«Η κακή διαχείριση του τόπου της τραγωδίας ήταν απόρροια της αντίληψης ότι ο χώρος δεν συνδέεται άμεσα με την διαλεύκανση της τραγωδίας». Να λοιπόν ακόμα μια «ετεροχρονισμένη» απόπειρα (αυτή τη φορά) συγκάλυψης του ολοκαυτώματος συν τους 6,7 και όχι πάρα πάνω πυρπολημένους. Λες και έχει ρόλο ο αριθμός,των τελευταίων, αν είναι μικρός η μεγάλος.
Όμως έστω και έτσι. Και αφού λοιπόν αυτός, ο επίμαχος αυτός χώρος,
και ο μόνος αποδεικτικός του εγκλήματος θεωρήθηκε ( από ποιους;) απόρροια, και ως εκ τούτου (γιατί;) τόση σπουδή άμεσης κάλυψης, με απόρροια, απορία εδώ, ίσον «ανθρώπινα» λάθη και συνεπώς δεν ενέχεται ουδείς.
Σύμφωνα λοιπόν με αυτά τα, ολίγα, πιο πάνω επίμαχα στο πόρισμα:
1. Υπήρχε εύφλεκτο άγνωστο υλικό στην περιοχή, και
2. Οι «ψεκασμένοι» που διαμαρτύρονταν απεδείχθησαν ..αψέκαστοι.
Ας ξεκινήσει τώρα, μετά δύο χρόνια, λοιπόν η πραγματική έρευνα και να κατονομαστούν ποίων η απόρροια, γιατί ένας δεν είναι, και τιμωρία υποδειγματικοί σε αυτούς, γιατί ένας δεν είναι, που χαρακτήρισε ως ψεκασμένους χαροκαμένες οικογένειες.
Και όσον για τον φόρτο δουλειάς από την έλλειψη προσωπικού..σε δημόσια υπηρεσία, …ας την καλύψουν, αυτοί οι επιφορτισμένοι που αδιαφόρησαν για να γίνει έτσι γνωστό και γι αυτό, ποιοι, αφού ένας δεν είναι, φταίνε.