Ο Αντώνης Κανάκης έκανε προχθές το βράδυ ό,τι κάθε φυσιολογικός άνθρωπος. Αντέδρασε στο χυδαίο επικοινωνιακό τσουνάμι του Μαξίμου να «γυρίσει το ματσάκι».
Από τον Βασίλη Γαλούπη
Το πόσο ελεγχόμενο είναι το τηλεοπτικό τοπίο από τον Μητσοτάκη αποδεικνύεται από το γεγονός πως μόνο το «Ράδιο Αρβύλα», δηλαδή μια σατιρική εκπομπή, κατάφερε να σηκώσει κεφάλι. Ούτε κάποιο δελτίο ειδήσεων ούτε καμιά τηλεοπτική δημοσιογραφική έρευνα.
Απέναντι στις στρατιές φερέφωνων του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος, που ξαμολήθηκαν για να πείσουν ότι «τα δυστυχήματα είναι θυσίες που βελτιώνουν τις υποδομές», αρκούσαν μόνο τρεις παρουσιαστές για να συντρίψουν μέσα σε μόλις μία ώρα όλη την επικοινωνιακή στρατηγική των «κωμικών» του Μαξίμου.
Ο Αντώνης Κανάκης, ο Χρήστος Κιούσης και ο Γιάννης Σερβετάς έκαναν το αυτονόητο, που, όμως, για την Ελλάδα του 2023 θεωρείται τηλεοπτική «επανάσταση». «Δείχνοντας» πάνω απ’ όλα την κατάντια της τηλεόρασης και μιας μερίδας του δημοσιογραφικού δυναμικού της.
Οι «Αρβύλα» μίλησαν συναισθηματικά για τον θάνατο τόσων ανθρώπων. Ρώτησαν εύλογα για ποιον λόγο πολιτικοί και δημοσιογράφοι είναι -χωρίς καν να κρατούν τα προσχήματα- συμπαίκτες, αντί για αντίπαλοι. Εξοργίστηκαν από την ασέβεια για τα θύματα και τις οικογένειές τους με διαπιστώσεις ξετσιπωσιάς όπως «δεν πάνε εντελώς χαμένοι οι θάνατοι, γίνεται μια τεράστια εθνική κινητοποίηση, φτιάχνονται δρόμοι».
Ο Κανάκης και οι συνεργάτες του εξέφρασαν ό,τι έχει στο μυαλό του ο καθένας αυτές τις μέρες. Είπαν απλά, κατανοητά κι εύστοχα τις βασικές αλήθειες που κοντεύαμε να ξεχάσουμε με όλους αυτούς τους κλόουν, πολιτικούς και δημοσιογράφους, που γλείφουν αντί να κρίνουν, που συγκαλύπτουν αντί να ερευνούν, που δεν έχουν φραγμούς μπροστά σε μια σταγόνα εξουσίας.
Η προχθεσινή επικοινωνιακή καταστροφή όλου του μιντιακού οικοδομήματος Μητσοτάκη θα είναι σημείο αναφοράς. «Αυτοπυρπολήθηκε» σε δημόσια θέα. Το μόνο που έκανε ο κόσμος, μαζί και ο Κανάκης, ήταν να το παρατηρήσει. Οι ίδιοι οι αυλικοί έβαλαν τον εαυτό τους στον ρόλο του δημόσιου εξευτελισμού, όχι ο Κανάκης. Ο παρουσιαστής απλά είχε το θάρρος να περιγράψει μια κατάσταση.
Οι «Ράδιο Αρβύλα» δεν είναι δημοσιογράφοι για να έχουν ιερή υποχρέωση στην αλήθεια και την έρευνα. Δεν έχουν πολιτική εξουσία για να αποφασίζουν σε ποιες ράγες-σκοτώστρες και βαγόνια-νεκροφόρες θα ταξιδέψουν τα παιδιά μας. Είναι τρεις παρουσιαστές εκπομπής. Σατιρικής, συνήθως, αλλά όχι και προχθές.
Αφαίρεσαν το χιούμορ
Αφαίρεσαν το χιούμορ τούτη τη φορά κι έπραξαν μόνο αυτό που τους επέβαλλαν το ήθος τους και η λογική τους. Δεν χρησιμοποίησαν δικές τους λέξεις οι «Ράδιο Αρβύλα», αλλά τα λόγια πολιτικών και δημοσιογράφων. Δεν χρειάστηκε τίποτα παραπάνω για να ξεμπροστιάσουν στα μάτια όλης της Ελλάδας έναν μηχανισμό διαστρεβλωτών που επιχειρούν καθημερινά να γεμίσουν με σκουπίδια τα κεφάλια του κόσμου, προκειμένου ο Μητσοτάκης να εξακολουθήσει να παριστάνει τον πρωθυπουργό ό,τι κι αν κάνει.
