ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ

Του Μιχάλη Τζανάκη
Η διαστροφή των κρατούντων, αλλά κυρίως οι επιδιώξεις τους περί «ανάπτυξης» -τύπου Μοζαμβίκης- αποδεικνύεται από τον τρόπο με τον οποίο θα κλείσουν προσεχώς, όσες επιχειρήσεις και καταστήματα δεν έκλεισαν μέχρι τώρα. Η φορολογικές επιβαρύνσεις φέτος για ένα ελεύθερο επαγγελματία ξεπερνούν το 40% !!!, ενώ συνολικά σύμφωνα με τους μετριοπαθέστερους υπολογισμούς, με χαράτσια και λοιπούς φόρους απ’ τα 100 ευρώ που παίρνει θα καταβάλλει τα 65-70 στο κράτος-λήσταρχο.
Άμεση φορολόγηση στο 26% από το πρώτο ευρώ και 55%!!! προκαταβολή.
Αν και εφόσον έχει καταβάλλει τις ασφαλιστικές του εισφορές-οι οποίες για έναν επαγγελματία με δέκα και πλέον χρόνια επιχειρηματικότητας έχουν πάνω από 800-900 ευρώ το δίμηνο!!!, οι άνθρωποι αυτοί προφανώς θα τρώνε «σβούρους» μαζί με τις οικογένειές τους, αφού πρέπει να «θυσιαστούν» στ’ όνομα της επικείμενης «ανάπτυξης» που προφανώς βρίσκεται στα διεστραμμένα μυαλά των Στουρναρο-χαρδούβελων εκπροσώπων της Γερμανικής νεοαποικιοκρατίας,
Θέλω, μάλλον καλύτερα απαιτώ, από κάποιον εκπρόσωπο της Ελληνικής «κυβέρνησης» να μου εξηγήσει τη διαφορά της αποικιοκρατίας που επιβαλλόταν με τα όπλα με τη νεοαποικιοκρατία, την οποία εκπροσωπούν οι ίδιοι και που επιβάλλεται με την απόλυτη φτωχοποίηση της κοινωνίας. Ποια είναι η διαφορά των δολοφόνων που σκότωναν μαζικά τους λαούς σε κάθε ήπειρο πριν δυο-τρεις αιώνες, με τους σημερινούς κοινωνικούς δολοφόνους που ωθούν χιλιάδες ανθρώπους στη φτώχεια, τη δυστυχία, τη μετανάστευση. Θα ισχυριστεί κάποιος ότι στην πρώτη περίπτωση χάνονταν ζωές άμεσα και μαζικά, ενώ στη δεύτερη περίπτωση εξασφαλίζεται η απλή επιβίωση, έστω κι αν το επίπεδο ζωής θα είναι άθλιο και οι ανθρώπινες «απώλειες» παίρνουν άλλη μορφή (μείωση προσδόκιμου ζωής, αυτοκτονίες, κοινωνική διάλυση, εγκληματικότητα, ρατσισμός κλπ).
Καταρρίπτοντας όλα τα παγκόσμια ρεκόρ του παρελθόντος και ξεπερνώντας τους αποικιοκρατικούς εαυτούς τους, οι νεοαποικιοκράτες δια των εκπροσώπων τους, προβαίνουν στο μεγαλύτερο-για ν’ ακριβολογούμε στο γρηγορότερο- πλιάτσικο που έγινε ποτέ σε ευρωπαϊκό τουλάχιστον έδαφος.
Το ελληνικό(;) κράτος είναι επιταγμένο εδώ και καιρό, του έχει επιβληθεί «επιστράτευση» και πρέπει να φανεί συνεπές στα χρονοδιαγράμματα που του έχουν επιβληθεί. Η «κατακλείδα» κάθε πολιτικής συζήτησης ή αντιπαράθεσης ή ακόμα και είδησης είναι ότι «αυτό είναι μνημονιακή δέσμευση»!!! Άρα; Άρα τι;
Τι άλλο θέλει δηλαδή ο μέσης νοημοσύνης πολίτης να κατανοήσει ότι είναι πλέον ΔΟΥΛΟΣ; Ποια άλλη ομολογία χρειάζεται για ν’ αντιληφθεί ο στοιχειωδώς ευφυέστερος από ένα κομματόσκυλο ότι η χώρα είναι κανονικό προτεκτοράτο (προτέκτορας σημαίνει στη λατινική, προστάτης); Ναι είμαστε μια χώρα, προτεκτοράτο- όπως ήμασταν από τη στιγμή που οι Άγγλοι το 1830 δημιούργησαν το κράτος μας- το οποίο δεν έχει ίχνος εθνικής κυριαρχίας και ξεπουλά, κατά τις εντολές των «προστατών» ή των προτεκτόρων της, τα πάντα.
Πόσο θα μας φοβίζουν ακόμα οι λέξεις; Γιατί να διστάζουμε να χρησιμοποιούμε την ελληνική γλώσσα προκειμένου να περιγράφουμε την πραγματικότητα, όπως έχει και όχι με
τις μπαρούφες προέδρων και αντιπροέδρων που ομιλούν περί «πρωτογενών πλεονασμάτων» και άλλων ηλιθίων λεκτικών παιγνίων.
Το λέω κάπως απλούστερα: ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ, καλυπτόμενοι με το μανδύα του αστικού πολιτεύματος που χρησιμοποιεί ως πρόσχημα τον κοινοβουλευτισμό και τις «εξουσίες». Το χαρακτηρισμό αυτόν δεν τον προσάπτω ωθούμενος από κάποια ιδεολογική προκατάληψη ή επιρροή, αλλά από την ιδιότητά μου, ως Έλληνας φορολογούμενος και οικογενειάρχης, ο οποίος έχοντας την τύχη να εργάζεται, όσο και όπως μπορεί, αδυνατεί να κατανοήσει ακόμα, γιατί να πληρώνει αδρά ένα γκανγκστερικό σύστημα εξουσίας καθοδηγούμενο από άχρηστους(;) ανθρώπους– ή μήπως κάτι άλλο χειρότερο-και να μην είναι σε θέση να ζήσει αξιοπρεπώς.
Τι ακριβώς θέλει να επιτύχει μια «εξουσία», όταν σ’ ένα ημιθανή πνιγμένο πολίτη του πετά, εν είδει σωσίβιου, φορολογικές θηλιές λίθινες, ώστε να πάει σίγουρα και γρήγορα στον πάτο. Είναι ή δεν είναι σαδιστής δολοφόνος;