Πηδούν τα πράσινα ποντίκια από το καράβι της συγκυβέρνησης! Θα τους μαζέψει ο ΣΥΡΙΖΑ;

Δεν χρειάζονται βαρύγδουπες πολιτικές αναλύσεις για να κατανοήσει κάποιος την επερχόμενη κατάρρευση της κυβέρνησης.

Αρκεί η παρατήρηση της συμπεριφοράς των πολιτικών τρωκτικών της ιστορίας. Παραδοσιακά είναι τα πρώτα που διαισθάνονται το ναυάγιο και πηδούν έγκαιρα από το πλοίο – κουφάρι.

Οι δηλώσεις Βενιζέλου περί “προοδευτικού προσήμου” και η επίθεση Καρύδη που δεν κατάλαβε ότι το “Λεφτά υπάρχουν” ο Σαμαράς το απηύθυνε στον ΣΥΡΙΖΑ και όχι στον λατρεμένο του Παπανδρέου,  δεν αφήνουν περιθώρια για παρερμηνείες. Τα παράσιτα, ψάχνουν για νέο ξενιστή.

Βεβαίως, η συγκυβέρνηση το μόνο έργο που έκανε ήταν αυτό που της επέβαλλαν τα πράσινα τρωκτικά. Την διαγραφή του εγκλήματος έσχατης προδοσίας που τέλεσε η κυβέρνηση Παπανδρέου. Αυτός ήταν και ο μοναδικός σκοπός της συγκυβέρνησης. Η παγίωση του δόλιου σχεδίου ληστείας της Πατρίδας και του λαού της και η ένταση της κατά τα πρότυπα της Γερμανικής κατοχής. Εάν γίνει σύγκριση των αριθμών, καταλαβαίνουμε γιατί το ΠΑΣΟΚ θεωρεί ότι η συγκυβέρνηση έρχεται στο τέλος της:

Είναι γνωστό ότι όπως και η συγκυβέρνηση του 2012 έτσι και οι κατοχικές αρχές «δέχτηκαν» να καταβάλουν τεράστια ποσά σε δραχμές στις δυνάμεις του Αξονα ως «δαπάνες Κατοχής». Η πληρωμή των δαπανών Κατοχής αυξήθηκε με πολύ υψηλούς ρυθμούς από 25 εκατ. δρχ. τον Νοέμβριο του 1941 σε 850 εκατ. δρχ. τον Αύγουστο του 1943. Ταυτόχρονα το σύστημα είσπραξης δημοσίων εσόδων από φόρους και δασμούς είχε προφανώς καταρρεύσει.

Κατά τα ίδια πρότυπα, στα 3,2 δις ευρώ ετησίως εκτοξεύτηκαν οι φόροι στην ακίνητη περιουσία από 500 εκατ. ευρώ που ήταν το 2009. Ενώ το 2011, πρώτη χρονιά της νέας κατοχής είχαν εκτοξευθεί στο 1,1 δις. Το σύστημα εισπραξης δημοσιων εσόδων ομοίως έχει καταρρεύσει με τα νέα ληξιπρόθεσμα για τον Αύγουστο του 2014 να φτάνουν το 1,4 δις Ευρώ.

Οριστική κατάρρευση λοιπόν, στα πρότυπα του 1944. Απομένει η δημιουργία των δύο πόλων για τον νέο εμφύλιο, όπως έγινε και τότε όπου συνεργάτες των ναζί ακροβολίσθηκαν σε δύο παρατάξεις, εξοντώνοντας τους “επικίνδυνους ιδεολόγους” όπως ο Βελουχιώτης, για να οδηγήσουν τους Έλληνες στην αλληλοσφαγή αντί για την διεκδίκηση. Έτσι το σύστημα διασώθηκε και η Ελλάδα δεν κέρδισε τίποτα από την ηρωϊκή της απόφαση να αντισταθεί στους κατακτητές.

Απομένει να δούμε εάν ο ΣΥΡΙΖΑ θα δεχθεί τα πράσινα τρωκτικά, μαζί με τα καλούδια που πάντα φέρουν μαζί τους ή θα εμμείνει στην θέση του για “διαγραφή” του χρέους που περνά αναγκαστικά από την ποινική τιμωρία του Παπανδρέου, του Βενιζέλου και όλων που τους φυγάδευσαν. Δηλαδή, της συγκυβέρνησης.

Η πρόσφατη αφωνία του πάντως σε σοβαρότατες εξελίξεις, όπως οι αποκαλύψεις του Ρομπάι για την μεθόδευση Παπανδρέου τον Φλεβάρη του 2010, είναι άκρως ανησυχητικές.