Από το επόμενο πρωί του τραγικού δυστυχήματος έπιασαν δουλειά οι άνθρωποι του Μαξίμου. Από το καθημερινό τους στασίδι, γνωστοί δημοσιογράφοι σιγόνταραν υπουργούς της Ν.Δ. και υπουργοί της Ν.Δ. έδιναν πάσες στους ίδιους δημοσιογράφους. Το αφήγημα κοινό.
Αυτή η παρέα της παρακυβερνητικής κουστωδίας μετέτρεψε οικειοθελώς σε κασκαντέρ τους εαυτούς της, με μια εμπρηστική και μισάνθρωπη ρητορική, ώστε να απορροφήσει η ίδια τους κραδασμούς και τα πρώτα κύματα της οργής. Δημοσιογράφοι δέχτηκαν να απαξιωθούν πια πλήρως, προκαλώντας εσκεμμένα τη βυθισμένη στο πένθος κοινή γνώμη. Επιχείρησαν να γίνουν ο αερόσακος της κυβέρνησης. Και γρήγορα ξεφτιλίστηκαν.
Κανονικά, η σχέση πολιτικών – δημοσιογράφων είναι μια σχέση αντικρουόμενων συμφερόντων. Η μία πλευρά με πολιτικούς στόχους, η άλλη αφοσιωμένη στα γεγονότα και την αλήθεια.
Στην Ελλάδα το πράγμα έχει ξεφύγει
Στην πράξη, υπάρχουν συχνά δημοσιογράφοι που η σχέση τους με τους πολιτικούς είναι συμβιωτική. Δηλαδή, δεν τους κοντράρουν, δεν τους θέτουν σοβαρές ερωτήσεις. Στην Ελλάδα, όμως, το πράγμα έχει ξεφύγει, ειδικά τα τελευταία χρόνια, σε μια άλλη, απερίγραπτη κλίμακα. Υπάρχουν δημοσιογράφοι που υπερασπίζονται πολιτικούς και πολιτικοί που υπερασπίζονται δημοσιογράφους με το πάθος ζηλωτή. Ενα ολόκληρο σύστημα καταντά καμικάζι για την επιβίωση μιας πολιτικής φράξιας.
Το γνωστό μιντιακό κατεστημένο μάς λέει τόσες μέρες κατάμουτρα ότι όλοι μας, μαζί με τα παιδιά μας, είμαστε αναλώσιμοι για να στηρίξουμε το σύστημα Μητσοτάκη. «Κάποτε έγιναν τα δύο ατυχήματα στα Τέμπη με τα πούλμαν και δόθηκε η ευκαιρία να γίνει μια υπέροχη Εθνική Οδός, τώρα θα γίνει ένας υπέροχος σιδηρόδρομος» είναι μία από τις φράσεις που βγήκαν από στόματα του Μαξίμου.
Μέσα σ’ όλα αυτά τα χρόνια οι «Ράδιο Αρβύλα» δέχονται και κριτική ή ακόμα κι επιθέσεις. Προχθές, όμως, ήταν η μέρα που κατάφεραν να εκφράσουν την πλειονότητα της κοινωνίας. Ολους αυτούς που βρέθηκαν σε διαδηλώσεις, που φώναζαν το Σαββατοκύριακο στα γήπεδα, που άναψαν ένα κεράκι στη μνήμη των θυμάτων, που συζητούν απελπισμένοι στο σπίτι τους και στις παρέες τους ότι η ζωή τους κρέμεται σε μια κλωστή, σε μια κακιά στιγμή, σε μια μιζαδόρικη σύμβαση.
Ο Κανάκης, ένας παρουσιαστής, έκανε το χρέος δημοσιογράφου στεκούμενος δίπλα σε μια κοινωνία που θρηνεί και απαιτεί πολιτικούς που θα λογοδοτούν κι όχι ανεύθυνους μονάρχες. Την ίδια ώρα «επαγγελματίες» δημοσιογράφοι ονειρεύονται ανέμελα on camera νέους «υπέροχους σιδηροδρόμους», νέα πακέτα από το Ταμείο Ανάκαμψης και, ταυτόχρονα, νέες… λίστες Πέτσα.
Βιογραφικό
Γεννήθηκε το 1969 στη Θεσσαλονίκη και το πραγματικό του όνομα είναι Αντώνης Δούμας. Από την εφηβεία του ασχολήθηκε με τους τότε ερασιτεχνικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς. Ηταν η εποχή που ως ραδιοπειρατής διάλεξε το ψευδώνυμο Κανάκης. Εργάσθηκε ως dj και στη συνέχεια σε ραδιοφωνικούς σταθμούς, όπως Kiss fm, ANT1 fm κ.ά. Τηλεοπτικά είναι παραγωγός, σκηνοθέτης και παρουσιαστής των εκπομπών «Κομφούζιο», «ΑΜΑΝ» και «Ράδιο Αρβύλα». Μετά τον θάνατο του πατέρα του δημοσίευσε το πρώτο βιβλίο του «Μπαμπά… (μια κανονική μέρα)». Συνεργάστηκε με την ActionAid σε δυο ντοκιμαντέρ στη Σιέρα Λεόνε. Πρωτοσελιδα – Ειδήσεις