Ή αποκαραμανλοποίηση της παράταξης ολοκληρώνεται
Το άρθρο του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στην Καθημερινή της Κυριακής, ήταν ακόμα μία επίδειξη της προσπάθειας που καταβάλλει – και είναι συνεπής σε αυτό – να σβήσει οτιδήποτε καραμανλικό από την παράταξη που ίδρυσε ο εθνάρχης Κωνσταντίνος Καραμανλής.
Από την στιγμή που ανέλαβε πρόεδρος της παράταξης έως και σήμερα που είναι πλέον εκλεγμένος πρωθυπουργός, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έκρυψε την απέχθεια του σε οτιδήποτε καραμανλικό. Δεν είναι φυσικά μόνο το σημερινό άρθρο στο οποίο αναφέρεται στον Ελευθέριο Βενιζέλο, αλλά δεν λεει κουβέντα για τον ιδρυτή της παράταξης στην οποία προεδρεύει. Είναι όλα τα δείγματα που έχει δώσει τα τελευταία χρόνια, από την ακύρωση της παρουσίας του στα αποκαλυπτήρια της προτομής του εθνάρχη στην Ξάνθη, έως την μη ανανέωση της θητείας του κορυφαίου προέδρου των τελευταίων ετών, Προκόπη Παυλόπουλου, ακριβώς επειδή συμβολίζει ότι ο Κυριάκος θέλει να διαγράψει: Τον καραμανλισμό.
Ενώ λοιπόν ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης έχει μία σταθερή μεθοδολογία από την οποία δεν παρεκκλίνει, προκαλεί εντύπωση η αφωνία του καραμανλικούς στοιχείου στην Νέα Δημοκρατία. Διότι δεν είναι μόνο το βάρος του ονόματος και οι μελλοντικές πολιτικές βλέψεις, Είναι δικαίωμα του καθενός να επιλέγει την πορεία του στην πολιτική βάσει της προσωπικότητας του και όχι του ονόματος που φέρει.
Υπάρχει όμως και η ευθύνη της διαφύλαξης της υστεροφημίας ενός ονόματος συνυφασμένου με την ύπαρξη του νεότερου ελληνικού κράτους. Και αυτή η ευθύνη υπερβαίνει των προσωπικών επιλογών. Υπερβαίνει των προσωπικών πολιτικών, και των οποίων βλέψεων. Αυτή η ευθύνη είναι ένα σισύφειο βάρος το οποίο θα αποδειχτεί δυσβάστακτο για όσους σιωπούν μπροστά στην επιχειρούμενη αλλοίωση της ιστορικής παρατάξεις που εξασφάλισε την σύγχρονη πορεία της χώρας σε ασφαλή λιμάνια. Και όταν οι θεματοφύλακες των αξιών δεν επιτελούν το καθήκον τους, καθίστανται ανάξιοι έναντι της πατρίδας και της ιστορίας.
