Διαφθορά: Από την “μηδενική ανοχή” του Εθνάρχη στο “δεν τρέχει τίποτα” του Μητσοτάκη

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Την προϊούσα άμβλυνση των ηθικών αξιών, προπάντων όμως την ανοχή, αν όχι αδιαφορία απέναντι σε φαινόμενα διαφθοράς, στηλίτευσε ο παλαίμαχος δημοσιογράφος Αντώνης Καρακούσης, σε άρθρο του στο ΒΗΜΑ.

Σε διπλανές στήλες παρατίθενται παραδείγματα, από άλλες εποχές, όπου δε γινόταν ανεκτή η παραμικρή παρέκκλιση, από τους κοινά αποδεκτούς κώδικες αρχών, ακόμη και εκεί που αποδεδειγμένα εμφιλοχωρούσαν οι πιο άδολες προθέσεις.

Αυτή μάλιστα η «μηδενική ανοχή» αποτέλεσε και την παρακαταθήκη του ιδρυτή της σημερινής κυβερνώσας παράταξης. Σήμερα; Ενας ακόμη βουλευτής της πλειοψηφίας, «συλλαμβάνεται με τη γίδα στον ώμο», να παραβιάζει όχι κάποιους άγραφους κανόνες, αλλά το ίδιο το Σύνταγμα!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ: Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής δεν έκανε «εκπτώσεις» στα φαινόμενα διαφθοράς

Επειδή δε τείνουν, στις μέρες μας, να χάσουν και οι πιο βαρυσήμαντες έννοιες, το νόημά τους, να θυμίσουμε ότι το άρθρο 57 του Καταστατικού μας Χάρτη, καθιερώνει ως ασυμβίβαστη την κατοχή του βουλευτικού αξιώματος, ακόμη και την απλή μίσθωση ακινήτων του δημοσίου, από εταιρεία της οποίας εμφανίζεται ιδιοκτήτης, απλός μέτοχος, διαχειριστής ή μέλος του διοικητικού της συμβουλίου.

Οι βουλευτές δε που υπάγονται στα εν λόγω ασυμβίβαστα «οφείλουν μέσα σε οκτώ ημέρες, αφότου η εκλογή τους γίνει οριστική», να επιλέξουν μεταξύ του βουλευτικού αξιώματος ή της ιδιότητας ή ιδιοτήτων, που εμπίπτουν στα εν λόγω ασυμβίβαστα. Αλλως, η έκπτωσή τους από το βουλευτικό αξίωμα, καθίσταται αυτόματη και αυτοδίκαιη.

Αγνοια (μιλάμε για το Σύνταγμα, διάβολε…) δε νοείται, καθίσταται δε ντροπιαστική για όποιον την επικαλείται. Αλλά αφού εκ των υστέρων επήλθε η γνώση και ομολογήθηκε, ποιο θα πρέπει να είναι το επόμενο άμεσο βήμα; Η διακοπή των εργασιών της Βουλής, λόγω εορτών, δε μπορεί να προβάλλεται ως δικαιολογία.

Εν πάση περιπτώσει, ο συγκεκριμένος βουλευτής δεν έχει την ευθιξία, έστω να διευκολύνει την παράταξή του, παραιτούμενος οικειοθελώς. Η ηγεσία του κυβερνώντος κόμματος, τι ακριβώς περιμένει; Να ξεθυμάνει η υπόθεση, μέχρι την επανέναρξη των εργασιών της Βουλής, ή βασίζεται στη «σιωπή των αμνών», από τα συνθηκολογημένα media της «λίστας Πέτσα»;

Αλλά γιατί να φταίει ο βουλευτής, όταν η ηγεσία της κυβερνώσας παράταξης έχει δώσει το «καλό παράδειγμα», είτε με την «υπόθεση Πάτση», είτε πολύ περισσότερο, με το σκάνδαλο των υποκλοπών;

Αφήστε που δεν ενδιαφέρονται και οι πολίτες…

ΛΕΥΤ. ΚΑΝΑΣ

ΔΗΜΟΦΙΛΗ