Ο Πολ Λανζεβέν (Paul Langevin, 23 Ιανουαρίου 1872 – 19 Δεκεμβρίου 1946) ήταν σημαντικός Γάλλος φυσικός, γνωστός για τη «Δυναμική Λανζεβέν» και την «Εξίσωση Λανζεβέν».
Ο Λανζεβέν γεννήθηκε στο Παρίσι. Σπούδασε στην École Supérieure de Physique et de Chimie Industrielles και στην École Normale Supérieure. Μετά πήγε στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ και σπούδασε στο εκεί Εργαστήριο Κάβεντις υπό τον Τζόζεφ Τζον Τόμσον. Επέστρεψε στη Σορβόνη και πήρε το διδακτορικό του με επιβλέποντα τον Πιέρ Κιουρί το 1902.
Το 1904 έγινε καθηγητής της Φυσικής στο Collège de France. Το 1926 ο Λανζεβέν έγινε διευθυντής στην École de Physique et Chimie, ενώ το 1934 εκλέχθηκε μέλος της Ακαδημίας Επιστημών.
Ο Λανζεβέν διακρίθηκε για τις έρευνές του στον παραμαγνητισμό και τον διαμαγνητισμό, και για τη σύγχρονη ερμηνεία τους. Περίφημη είναι η παραγωγή από αυτόν υπερήχων με χρήση του Πιεζοηλεκτρικού φαινομένου. Κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο εργάσθηκε στη χρήση των υπερήχων για την ανίχνευση υποβρυχίων, αλλά ο πόλεμος τελείωσε πριν λειτουργήσει η σχετική διάταξη.
Το 1910 διαδόθηκε ότι είχε μια ερωτική σχέση με τη Μαρία Κιουρί, χήρα πλέον και πέντε χρόνια μεγαλύτερή του. Ο ίδιος ο Λανζεβέν ήταν τότε παντρεμένος, αλλά σε διάσταση και πατέρας 4 παιδιών — σήμερα, τα εγγόνια τους είναι παντρεμένα μεταξύ τους: η Ελέν Λανζεβέν-Ζολιό (Hélène Langevin-Joliot) και ο Μισέλ Λανζεβέν.
Ο Λανζεβέν απομακρύνθηκε από τη θέση του από τη ναζιστική Κυβέρνηση του Βισύ εξαιτίας της αντιθέσεώς του στη ναζιστική ιδεολογία. Πέθανε στο Παρίσι δύο χρόνια μετά την απελευθέρωση της Γαλλίας.