Όλοι παρακολουθήσαμε στις τηλεοράσεις την επίσημη ενθρόνιση του, του νέου Πάπα στο Βατικανό παρουσία των τόσο πολλών πολιτών όσο και αρκετών επι κεφαλής εθνών.
Όσο και να ήθελαν την καθολική ιεροτελεσία λιτή, μόνο τέτοια δεν ήταν, και γι αυτό δεν ήταν και λιτή η παρουσία του κόσμου, και των ηγετών.
Στο χαιρετιστήριο προς όλους μήνυμα του ο νέος Ποντίφηκας απευθύνθηκε άριστα τοποθετημένος εναντίον της πολεμικής αιματοχυσίας που μαστίζει τον κόσμο, λες και θα τον ακούσουν, όπως επίσης υπέρ των πτωχών και των αδυνάτων, που υπάρχουν και θα υπάρχουν. Η μόνη διαφορά που υπήρχε στην πλατεία του Αγίου Πέτρου στο Βατικανό όπου ακούστηκαν αυτά, ήταν ότι ο Πάπας τα πιστεύει και τα πρεσβεύει, ενώ οι παριστάμενοι ηγέτες, ποιος να ξέρει τι να σκέπτονταν πάνω σ αυτά που ακούγονταν, αφού κανένας δεν έχει πάρει τέτοια θέση δημόσια μέχρι σήμερα.
Σήμερα λοιπόν η κοινωνία μας πρεσβεύεται στο να ακούει από τους κάθε λογής αξιωματούχους, που δεν είναι και λίγοι, όπως και κάποιων απο τον λαό, να τοποθετείται υπέρ υπέρμαχος των «ίσων ευκαιριών» και κανένας τους εξ αυτών να μην αρνείται των «ειδικών προνομίων» που λατρεύει, επιδιώκοντας απονομή. Και αυτή είναι η διαφορά.