Η ατομική τιμιότητα είναι μεγάλη αρετή, αλλά δεν λέει τίποτα όταν έχεις στα χέρια σου τις τύχες της πατρίδας. Όπως λοιπόν δεν καταφέρατε να θωρακίσετε την χώρα και την αφήσατε έρμαιο του κάθε δουλέμπορου “αγωνιστή”, του κάθε ισλαμοφασίστα “δημοκράτη” και των φασισταριών της “νέας διακυβέρνησης”, επόμενο ήταν να πέσεις και συ θύμα (ξανά) των σχεδιασμών της κομματικής γλίτσας.
Όταν όμως έχεις τέτοιες ευθύνες κύριε Ζαγορίτη, όχι μόνο δεν επιτρέπεται αμάρτημα αλλά, για την πατρίδα (που λέει και ο ΓΑΠ), και το κεφάλι έπρεπε να τους πάρεις. Το βαρύ αυτό φορτίο δεν σηκώνει δισταγμούς και fair play οταν είσαι από τη σωστή πλευρά. Αν δεν έχεις το στομάχι αφήνεις κάποιον άλλο και γίνεσαι χίπης, χάρε κρίσνα, ινδουϊστής κλπ.
Εκτός αυτού, εσύ άφησες και την κερκόπορτα ορθάνοιχτη, αφού είναι ανεπίτρεπτο ο γιός σου να υπηρετεί στο …κολωνάκι, αλλά επίσης να έχει ως πρότυπο καταξίωσης τα προϊόντα των πορνοβοσκών που έχουν διαλύσει ολόκληρη την κοινωνία. Δυο λάθη ασυγχώρητα λοιπόν και ακριβοπληρωμένα. Ιδιαίτερα το δεύτερο που είναι βαθύ, φιλοσοφικό και μας καίει τα σωθικά γιατί υποθηκεύει το μέλλον αυτής της χώρας.
Μετά τα μεσάνυχτα , μην χάσετε το ερωτικοπολιτικό θρίλερ “ποιός έστειλε την αρτίστα στο ναυτάκι”.