Τη στιγμή που οι περισσότεροι από εμάς αναλώνουν τον υπερπολύτιμο και -καθώς αποδεικνύεται- τον ανεπίστρεπτο χρόνο μας σε μικρότητες που θα ξεχαστούν πριν καν πέσει η νύχτα, η σκέψη μας τρέχει στους λίγους, αλλά και στους τόσο “κρίσιμα πολλούς” για την επιβίωση ενός έθνους,
που κάνουν το καλό και το ρίχνουν στο γιαλό, δίχως καμία εξυπηρέτηση να μην προσδοκούν ως ελάχιστη ανταπόδοση.
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=2480443695376240&set=a.886258911461401&type=3&theater
Το να αναγνωρίσω ότι μου έσωσαν τη ζωή είναι το λιγότερο. Έχω όμως την εντύπωση ότι έσωσαν και τη συνείδησή μου. Εκείνοι, για μια ακόμη φορά, καθαρισαν για λογαριασμό όλων μας