Εάλω!

‘’Εδώ αι ελεύθεραι ακόμη Αθήναι.
‘’ Έλληνες! Οι Γερμανοί εισβολείς ευρίσκονται εις τα πρόθυρα των Αθηνών.
‘’Αδέλφια! Κρατήστε καλά μέσα στην ψυχή σας το πνεύμα του μετώπου. Ο εισβολεύς εισέρχεται με όλας τας προφυλάξεις εις την έρημον πόλιν με τα κατάκλειστα σπίτια.
‘’ Έλληνες! Ψηλά τις καρδιές. Προσοχή! Ο Ραδιοφωνικός Σταθμός Αθηνών ύστερα από λίγο δεν θα είναι ελληνικός. Θα είναι γερμανικός και θα μεταδίδει ψέματα. Έλληνες! Μην τον ακούτε! Ο πόλεμός μας συνεχίζεται και θα συνεχισθεί μέχρι την τελική νίκη!
‘’Ζήτω το έθνος των Ελλήνων!’’
Η στιβαρή φωνή του εκφωνητή Κώστα Σταυρόπουλου, εκείνο το πρωινό της 27ης Απριλίου 1941 έσκιζε τα ερτζιανά και χωνόταν σαν το καρφί στις παγωμένες καρδιές των Αθηναίων. Η φωνή του, που προσπαθούσε να την κρατήσει ψύχραιμη, να μην σπάσει, έφερνε τα μαντάτα
της άλωσης μέσα στα κατάκλειστα σπίτια, σερνόταν στους έρημους δρόμους και ζωντάνευε μνήμες από εισβολές και Αλώσεις άλλων εποχών.
Η Πόλις Εάλω !!! και σώπασε η Κυρά-Δέσποινα, και δάκρυσαν άλλη μια φορά τα μάτια των ανθρώπων.
Εκείνο το ίδιο πρωινό σώπασε και η Πηνελόπη Δέλτα. Δεν άντεξε να ζήσει σε σκλαβωμένη πόλη, εκείνη που έγραψε βιβλία για τους αγώνες των Ελλήνων και για τα μυστικά τους σε Βάλτους και σε πεδία μαχών με ένδοξους Βυζαντινούς αυτοκράτορες.
Σιωπή! Αυτή την λέξη με γραπτή εντολή της , είπε να γράψουν πάνω στον τάφο της, στον κήπο του σπιτιού της.
Λίγο πριν, η αδούλωτη ψυχή του Κώστα Κουκίδη, πετούσε αγκαλιά με την Γαλανόλευκη πάνω στα Ιερά Βράχια, βάφοντάς τα κόκκινα, ανοίγοντας την αυλαία για αμέτρητες θυσίες και άλλων ηρώων.
‘’Κρείττον σιγάν ή τεθνάναι’’ αναφέρει ο Λιβάνιος στον αυτοκράτορα Θεοδόσιο, ότι εφαρμόζουν οι μαυροφορεμένοι φανατικοί της νέας θρησκείας, στους Έλληνες, καθώς γκρεμίζουν τους ναούς τους και παίρνουν τις περιουσίες τους.
Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
Τις πόρτες σπάσαν οι οχτροί.
Και μεις γελούσαμε στις γειτονιές
Την πρώτη μέρα.
Η φωνή του αξέχαστου μεγάλου Νίκου Ξυλούρη, του σταυραετού τσι Κρήτης, έχει φωλιάσει στο μυαλό μας, για να μας υπενθυμίζει ότι οι ‘’οχτροί’’ εκτός από τα όπλα, πρώτα χρησιμοποιούν τα δώρα τους, δώρα θανάτου και ολέθρου.
Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
Μοιράσαν δώρα οι οχτροί΄
Και μεις γελούσαμε σαν τα παιδιά
Την Πέμπτη μέρα.
΄΄Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντες’’. Μας είχε προειδοποιήσει ο Όμηρος, χιλιάδες χρόνια πριν. Μόνο που τώρα δεν είμαστε εμείς οι ένδοξοι μαχητές Δαναοί.
Ξένοι Επειοί έχουν κατασκευάσει τον Δούρειο Ίππο της άλωσής μας, και ο δικός μας Οδυσσεύς αναπαύεται στις ακρογιαλιές της Ιθάκης του.
Τώρα εμάς,-τους θλιβερούς Λαοκόοντες- μας έχουν ζώσει και περισφίξει τα φίδια, κι από το κλέος των Δαναών, έχει απομείνει μόνο ένας τρύπιος πίθος, που μάταια εμείς και τα παιδιά μας προσπαθούμε να γεμίσουμε με την ελεημοσύνη των ξένων.
Οι πόλεις και τα κάστρα αλώνονται δυστυχώς και με βοήθεια εκ των έσω. Πάντα υπάρχουν ελαστικές συνειδήσεις και διεστραμμένα μυαλά που ανοίγουν Κερκόπορτες και οδηγούν από τα Ανοπαία μονοπάτια, -αισχροί Εφιάλτες και θλιβεροί ΠήλιοΓούσηδες-τις λιμασμένες ορδές, παίζοντας το παιχνίδι των εχθρών της πατρίδας.
Μας είχε προειδοποιήσει και ο εκφωνητής Σταυρόπουλος, εκείνο το Απριλιάτικο πρωινό του 1941: Έλληνες μην ακούτε το ραδιόφωνο, θα είναι του εχθρού.
