ζωή της στο ορφανοτροφείο στην Ελεονώρα Μελέτη «Μετά τα Μεσάνυχτα» στον Alphaκαι η αφήγησή της ήταν συγκλονιστική.
Θυμηθείτε την οντισιόν της Άννας στο GNTM
«Γεννήθηκα στην Κατερίνη. Όταν γεννήθηκα η μητέρα μου με παράτησε στο νοσοκομείο και έτσι με πήρε ο πατέρας μου. Η μητέρα μου είχε ακόμη τρία παιδιά. Ο πατέρας μου, μού είπε πως δεν με ήθελε και δεν ήθελε και τον ίδιο. Μου την έχουν παρουσιάσει ως ψυχρή γυναίκα. Στα δώδεκα αποφάσισα να φύγω από το σπίτι. Είχα γυρίσει από το σχολείο και δεν είχα ξεσκονίσει. Ο μπαμπάς, επειδή είχε νεύρα με τη δουλειά του, γύρισε στο σπίτι και όταν είδε πως δεν έχω ξεσκονίσει με χτύπησε πάρα πολύ.
»Τον αγαπούσα τον μπαμπά μου πολύ. Σχέση εξάρτησης. Εκείνη την ημέραμε χτύπησε πάρα πολύ. Την επόμενη ημέρα πήγα σχολείο με ματωμένα χείλη. Τότε, η διευθύντρια πήρε την κοινωνική λειτουργό. Ένα βράδυ το έσκασα από το σπίτι, πήγα στην αστυνομία και έκανα μήνυση στον μπαμπά μου. Το έσκασα από το παράθυρο. Όταν οι Αρχές με πήγαν στο ορφανοτροφείο ο πατέρας μου έκανε απόπειρα αυτοκτονίας με χάπια. Έπαθε εγκεφαλικό. Και έμεινε ανάπηρος. Η δεξιά του πλευρά παρέλυσε. Μετά έχω ένα κενό, γιατί τον έχασα».
Σοκαριστική η συμπεριφορά της μητέρας της
Η Άννα είπε επίσης πως ποτέ δεν γνώρισε τι πάει να πει αγκαλιά καθώς ο πατέρας της δεν την είχε αγκαλιάσει ποτέ. Το νεαρό μοντέλο εξομολογήθηκε επίσης ότι προσπάθησε να πλησιάσει τη μητέρα της λίγο πριν τελειώσει το σχολείο, αλλά μάταια… Η πόρτα ήταν κλειστή.
«Μίλησα για πρώτη φορά με τη μητέρα μου μια μέρα πριν δώσω πανελλήνιες. Μου είπε δεν θέλω να με ξαναπάρεις τηλέφωνο. Δεν είσαι παιδί μου εσύ, θα προτιμούσα να είχες πεθάνει παρά να ζεις. Ήταν πολύ σκληρό. Έβαλα τα κλάματα».
Η Άννα περιέγραψε και τη ζωή της στο ορφανοτροφείο «Μέλισσα» λέγοντας πως εκεί περνούσε πολύ ωραία και ένιωθε πως βρήκε μια ηρεμία. Τόνισε πως όλα τα χρόνια της παραμονής της εκεί δεν είχε σχεδόν καμία επαφή με τον πατέρα της παρά μόνο μια φορά. Είχε μαζέψει χρήματα από το χαρτζιλίκι που της έδιναν στη Μέλισσα, το είχε σκάσει από το ορφανοτροφείο και μαζί με μια φίλη της είχε ψωνίσει τρόφιμα για τον πατέρα της και του τα είχε πάει. Τον είδε όπως είπε τότε μια και μοναδική φορά αλλά δεν του είχε μιλήσει.