Γράφει ο Καθηγητης Ανδρεας Αθηναιος*
Η Εκλογική συμπεριφορά είναι μετρίσιμο πεδίο της ΠολιτικήςΕπιστήμης η οποία εξάγει τα δικά της συμπεράσματα πέρα από τις εκτιμήσεις και τις ερμηνείες των Πολιτικών Κομμάτων, που έχουν το δικό τους πρίσμα αναλύσεων.
Εμείς δεν θα ασχοληθούμε με ποιο κόμμα έχασε ή κέρδισε ούτε καν εάν έχασε ή εάν κέρδισε. Η επιχειρηματολογία περί αυτό εξαντλείται στο τηλεοπτικό περιβάλλον.
Θα ασχοληθούμε με το ερώτημα «γιατί στους Δήμους της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης , λειτούργησε η αντισυσπείρωση» ύστερα από πολλά πολλά χρόνια (όπου θυμόμαστε τις εκπομπές με τον Τερενς Κουικ και την Κα Μάρκατζη να αναφέρει «Πασοκ και λοιπέςΔημοκρατικές δυνάμεις»). Θα απαντηθεί εύκολα και το ερώτημα «πως είναι Δυνατόν η Θεσσαλονίκη να ψηφίζει Περιφερειάρχη Τζιτζικώστα (ΝΔ) και Δήμαρχο Αγγελουδη (Μη ΝΔ).
Το Τελευταίο στο οποίο αναφέρθηκε ο Άδωνης Γεωργιάδης, έχει μια δεδομένη επιστημονική εξήγηση. Η Ψήφος δίδεται σε σχέση με το σημείο Γεωγραφικής αναφοράς. Άλλη η Εθνική Ψήφος, άλλη η ψήφοςγια την Περιφέρεια και άλλη για τον Δήμο. Δεν είναι αντίφαση. Ο ΊδιοςΆνθρωπος που ψήφισε Τζιτζικωστα ως Περιφερειάρχη, κάλλιστα μπορείνα ψηφίσει Αγγελουδη για Δήμαρχο.
Σημασία έχει πάντα και η αποχή που για το Δήμο Θεσσαλονίκης από 59.05% την Πρώτη Κυριακή ανέβηκε στο 67,43%
Τα Ίδια αναλογικά ισχύουν και για την Περιφέρεια Αττικής (ΧΑΡΔΑΛΙΑΣ – ΝΔ) και Το Δήμο Αθηναίων (ΔΟΥΚΑΣ – «ΠΑΣΟΚ και λοιπέςΔημοκρατικές Δυνάμεις». Ενώ η Αποχή στο Δήμο Αθηναίων από 67,68 την πρώτη Κυριακή ανέβηκε στο 73.27%
Τις παραμέτρους τις αποχής τις είχαμε αναλύσει σε πρόσφατο Άρθρομας .
Οι ίδιες παράμετροι δημιούργησαν την δυναμική για την δημιουργία της αντισυσπείρωσης.
Εύλογο το ερώτημα «γιατί μόνο στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη» .
Έχοντας ενσκήψει και προσωπικά στην Επιστημονική -και ποσοτικήαναλυση/τεκμηριωση- της Εκλογικής Συμπεριφοράς στην Θεσσαλονίκηστην Έρευνα που διεξήγαμε στο Πανεπιστήμιο Case Western Reserveμε ανάλογες δημοσιεύσεις καταχωρημένες στην Διεθνή Βιβλιογραφίαστις ΗΠΑ και στην Ελλάδα μπορούμε με ασφάλεια να ερμηνεύσουμετο αποτέλεσμα των Δημοτικών Εκλογών στην Θεσσαλονίκη και κατ αναλογία και στην Αθήνα.
