Δεν υπάρχει κυβέρνηση – δεν υπάρχει αντιπολίτευση – δεν υπάρχει δημοκρατία

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Του Πασχάλη Τσολάκη

Η τεχνολογική και επιστημονική εξέλιξη σήμερα έχει φτάσει σε υψηλά επίπεδα προόδου. Έχει δώσει τα εργαλεία και την δυνατότητα στις κοινωνίες να φτιάξουν πιο άνετη, πιο ξεκούραστη, πιο άνετη και καλύτερη τη ζωή τους. Παρ’ όλα αυτά όμως, οι παγκόσμιες κοινωνίες, αντιμετωπίζουν περισσότερα προβλήματα και περισσότερες δυσκολίες από ότι στο παρελθόν.

Πως και γιατί συμβαίνει αυτό; Στοχαστές και διανοούμενοι έχουν αναλύσει το γιατί. Όλες αυτές οι απόψεις συγκλίνουν σε μια βασική αιτία. Ότι η τεχνολογία και η επιστήμη χρησιμοποιούνται από αυτούς που τις διαχειρίζονται, αφενός για το τεράστιο οικονομικό όφελος και αφετέρου για πολιτικούς σκοπούς, για λόγους ισχύος και επικράτησης. Γι’ αυτό άλλωστε σήμερα το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού κατέχει σχεδόν το 50% του παγκόσμιου πλούτου!

Για να διατηρήσουν και να αυξήσουν αυτή τη συσσώρευση χρήματος, ο καλύτερος τρόπος είναι ο έλεγχος των κοινωνιών, τον οποίο επιτυγχάνουν εκμεταλλευόμενοι την τεχνολογία, την οποία ελέγχουν απόλυτα, και τον έλεγχο της πολιτικής εξουσίας. Αυτά πλέον είναι ορατά στις ανθρώπινες κοινωνίες και δεν χρειάζονται να ανατρέξουν στον Όργουελ ή τον Χάξλει που τα «προφήτευαν» πριν δεκαετίες. Σιγά, αλλά σταθερά η πολιτική εξουσία εξισώνεται με την οικονομική εξουσία και αυτό είναι ο ορισμός της πλουτοκρατίας.
Η τέλεια δικτατορία θα έχει την εμφάνιση της δημοκρατίας. Μια φυλακή χωρίς τοίχους στην οποία οι κρατούμενοι δεν θα ονειρεύονται να δραπετεύσουν. Ένα σύστημα δουλείας όπου χάρη στην κατανάλωση και τη διασκέδαση, οι δούλοι θα αγαπήσουν τη δουλεία τους. Aldοus Huxley, συγγραφέας του «Θαυμαστός Καινούργιος Κόσμος».
Το βασικό εργαλείο για τη διαστρέβλωση της πραγματικότητας είναι η διαστρέβλωση των λέξεων. Αν μπορείς να ελέγξεις την έννοια των λέξεων, μπορείς να ελέγξεις τους ανθρώπους που χρησιμοποιούν τις λέξεις. Ο καπιταλισμός φέρει πλέον το όνομα «οικονομία της αγοράς». Ο ιμπεριαλισμός «παγκοσμιοποίηση», οι χώρες θύματα αυτών «χώρες υπό ανάπτυξη», η φτώχεια «οικονομική στενότητα». Οι απολύσεις εργαζομένων «ευελιξία της αγοράς εργασίας». Η πτώση του χρηματιστηρίου «αρνητική άνοδος». Στην χώρα μας η πώληση των μετοχών της ΔΕΗ και η αποδυνάμωσή της ονομάστηκε ισχυρή μειοψηφία!!
Η Ελλάδα δεν εξαιρείται από αυτό το παιχνίδι. Να τι λένε οι ιδρυτικές διακηρύξεις της Ν.Δ και του ΠΑΣΟΚ που κυβέρνησαν 40 χρόνια τη χώρα.
Η Ν. Δ είναι το σύστημα με το οποίο οι λίγοι καθοδηγούν αντί να καταδημαγωγούν, εκπροσωπούν αντί να καταδυναστεύουν και υπηρετούν τους περισσότερους. Κάθε πολίτης της χώρας αυτής πρέπει να γίνει εργάτης μαζί και νομεύς της οικονομικής ευημερίας˙ και να αισθάνεται ήσυχος για το μέλλον του και για το μέλλον των παιδιών του.
ΠΑΣΟΚ: Για να πάψει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Για να εξασφαλιστεί η εργασία και η κατοικία σε όλους τους Έλληνες. Για να απολαμβάνει ο αγρότης το προϊόν του ιδρώτα του και της γης του, για να απολαμβάνει ο εργάτης, ο βιοτέχνης, ο μισθωτός, ο υπάλληλος, ο απλός Έλληνας, το προϊόν του μόχθου του. Για να καταπολεμηθεί αποτελεσματικά η εντυπωσιακή εισοδηματική ανισότητα..
Ποιο ήταν το αποτέλεσμα μετά από 40 χρόνια διακυβέρνησης των δύο κομμάτων; Χρεωκοπία, μνημόνια, εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας, περικοπή μισθών συντάξεων και όλα όσα βίωσαν οι Έλληνες πολίτες μια δεκαετία τώρα και σήμερα βιώνουν, μετά τον οικονομικό πόλεμο, έναν πόλεμο με έναν αόρατο εχθρό, σύμφωνα με την πρωθυπουργική δήλωση.
Ένεκα λοιπόν αυτού του αόρατου εχθρού και με πρόσχημα την προστασία της κοινωνίας, γενική παραδοχή πως η χώρα έχει ένα υποβαθμισμένο ΕΣΥ, χωρίς πρωτοβάθμια φροντίδα, περιορίστηκαν οι δημοκρατικές αλλά και οι ατομικές ελευθερίες. Αντί για μέτρα υγειονομικής προστασίας οι πολίτες είδαν αστυνομικά μέτρα, κατασταλτικά, περιοριστικά, με οικονομικές κυρώσεις και το χειρότερο είναι ο εξευτελιστικός διαχωρισμός μεταξύ εμβολιασμένων και ανεμβολίαστων.
Αν μπορούσε να ρωτήσει κάποιος έναν από τους αρχαίους, ποιοι είναι οι ηγέτες της Ελλάδας σήμερα θα έπαιρνε την απάντηση: Ηγέτες είναι οι νόμοι της και όσοι άρχουν σύμφωνα με αυτούς! Ακριβώς έτσι πράττουν και οι σημερινοί ηγέτες. Σύμφωνα με τις ιδρυτικές τους διακηρύξεις!!! (προστάτες και υπηρέτες του λαού, στα λόγια και στην πράξη εκμεταλλευτές του λαού και υπηρέτες των ισχυρών που τους προστατεύουν τους αμείβουν ανάλογα)!
Έχει «σαλτάρει» η κοινωνία από τα Μ.Μ.Ε που την βομβαρδίζουν διαρκώς με «ψευδείς ειδήσεις», με στημένη επικαιρότητα και έναν κυκεώνα άγριας χειραγώγησης της πραγματικότητας και της αλήθειας που μοιάζει να προέρχεται κατευθείαν από το δυστοπικό και «προφητικό» βιβλίο του Όργουελ.
Το πρωταρχικό καθήκον μιας κυβέρνησης είναι να προστατέψει τους πολίτες, όχι να διευθύνει τις ζωές τους. Κι όμως κανένας θεσμικός φορέας δεν παρεμβαίνει, καμία αντιπολίτευση, καμία διανόηση, καμία ακαδημαϊκή κοινότητα δεν ωρύονται όταν δημοσιογράφοι παροτρύνουν την κυβέρνηση να μην δίνει τις συντάξεις σε ανεμβολίαστους, να πληρώνουν τα νοσήλια όσοι δεν εμβολιάζονται και νοσήσουν και πολλά άλλα… Οι δημοσιογράφοι, που η πλειονότητα κατάντησε να είναι χρηστικά εργαλεία (σίγουρα όχι με το αζημίωτο) των πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων, είναι οι επικίνδυνοι για τη δημοκρατία και την υγεία, και όχι οι απλοί πολίτες.
Κανείς τους δεν μιλάει για την ακρίβεια που σαρώνει τη χώρα και κανείς ποτέ δεν αναφέρει πόσο τοις % είναι αυτοί που κατέχουν τον ιδιωτικό πλούτο της χώρας!
Άριστη δημοκρατία είναι εκείνη που δεν έχει ούτε πάρα πολύ πλούσιους ούτε πάρα πολύ φτωχούς πολίτες, Θαλής ο Μιλήσιος. Τέτοια απαγορεύεται να λέγονται.

