Γράφει ο Δρ. Ηλίας Καλλιώρας
Στη νεοπερσική γλώσσα Κούρδος («Κιούρτ») σημαίνει «ήρωας». Οι Κούρδοι (Μήδοι) εμφανίζονται περίπου το 300 π.χ. και το 1736 διασπώνται σε δύο ελεγχόμενες περιοχές. Ο Σεΐχης Ουμπεϊντουλάχ είναι ο πρώτος που εξεγέρθηκε για την ένωση του τότε Κουρδικού στοιχείου (1880). Δεν τα κατάφερε. Η Οθωμανική Αυτοκρατορία διαλύεται το 1918 και η Συνθήκη των Σεβρών (10-8-1920) προβλέπει, για πρώτη φορά, την δημιουργία του Κουρδιστάν. Η Μικρασιατική καταστροφή, το 1922, είχε ως αποτέλεσμα το διαμελισμό του Κουρδιστάν στα τέσσερα (Τουρκικό, Ιρακινό, Συριακό και Ιρανικό). Έκτοτε είχαμε μία μόνο σημαντική εξέλιξη: μαζικές διαδηλώσεις σε 19 κουρδικές πόλεις, χωρίς αποτελέσματα (1965).
Μετά την διάλυση του Ιράκ (Πόλεμος του Κόλπου), δημιουργήθηκε το «Ιρακινό Κουρδιστάν» ή επισήμως, η Περιφερειακή Κυβέρνηση του Κουρδιστάν στο Βόρειο Ιράκ, με
ηγέτη της τον κ. Μπαρζανί. Η εν εξελίξει «Συριακή Άνοιξη» αλλάζει εκ νέου τα κουρδικά δεδομένα: δημιουργώντας τώρα το «Συριακού Κουρδιστάν», ως φαίνεται, στην Βόρεια Συρία. Ενώ στην αρχή η Τουρκία στήριζε αναφανδόν τον κ. Άσαντ, μετέπειτα άλλαξε στρατηγική, φτάνοντας μέχρι το σημείο να …εξοπλίζει το Συριακό Εθνικό Συμβούλιο (δηλαδή, τους εξεγερμένους Σύριους αντάρτες).
Πια, η Τουρκία βλέπει εφιάλτες! Φοβάται την ίδρυση του Μεγάλου Κουρδιστάν. Και δεν έχει καθόλου άδικο. Υπάρχουν σήμερα περίπου 35-40 εκατ. άνθρωποι που ομιλούν Κουρδικά. Επίσης, προσφάτως, για πρώτη φορά, ο Κουρδικής καταγωγής Δήμαρχος του Ντιγιαρμπακίρ μίλησε για μελλοντικό «αυτόνομο Κουρδιστάν», μέσα στην Τουρκία! Είπε επί λέξει: «όπως υπάρχει αυτόνομη περιοχή των Κούρδων στο Βόρειο Ιράκ, μελλοντικά θα υπάρξει και στο Ιράν, όπως και αυτόνομο Κουρδιστάν στην Τουρκία». Αυτό είναι ταυτόσημο με αυτό που δήλωσε πρόσφατα ο Πρόεδρος κ. Μπαρζανί: «Το Κουρδικό έθνος θα ενωθεί και θα έρθει η ώρα της αυτοδιάθεσης».
Οι νεώτερες αυτές εξελίξεις δεν είναι κάτι που δεν τις γνώριζε η Τουρκία. Για παράδειγμα, ο πρώην Υπουργός Άμυνας της γείτονος κ. Γιαζάρ, είχε γράψει τον Οκτώβριο του 2011: «Όπως φαίνεται, η Συρία θα διαμελιστεί και στα ΒΑ της, αμέσως μετά τα σύνορά μας θα ιδρυθεί ένα δεύτερο Ομόσπονδο Κουρδικό Κράτος». Για να καταλήξει ο ίδιος, γράφοντας, «Τα ημιανεξάρτητα ομόσπονδα κουρδικά κράτη που σχηματίζονται – χθες το Ιράκ, σήμερα η Συρία, αύριο στο Ιράν – περισφίγγουν την Τουρκία και κανείς σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να κάνει ότι δεν βλέπει πως είναι σε εφαρμογή το Σχέδιο της ίδρυσης ενός Μεγάλου Κουρδιστάν, το οποίο θα περιλαμβάνει και εδάφη της Τουρκίας».
Αν σκεφτούμε τώρα ότι οι Κούρδοι αντάρτες συνέλαβαν Τούρκο Βουλευτή και είχαν υπό πλήρη έλεγχο εδάφη μέσα στην Τουρκία (επαρχία Χακάρι), σε θύλακα βάθους 35 χλμ., τότε, η κατάσταση αυτή κάτι λέει, κάτι ίσως μας προμηνύει. Το ντόμινο ανακατατάξεων έχει ήδη ξεκινήσει. Αν και τα πράγματα που θα βάλουν ταφόπλακα στον Τουρκικό Μεγαλοϊδεατισμό δεν θα κυλίσουν γρήγορα (χρειάζονται χρόνια για να υλοποιηθούν), εντούτοις, ο αρχικός φόβος έγινε τώρα μια πρώτη ηλιαχτίδα αυτοδιάθεσης, για τους απανταχού Κούρδους. Η εξέγερση στη Συρία έβαλε στα σκαριά την προοπτική της «Κουρδικής Άνοιξης». Η δημιουργία ενός δεύτερου Βορείου Ιράκ, αυτή τη φορά στη Συρία, έρχεται σε παραλληλισμό με τη δήλωση του φυλακισμένου Τούρκου ηγέτη Οτσαλάν, που τόνισε προσφάτως χαρακτηριστικά: «Τα σύνορα που χάραξαν με τη βία οι Άγγλοι πριν από εκατό χρόνια, έχουν ξεπεραστεί». Για να καταλήξει λέγοντας ότι, «Η Τουρκία θα συνορεύει προς Νότον μόνο με το Κουρδιστάν και όχι με τη Συρία!».