του Γεράσιμου Γ. Γερολυμάτου
Αναρωτιέμαι. Μετά από την ψήφιση του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου, θα μπορούμε ακόμα να αποκαλούμε τον ΓΑΠ-Προδότη και τον Μπένι-Πόρκυ;
Θα μπορούμε να συνοδεύουμε το όνομα του Πάγκακου με τον προσδιορισμό «παχύδερμος», ή θα πρέπει να τον βλέπουμε politically correct ως «Skiny», για να μη μας κάνει μήνυση για αισθητικό «ρατσισμό»;
Ο Τόνι, πάλι, θα μπορεί να φέρει το προσωνύμιο ο «γκαβός», κατά τα βυζαντινά πρότυπα, ή θα πρέπει να αποκαλείται ανοιχτομάτης, κατά τα φραγκικά;
Θα αποτελεί πλέον αδίκημα το αυτονόητο του να ονομάζει κάποιος τον κλέφτη-κλέφτη, το λαμόγιο-λαμόγιο, τον ψεύτη-ψεύτη, τον προδότη-Εφιάλτη και τον παιδόφιλο-παιδεραστή;
Θα μπορούμε ακόμα να λέμε την αλήθεια όπως είναι και όπως την βλέπουμε, ή θα πρέπει να την κρύβουμε από φόβο, μήπως μας συλλάβουν για ρατσιστική επίθεση μετά από μήνυση του προσβεβλημένου κλέφτη, ψεύτη, προδότη, λαμογιού και ανώμαλου; Αρκεί το να αλλάζουμε τα ονόματα των πραγμάτων και των καταστάσεων, για να εξωραίσουμε την φύση τους; Αν ονομάσουμε την κρίση «Success Story» και τον ομοφυλόφιλο «gay», θα αλλάξει κάτι επί της ουσίας, πέρα από το να εξαπατήσει κάποιους στην πρώτη περίπτωση, ενώ στη δεύτερη να δημιουργεί την αίσθηση, πως πρόκειται για κάποιον «ακτιβιστή»; Όχι! Απλά η αναντιστοιχία ονόματος και πραγματικής φύσης, θα αλλοιώσει την αντίληψη τους μέσα στο νου των ανθρώπων, καθώς γίνεται πάντα με τις λέξεις που χάνουν το νόημα τους, ή με τα νοήματα που αλλάζουν λέξεις. Ο Σόλων, το είχε παρατηρήσει πρώτος. Έτσι, μπορούν να γίνουν όχι μόνο αποδεκτά, αλλά να λειτουργήσουν ακόμη και ως πρότυπα.
Το «παιχνίδι» που παίζεται, είναι ευφυές! Η φίμωση επιχειρείται πλαγίως τώρα, με πρόσχημα και μανδύα τα ανθρώπινα δικαιώματα. Είναι δε συνδυαστική, αφού εκτός από την πολιτική επιβολή του νόμου, των απαγορεύσεων και τον φόβο της τιμωρίας, χτυπάει και στον νου, προτείνοντας ένα νέο «Εγχειρίδιο Ορθής Κοινωνικής Συμπεριφοράς». Ένα «λεξικό» νέων εννοιών και αξιών, που έχει εκπονηθεί από «Καθηγητές» στα εργαστήρια της Νέας Τάξης και σε απόλυτη συμφωνία με τα σχέδια της, για το πως αντιλαμβάνεται την τερατωδώς «νομιμόφρονη» και ελεγχόμενη, μελλοντική ανθρώπινη κοινωνία.
Και τι θα γίνει με τον διαρκή πολιτικό «ρατσισμό», που διαχωρίζει τους Έλληνες, σε αυτούς τους λίγους, που χαίρουν ακόμη και ασυλίας για τα διαπραχθέντα αδικήματα τους, έναντι των υπολοίπων, που είναι υπόλογοι απέναντι στον νόμο;
Τι σκοπεύουν να κάνουν με όλους αυτούς τους ενδοφυλετικούς «ρατσισμούς», των οικογενειοκρατικών ελίτ, που μας καταστρέφουν αιώνες τώρα; Με τον ρατσισμό και το αίσθημα ανωτερότητας που νιώθει ο «έξυπνος» και «μάγκας» μεγαλοφοροφυγάς και μιζαδόρος, για τον «ανόητο» και «θύμα» μπατίρη Έλληνα, που πάντα πληρώνει την νύφη και το γλέντι, θα κάνουν κάτι;
Τίποτα!!
Τα «έλυσαν» όλα αυτά και το μόνο που τους ενδιαφέρει τώρα, είναι να εκτελέσουν την «αντιρατσιστική» παραγγελιά του «αφεντικού».
«Νέες αρχές και εξουσίες» έλεγε η πολιτικά μακαρίτισσα Ψαρούδα-Μπενάκη.
Άντε! Και σε ανώτερα!
Σειρά έχουν τώρα και τα «αδικήματα» αντινεοταξικής και αντιμνημονιακής σκέψης!
Σχέδιο: Μελάνι-χαρτί
Γ.Γ.Γ
http://peritexnisologos.blogspot.gr/2014/08/blog-post_72.html