Μια Αραβική παροιμία λέει: Δείξε τους τον θάνατο και θα είναι ευχαριστημένοι με τον πυρετό. Όμως αυτοί οι πυρετοί, οδηγούν αργά και βασανιστικά στον ίδιο θάνατο!
Όσο πιο πολύ μεγαλώνεις το φόβο για τα ναρκωτικά, το έγκλημα, τους μετανάστες τους τρομοκράτες, τους ιούς, τόσο περισσότερο ελέγχεις τους ανθρώπους, γράφει η διανόηση. Νομίζω πως υπάρχουν δύο τρόποι για να ελέγχεις το λαό. Πρώτα από όλα τον τρομάζεις και μετά του ρίχνεις το ηθικό, Tony Benn, 1925-2014, Βρετανός πολιτικός. «Αν θέλεις ένα όραμα του μέλλοντος, φαντάσου μια μπότα να συντρίβει ένα ανθρώπινο πρόσωπο — για πάντα». Τζώρτζ Όργουελ-1984

Οι άνθρωποι όταν αναφέρονται σε χρονικές περιόδους πολλές φορές δεν ορίζουν χρονολογίες. Απλά λένε την εποχή του Β΄ Π.Π, την εποχή της Γερμανικής κατοχής, την εποχή της δικτατορίας. Για την σημερινή χρονολογική περίοδο θα λένε την εποχή του covid free.
Υ.Γ Δημοκρατία είναι ένα πολίτευμα, που εγγυάται πως δεν θα κυβερνηθούμε καλύτερα από αυτό που μας αξίζει. Σω Μπέρναρντ
Σε κάποιες χώρες η σάτιρα είναι περιττή. Η κυβέρνηση γελοιοποιείται από μόνη της.
Η εξουσία χουζουρεύει πάνω σ’ εκείνους που κείτονται κάτω της.

ΔΗΜΟΦΙΛΗ