Οι Εμφύλιοι πόλεμοι – Τί καταγγέλλει ο Όμηρος

Του Χρυσόστομου Τσιρίδη

Ακόμη και η διδασκαλία της Ελληνικής Γλώσσας μπήκε στην διαδικασία εμφύλιας αντιπαράθεσης, ενόψει της ΙΔΡΥΣΗΣ και διαμόρφωσης του Ελληνικού Κράτους.
.
Από την μια υπήρχε η άποψη της διδασκαλίας της ΕΝΙΑΙΑΣ Ελληνικής, στην βάση της κοινής Ομιλούμενης Γλώσσας, ΗΔΗ ΕΤΟΙΜΗΣ από τον 9ο (ΕΝΑΤΟ) μ.Χ αιώνα (γλώσσα του “Διγενή Ακρίτα” / εν γένει των Δημοτικών μας Τραγουδιών…)
.
Και από την άλλη, υπήρχε η άποψη για αυτούσια αναβίωση του πολύπλοκου (γριφώδους, όπως το χαρακτηρίζει ο ΡΗΓΑΣ) τυπικού και των δομών της Αρχαίας Ελληνικής. Ας κρίνει ο καθένας.
.
Ως προς τις συνέπειες γενικώς, τί να πρωτοεπιλέξουμε.
.
Την κουβέντα του Θουκυδίδη στο ξεκίνημα του Πελοποννησιακού πολέμου; “Τήδε τη ημέρα αρχή πολλών κακών τοις Έλλησιν”.
.
Την κουβέντα του Εθνικού μας ποιητή, Διονύσιου Σολωμού: Η διχόνοια που κρατάει ένα σκήπτρο η δολερή… Εάν μισούνται ανάμεσό τους, δεν τους πρέπει Ελευθεριά.
.
Την πιο πρόσφατη κουβέντα του Παναγιώτη Κανελλόπουλου.
“Όσο θα υπάρχει Βενιζελισμός Αντιβενιζελισμός, ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ…ΕΘΝΟΣ”
(με αφορμή δηλαδή έναν από τους αμέτρητους Ελληνικούς Εμφυλίους).
.
Ο πρώτος βέβαια όλων ο Όμηρος (εμφύλιος= μήνις). Γιατί όμως ο Όμηρος επιλέγει τον όρο “μήνις” αντί “εμφύλιος”. Εξηγώ πολύ σύντομα.
.
Ο Όμηρος ΒΕΒΑΙΩΣ ΚΑΙ γνωρίζει, όχι μόνο τον όρο εμφύλιος (“επιδήμιος” Ι 63-64) αλλά και καταγγέλλει ως απόβλητο, ανέστιο, άπατρι κλπ, κάθε αίτιο-πρωταγωνιστή της διαμάχης.
.
ΑΛΛΑ έχοντας αποφασίσει να ΔΡΑΜΑΤΟΠΟΙΗΣΕΙ (!) και ΟΧΙ να”αφηγηθεί-ιστορήσει” τον Τρωικό πόλεμο, επιλέγει ΚΕΝΤΡΙΚΟ Χαρακτήρα και (κατά συνέπεια)
ΠΥΚΝΩΝΕΙ την έννοια του Εμφυλίου, στον Εξατομικευμένο όρο “μήνις”, με τον οποίο όρο άλλωστε αρχίζει και το ΠΡΩΤΟ γραπτό μνημείο της Ελληνικής Γλώσσας, η ΙΛΙΑΔΑ.
.
Δεν ξέρω αν η κρισιμότητα σημερινών καταστάσεων (οικονομία, μεταναστευτικό,εδαφική κυριαρχία…), επιτρέπει νέες επιδήμιες διαμάχες.
Αν μη τι άλλο, έτσι για να είμαστε και στο κλίμα των Ημερών.
.
Υ.Γ Δείτε στο yutoube το σύντομο ΒΙΝΤΕΟ “Τα Σιλό της Καβάλας.15 φωτογραφίες”, δεκαέξι χρόνια μετά την κατεδάφισή τους, τον Απρίλιο του 2005.