Η Ελλάδα μεταπολεμικά συγκροτήθηκε με έντονες περιφερειακέςανισότητες. Με τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις και την μεγαλύτερηπυκνότητα πληθυσμού στη Αθήνα και στην Θεσσαλονίκη. Εδώ έχουμε ‘κόστη συγκέντρωσης’. Οι ακραία υψηλές συγκεντρώσεις πληθυσμούκαι δραστηριοτήτων κατέστησαν τις πόλεις «κοστοβόρες»(Costs ofConcentration) . Τόσο από οικονομικής όσο και από κοινωνικήςπλευράς. Η ανάπτυξη των πόλεων δεν είναι γραμμική. Η Πόλη είναι ένα «Σύστημα» , Από ένα σημείο και μετά η ανάπτυξη τρώει (καρκινικά) τις σάρκες του «συστήματος της πόλης» αλλά και των κατοίκων που συγκεντρώνονται σε αυτήν…. «αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον»διωγμένοι από τα Κοινωνικοοικονομικά Κόστη (Costs of Sprawl) της διαχρονικά μεταπολεμικά ερημούμενης Ελληνικής Περιφέρειας. Η δυναμική αυτή της Σκύλας και της Χάρυβδης είναι το «ΥποκείμενοΝόσημα» σε κάθε πραγματικότητα που αναλαμβάνει κάθε εκλεγμένηΚυβέρνηση αλλά και Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Στις μικρές πόλεις δεν υπάρχει Ανθρώπινο δυναμικό να στηρίξει την ανάπτυξη. «Δυνατότητες» χωρίς πλήρωμα πώς να ενεργοποιηθούν. Από μόνες τους δεν γίνεται.
Στις μεγάλες πόλεις τα κόστη λογω της υπερσυγκέντρωσης είναι τεραστία. Και δεν είναι μόνο τα οικονομικά κόστη αλλά κυρίως τα κοινωνικά και λειτουργικά. Τα αποτελέσματα των Κόστους υπερσυγκέντρωσης που δημιουργούν μακροχρόνιες δυναμικέςπαραγωγής δυσαρέσκειας από μόνες τους ερήμην των πολιτικώνπράξεων.
Η Αθήνα είναι μια εμφραγματική πόλη, και δεν το διατυπώνει αυτός που μεγάλωσε τα εφηβικά του χρόνια στο καλύτερο κομμάτι (Εθνική Πινακοθήκη – Ίδρυμα Ερευνών – Λύκειο Αριστοτέλη) αλλά τοτεκμηριώνει η έρευνα που καλεί να αναζητούμε «το Καλό» πέρα από την προσωπική μας εμπειρία . Οι «εμφραγματικές πόλεις» είναι πολυτραυματίες και ο Δήμος είναι το ΤΕΠ που δεν μπορεί να ανατρέψειτην στρεβλή ανάπτυξη της Ελλάδος.
Οι Περιφερειακές ανισότητες είναι ένας υβριδικός πόλεμος κατά της Ελλάδος και κατά παντος συστήματος. Και η Αθήνα και η Θεσσαλονίκηείναι οι πρώτες που θα υφίστανται και θα συνειδητοποιούν πάντα την συνεχώς δομικά παραγομένη όξυνση των προβλημάτων τους,
Και αυτή η δυναμική θα αποτελεί πάντα μια πρώτη πηγή αντισυσπείρωσης για αλλαγή με βάση της ελπίδα, μέχρις οτου ο κύκλοςξαναγυρίσει. Η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη θα είναι πάντα οι πρώτες που θα νοιώθουν τα προβλήματα και οι τελευταίες που θα αισθάνονται κάθε μακροοικονομικό αποτέλεσμα.
Αναντίρρητα με ένα καλό καπετάνιο και σοφή πορεία έστω και με 9-10 μποφόρ το «οχηματαγωγό» θα αποφεύγει πάντα το «ναυάγιο».
*
Β.Α.,Μ.Α.,Μ.C.P., Ph.d, Post Doc
Case Western Reserve University
University of Pennsylvania
Aριστείο Ακαδημαϊκής Διδασκαλίας ΗΠΑ (1987)
Διετέλεσε μέλος της Διοικούσας (Συγκλήτου) του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Πρόεδρος της Εταιρείας Ανάπτυξης του Πανεπιστημίου Αιγαίου,
Σύμβουλος στο Δημοκριτειο Πανεπιστήμιο Θράκης
Νομάρχης Ρεθυμνης
Νομάρχης Θεσπρωτίας