Μην ακούτε το ραδιόφωνό τους, μην βλέπεται την τηλεόρασή τους, με τις εξωραϊσμένες-κατασκευασμένες ειδήσεις τους. Η τέταρτη εξουσία είναι η καλοπληρωμένη Πέμπτη φάλαγγα του εχθρού, που αποκοιμίζει το νου και διαστρεβλώνει τα γεγονότα.
Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
Αδέλφια πήραν οι οχτροί.
Και μεις κοιτούσαμε τις κοπελιές
Την άλλη μέρα.
Άλλη μια φορά στο μάτι του κυκλώνα το γένος των Ελλήνων. Αιχμάλωτο στην σπηλιά του Κύκλωπα, χωρίς οδό διαφυγής, να περιμένει τον αποφασισμένο Κανένα, που θα έρθει να το σώσει.
Τα πάθη μας και τα βάσανά μας, δίνουν τροφή στις γραφίδες ανά τους αιώνες, για να τα ιστορούν.
‘’Διωγμός γέγονεν Ελλήνων, μέγας και πολλοί εδημεύθησαν, εν οις ετελεύτησαν…..Και εκ τούτου πολύς φόβος γέγονεν.
Ο χριστιανός ιστοριογράφος Ιωάννης Μαλάλας, τον 6ον αιώνα, αναφέρει για τους διωγμούς που υπέστησαν οι Έλληνες κατά το 529 από τον Ιουστινιανό, και το κλείσιμο των φιλοσοφικών σχολών.
Μαζί με το στίγμα της κατηγορίας ‘’επί Ελληνισμώ’’, που κατά καιρούς επαναλαμβάνεται, ο Ελληνισμός θα εξοντωθεί και από τους φόρους και τα χαράτσια. Υπάρχουν παραδείγματα από το παρελθόν για να πάρουν ιδέες προς την ποικιλία φορολόγησης.
Ο Μ. Κ ωνσταντίνος είχε το παρανόμι ‘’χρυσάργυρος’’ από τον ομώνυμο βαρύ φόρο που είχε βάλει στους επαγγελματίες. Άλλοι φόροι ήταν ο ‘’καπνικός’’, ο ‘’αερικός’’, η ‘’αννώνα’’-φόρος για το στρατό-, όπως και η ‘’εσθής’’-η παροχή στρατιωτικής εξάρτησης-.
Την Πρωτοχρονιά είχαν την προσφορά χρυσών δώρων στον αυτοκράτορα, όπως και τον ‘’στεφανικό’’ για τους αγορητές.
Στα δικά μας τώρα, σε απομακρυσμένα ορεινά χωριουδάκια, που ποτέ δεν πλήρωναν φόρο στα κοιμητήριά τους, τώρα οι Δήμοι καλούν τους εναπομείναντες φτωχούς κατοίκους να πληρώσουν ετήσιο φόρο για τους νεκρούς τους.
Ειδάλλως , δεν μας λένε τι θα κάνουν; Θα ξεθάβουν τους νεκρούς μας και θα τους απομακρύνουν από την πατρική τους γη, ξεθεμελιώνοντας έτσι νεκρούς και ζωντανούς, εφαρμόζοντας το σχέδιο αναδιανομής του πλούτου και ανακατανομής του πληθυσμού, φέρνοντας άλλες φυλές στα χώματα της Ελλάδας;
Οι βάρβαροι ανατολίτες αφού κατέλυσαντην χιλιόχρονη ένδοξη Βασιλεύουσα, κατέστρεψαν και δήωσαν την πλούσια πόλη, και ότι γλύτωσε από την καταστροφή το παρουσιάζουν τώρα για δικό τους δημιούργημα.
Θέατρα, στάδια, ναοί στην Μίλητο στην Έφεσο, στην Πέργαμο, στην Σμύρνη και όπου αλλού είναι σπαρμένες οι αρχαιότητές μας, οι ξεναγοί τους τα παρουσιάζουν στους τουρίστες σαν έργα κάποιων άγνωστων ή αόρατων δημιουργών.
Ακόμη και τα σπίτια των πλούσιων Ελλήνων στην Κωνσταντινούπολη ή στα Πριγκιποννήσια , τα οποία χρησιμοποιούν για να γυρίσουν τα ανόητα σίριάλ τους, είναι στο πρόγραμμα των ξεναγήσεων σαν δικά τους έργα.
Ματαίως βέβαια, γιατί τα θαρρείς κεντημένα πανέμορφα αρχοντικά, φωνάζουν από μακριά, ότι τα σχεδίασαν και τα έκτισαν ελληνικά χέρια.
Σειρά τώρα έχει ο ορυκτός μας πλούτος, ο ήλιος μας και το νερό μας, φυσικά το πετρέλαιο και το αέριο, που όπως μας λένε οι επιστήμονες, έχουμε σε μεγάλες ποσότητες.
Δυστυχώς το σχέδιο τους είναι ν΄απογυμνώσουν την πατρίδα μας από τον πλούτο της και να την αφήσουν ένα θλιβερό κουφάρι, αλλά παράλληλα η Ελλάδα απογυμνώνεται και από το έμψυχο δυναμικό της.
Και μεις τι κάνουμε;
Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
Κρατούσαν δίκιο οι οχτροί.
Και μεις φωνάζαμε ζήτω και γεια
Σαν κάθε μέρα.
Με εκτίμηση,
Αγγελική Π.