Πώς ένα ηλεκτρικό… γαργάλημα στο αυτί θα μπορούσε να φρενάρει τη γήρανση!

Εκτεινόμενο από το υπογάστριο μέχρι τον εγκέφαλο, δεν είναι έκπληξη το γεγονός ότι το πνευμονογαστρικό νεύρο βρίσκεται στο επίκεντρο κάθε είδους ιατρικής έρευνας.

Οι επιστήμονες έχουν δείξει στο παρελθόν ότι η διέγερση αυτού του συγκεκριμένου νεύρου θα μπορούσε να οδηγήσει σε νέες θεραπείες για την κατάθλιψη, τις επιληπτικές κρίσεις, ακόμη και να ξυπνήσει τη συνείδηση μετά από 15ετή περίοδο σε φυτική κατάσταση.
Οι επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Λιντς έχουν προσθέσει ένα ακόμα στοιχείο σε αυτόν τον κατάλογο συναρπαστικών δυνατοτήτων, αποδεικνύοντας πως η στόχευση του πνευμονογαστρικού νεύρου θα μπορούσε να βοηθήσει στην επιβράδυνση κάποιων από τις επιπτώσεις της γήρανσης.
Αυτό που οδήγησε τους επιστήμονες από τη Σχολή Βιοϊατρικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Leeds στο πνευμονογαστρικό νεύρο, είναι ο βασικός ρόλος που παίζει στο παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα του σώματος. Αυτό είναι ένας κλάδος του αυτόνομου νευρικού συστήματος του σώματος, το οποίο ελέγχει ασυνείδητες λειτουργίες όπως η αναπνοή και η πέψη. Ο άλλος κλάδος είναι γνωστός ως το συμπαθητικό σύστημα, το οποίο φροντίζει για πιο έντονα καθήκοντα και τις αντιδράσεις μας “μάχης ή πτήσης”.
Αυτά τα δύο υποκαταστήματα ισορροπούν μεταξύ τους καθώς κινούμαστε μέσα στη ζωή, αλλά έρχεται μια στιγμή που το συμπαθητικό σύστημα αναλαμβάνει όλο και περισσότερο τον έλεγχο. Αυτό μπορεί να σημαίνει μεγαλύτερη ευπάθεια στις ασθένειες, ακανόνιστες σωματικές λειτουργίες και άλλα τυπικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα ενός γηράσκοντος ανθρώπου.
Η σκέψη είναι ότι με την τόνωση του πνευμονογαστρικού νεύρου θα μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε αυτή την ανισορροπία και να αποκαταστήσουμε μια υγιή ισορροπία μεταξύ των παρασυμπαθητικών και των συμπαθητικών συστημάτων. Και δεν θα συνεπαγόταν αναγκαστικά επεμβατική χειρουργική για την εμφύτευση μιας συσκευής διέγερσης. Αντίθετα, θα μπορούσε να είναι τόσο απλό όσο μια αίσθηση γαργαλήματος στο αυτί σε τακτική βάση.
Βολικά, ένα κομμάτι του πνευμονογαστρικού νεύρου μπορεί να βρεθεί στο δέρμα του εξωτερικού αυτιού. Αυτό αυξάνει την προοπτική της ώθησης του νεύρου σε δράση μέσω μιας θεραπείας που είναι γνωστή ως διαδερμική διέγερση του πνευμονογαστρικού νεύρου (tVNS).
Για να εξερευνήσει αυτή την ιδέα σε σχέση με τη γήρανση, η ερευνητική ομάδα συγκέντρωσε 29 υγιείς εθελοντές ηλικίας 55 ετών και άνω και χορήγησε τη θεραπεία tVNS σε διάστημα δύο εβδομάδων, για 15 λεπτά κάθε μέρα.
Η θεραπεία πράγματι διόρθωσε τα πράγματα προς μια υγιή ισορροπία της παρασυμπαθητικής και συμπαθητικής δραστηριότητας, με τους αποδέκτες να παρουσιάζουν βελτιωμένη αυτόνομη λειτουργία ως αποτέλεσμα. Μερικοί ασθενείς ανέφεραν επίσης αλλαγές στην ποιότητα ζωής τους μέσω βελτιωμένης διάθεσης και ποιότητας ύπνου.
Είναι σημαντικό ότι τα άτομα με μεγαλύτερη ανισορροπία πριν από τη μελέτη παρουσίασαν τις μεγαλύτερες βελτιώσεις, πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί να είναι δυνατή η στόχευση αυτής της θεραπείας σε εκείνους που πιθανόν να ωφεληθούν περισσότερο.
«Το αυτί είναι σαν μια πύλη μέσω της οποίας μπορούμε να επιδιορθώσουμε την μεταβολική ισορροπία του σώματος, χωρίς την ανάγκη για φαρμακευτική αγωγή ή επεμβατικές διαδικασίες», λέει η επικεφαλής συγγραφέας Dr Beatrice Bretherton.
«Πιστεύουμε ότι αυτά τα αποτελέσματα είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Είμαστε ενθουσιασμένοι που διερευνώνται περαιτέρω οι συνέπειες και τα πιθανά μακροπρόθεσμα οφέλη της καθημερινής διέγερσης, καθώς έχουμε δει μια μεγάλη ανταπόκριση στη θεραπεία μέχρι σήμερα».
Η ομάδα δημοσίευσε την έρευνά της στο περιοδικό Aging.
Πηγή: University of Leeds
Επιμέλεια-Μετάφραση: olympia.gr