Για την απογραφή των Δημοσίων Υπαλλήλων ο λόγος. Η κυβέρνηση της έδωσε ιδιαίτερη βαρύτητα προβάλλοντας κατ αρχήν την καθαρά τεχνικοοικονομική της διάσταση, δηλαδή ότι θα πρέπει να υπάρχει ένας ενιαίος μισθοδοτικός φορέας. Σαφέστατα η κοινή λογική επιβάλλει να υπάρχει μόνο ένας φορέας που να έχει την ευθύνη της μισθοδοσίας ενός μεγάλου, πολύ μεγάλου ή και μικρού οργανισμού. Υπάρχει συγκέντρωση στοιχείων, είναι πολύ ευκολότεροι και προπαντός είναι πολύ πιο αξιόπιστοι οι υπολογισμοί για ενδεχόμενες μεταβολές της μισθολογικής δαπάνης και βεβαίως εξοικονομούνται πόροι και χρήματα. Αφ ετέρου η κυβέρνηση έδωσε στην απογραφή και χαρακτήρα πολιτικό. Την προέβαλλε ως μια ενέργεια που εκφράζει την βούλησή της να επιφέρει επαναστατικές τομές στην λειτουργία του Κράτους, ως μέρος του νοικοκυρέματος των Δημόσιων Οικονομικών, ως στοιχείο διαφάνειας της δημόσιας ζωής, κάτι ας πούμε σαν τους αξιοκρατικούς διορισμούς των Γενικών Γραμματέων και των Διοικητών Δημόσιων Οργανισμών. Πιστεύω ότι οι περισσότεροι συμφωνούμε και με αυτή τη λογική. Κάθε ενέργεια που ορθολογικοποιεί την λειτουργία της Κρατικής μηχανής είναι ευπρόσδεκτη και αν η εκάστοτε κυβέρνηση θέλει να κερδίσει επικοινωνιακά οφέλη γιατί κάνει αυτό που θα έπρεπε να είχε γίνει εξ αρχής, δεν πειράζει. Ας το θεωρήσουμε θεμιτό.
Όμως τα μικρά πράγματα αποκαλύπτουν μεγάλες καταστάσεις. Η Κυβέρνηση είναι αποφασισμένη μεν να κάνει την απογραφή όλων όσων πληρώνει, αλλά δεν ξέρει πως. Παράδοξο. Πως γίνεται να πληρώνεις, κάθε μήνα ανελλιπώς, κάποιους αλλά να μην ξέρεις ούτε ποιοι ούτε πόσοι είναι. Απ ότι δε φαίνεται και από τη διαμάχη με την Αρχή Προστασίας προσωπικών δεδομένων, το κράτος δεν ξέρει ούτε τι δουλειά κάνουν, ούτε τι δουλειά θα έπρεπε να κάνουν, αλλά και ούτε αν έχουν τα προσόντα για τη δουλειά που υποτίθεται ότι πληρώνονται να κάνουν. Ο κ. Παπακωνσταντίνου σε παλαιότερες δηλώσεις του υπαινίχθηκε ότι ενδεχομένως να πληρώνονται ως Δημόσιοι υπάλληλοι και άτομα που δεν είναι Δημόσιοι Υπάλληλοι. Απίστευτα πράγματα δηλαδή. Βεβαίως δεν νομίζω ότι θα πείραζε κανέναν αν αυτούς τους λίγους ή πολλούς «Δημόσιους Υπάλληλους» τους πλήρωνε από την τσέπη του ο κ. Παπακωνσταντίνου ή ο κ. Παπανδρέου. Όμως τους πληρώνουμε εμείς, από τη δική μας τσέπη στην οποία τον τελευταίο καιρό έχουν βάλει πολύ βαθιά μέσα το χέρι τους.
Αυτή η ιστορία πρέπει να τελειώσει. Ξεκίνησαν σήμερα την απογραφή, μετά από παράταση. Σήμερα όμως το ηλεκτρονικό σύστημα δεν ανταποκρίνεται γιατί λέει ότι όλοι προσπαθούν να συνδεθούν για να απογραφούν. Πρώτη ενέργεια της κυβέρνησης πρέπει να είναι η άμεση αποπομπή αυτού που σκέφτηκε και ξεστόμισε δημόσια αυτή τη δικαιολογία. Είναι προφανές ότι ο άνθρωπος είναι τουλάχιστον ηλίθιος. Δεν μπορείς να λες ότι κάτι που επέβαλες να γίνει δεν μπορεί να γίνει γιατί όλοι προσπαθούν να κάνουν αυτό που τους επέβαλες να κάνουν. Μαζί του πρέπει να φύγουν και αυτοί που δεν κατάλαβαν τι ειπώθηκε και αναπαράγουν και αυτοί δημόσια την δικαιολογία.
Πέραν τούτου όμως η κυβέρνηση ανέθεσε σε κάποιον ή κάποιους από το πολιτικό προσωπικό αυτή τη δουλειά. Αυτοί το ανέθεσαν σε κάποιους υπηρεσιακούς και ενδεχομένως προσελήφθη και κάποια ιδιωτική εταιρεία για την τεχνική οργάνωση και υλοποίηση της απογραφής. Όλοι αυτοί ΑΠΕΤΥΧΑΝ. Απέτυχαν σε κάτι που οι ίδιοι θεώρησαν και θεωρούν ότι είναι σημαντικό. Τώρα τι θα γίνει ; Πειράζει ή δεν πειράζει που απέτυχαν ; Είναι σημαντική η αποτυχία αυτή ή όχι ; Τους ανθρώπους που απέδειξαν ότι δεν μπορούν να οργανώσουν, με τα σημερινά τεχνολογικά μέσα, μια απογραφή τους χρειαζόμαστε κι άλλο ; Περιμένουμε να πετύχουν κάτι στο μέλλον ; Αυτοί που τους διάλεξαν σαν συνεργάτες και τους κατέστησαν ανώτερα ή ανώτατα στελέχη της Δημόσιας Διοίκησης, έχουν το χαρακτηριστικό της ευθυκρισίας ; Τους χρειαζόμαστε και αυτούς κάτι ; Εκτός αν ρίξουμε πάλι τα βάρη στους μικρούς δημόσιους υπάλληλους που βαριόνται, που την κοπανάνε από τη δουλειά τους, που τους κόψανε επιδόματα και που αίρουν όλες τις αμαρτίες των έντιμων και προπαντός ικανών στελεχών των κομμάτων που παίζουν τους managers και γίνανε μπαρμπέρηδες στου κασίδη το κεφάλι.
(του Νίκου Παπαματθαίου)