Η “κατάρα” των καλοκαιρινών διακοπών

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Κάποιοι επέστρεψαν από τις διακοπές, κάποιοι βρίσκονται ήδη και για κάποιους αυτή τη στιγμή πλησιάζει. Ο Αύγουστος θεωρείται ο κατ΄ εξοχήν μήνας των αδειών, με λιγότερο δημοφιλή τον Ιούλιο και ακόμα πιο μακρινούς τον Ιούνιο και το Σεπτέμβριο.

Το καλοκαίρι θεωρείται συνώνυμο με την ξενοιασιά, με τα ταξίδια, με την ξεκούραση. Ακόμα κι όσοι δεν καταφέρουν να πάνε σε κάποιον άλλο προσδιορισμό εκδηλώνουν μεγάλη προσμονή για την εποχή αυτή του χρόνου.

Κι έρχονται εκείνες ημέρες, οι γεμάτες προσδοκίες και όνειρα και για πολλούς το νησί ξεθωριάζει, η ξεκούραση δεν έρχεται … και η μελαγχολία χτυπά τελικά την πόρτα.

Οι ειδικοί την ονομάζουν εποχική κατάθλιψη, καλοκαιρινή κατάθλιψη, ή κατάθλιψη των διακοπών. Η θάλασσα δεν μας προσφέρει τη χαρά που προσμέναμε, ο ήλιος τονίζει απλώς τα κενά που νιώθουμε μέσα μας, και το καλοκαιρινό αεράκι αδυνατεί να πάρει μακριά όλες τις έννοιες.

Τι είναι όμως, αυτό που προκαλεί όλη αυτή την αρνητική διάθεση; Στις αρχές του καλοκαιριού υπάρχει στους περισσότερους μια συσσωρευμένη κούραση, η οποία σε συνδυασμό με την προσμονή της άδειας δημιουργεί στον άνθρωπο μεγάλες προσδοκίες.

Κάθε χρόνο ελπίζουμε ότι οι διακοπές μας θα είναι οι καλύτερες, θα ξεκουραστούμε περισσότερο, θα απολαύσουμε στιγμές χαλάρωσης, θα ξεφαντώσουμε, θα γνωρίζουμε τον έρωτα της ζωής μας… Με λίγα λόγια, προσπαθούμε μέσα σε αυτό το μικρό χρονικό διάστημα να στριμώξουμε όλη την πίεση, την συναισθηματική ανασφάλεια, την μοναξιά, την ρουτίνα ενός χρόνου και να τα μετατρέψουμε, σε γαλήνη, επιβεβαίωση, σχέσης, ανεμελιά.

Ο πήχης συνήθως ανεβαίνει πολύ ψηλά. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι οι καλοκαιρινές διακοπές μοιάζουν πολύ με τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά, όταν μπαίνουμε σε μια κατάσταση απολογισμού για τη χρονιά που πέρασε και σχεδίων για αυτή που ξημερώνει. Το καλοκαίρι περιλαμβάνει έναν επαγγελματικό ή έναν ψυχολογικό απολογισμό και ένα πλάνο για τους επόμενους μήνες.

Αλλά πάνω από όλα είναι συνώνυμο της ανάπαυλας. Της διακοπής από την καθημερινότητα, από τις ελλείψεις, από τη εξάντληση ενός ολόκληρου χρόνου.

Το κλειδί για όμορφες διακοπές

Ο άνθρωπος από τη φύση του έχει μάθει να στρέφει την προσοχή του σε αυτά που του λείπουν και όχι σε αυτά που έχει. Φορτωμένοι λοιπόν, με μπαγκάζια σαν να μην υπάρχει αύριο και τεράστιες προσδοκίες αναχωρούμε για έναν προορισμό. Και κάθε χρόνο δίνουμε στον προορισμό αυτό ένα τίτλο από την αρχή, μια υπόσχεση στον εαυτό μας. «Φέτος θα ξεκουραστώ», «Φέτος θα ξεφαντώσω», «Φέτος θα γνωρίζω το άλλο μου μισό».

Και η ξεκούραση δεν έρχεται, ή δεν είναι όπως τη σχεδιάσαμε, το άλλο μισό πήγε για άλλες παραλίες και το ξεφάντωμα περιορίστηκε σε 2-3 ποτάκια… Το κενό είναι μεγάλο, η απελπισία διάχυτη και το πιο δυσβάσταχτο είναι ότι θα πρέπει να περιμένουμε άλλον ένα χρόνο για το «καλύτερο καλοκαίρι».

Το ερώτημα όμως που τίθεται είναι αν μπορούμε να αποφύγουμε αυτή την απογοήτευση, αν μπορούμε να έχουμε πραγματικά τις διακοπές που επιθυμούμε; Η απάντηση είναι «ναι» αλλά όπως λέει και ο μεγάλος στοχαστής Dr Wayne Dyer στα «Δέκα Μυστικά» (εκδόσεις Ιβίσκος) ένα πρόβλημα δεν μπορεί να λυθεί από τον ίδιο νου που το δημιούργησε.

Η αλλαγή αρκεί

Βασικό λοιπόν, είναι να αναθεωρήσουμε την άποψη που έχουμε για τις ίδιες τις διακοπές και να αφεθούμε στην πραγματική τους αξία, στην «διακοπή» δηλαδή από την εργασία, το σχολείο, τη ρουτίνα. Και μόνο το ότι αλλάζει η καθημερινότητά μας είναι πραγματική ευλογία.

Να μην θέτουμε δεσμευτικούς στόχους. Μία υπόσχεση στον εαυτό μας ότι φέτος θα απολαμβάνει την κάθε στιγμή που έρθει, είναι αρκετή.

Να χαλαρώσουμε με τις προσδοκίες και τα πρέπει. Δεν πρέπει να πάμε κάπου, να πάμε κάθε μέρα στη θάλασσα, να είμαστε κάθε μέρα στα μπαράκια, να ερωτευτούμε… Μπορούμε να κάνουμε μια απόδραση στο βουνό, να διαβάσουμε ένα βιβλίο, να απολαύσουμε την παρέα των φίλων μας και της οικογένειάς μας.

Να ζεις την κάθε μέρα σαν να είναι ξεχωριστή, ανάσυρε από τη μνήμα σου την παιδική περιέργεια και κοίταζέ τα όλα με τον ενθουσιασμό της πρώτης φοράς.

Πάρε χαρά από τα πιο απλά πράγματα και στόχευσε στην ευλογία όλων όσων έχεις, και όχι αυτών που σου λείπουν.

Γιατί όπως, έγραψε και ο Νίκος Καζαντζάκης «Μια αστραπή η ζωή μας… μα προλαβαίνουμε»

Ναταλία Δανδόλου
Σύμβουλος Ενσυναίσθησης (empathy coach) σχέσεων και γονεϊκότητας
Διαχείριση απωλειών, πένθους, διαζυγίου
queen

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

ΔΗΜΟΦΙΛΗ