Η απόδειξη οτι η κυβερνηση ειναι δημιούργημα συμφεροντων και οχι εκπρόσωπος μιας δυτικής κοινωνίας.
Πως λειτουργεί μια συνηθισμένη αστική δημοκρατία;
Απλό. Οι πολίτες ψηφίζουν την κυβερνηση που εκπροσωπεί τα συμφεροντα τους. Μπορούν συγκεκριμένα συμφεροντα να επηρεάσουν την λειτουργια της δημοκρατιας; Βέβαια. Ανάλογα με την φύση της κοινωνικής – οικονομικής δραστηριότητας, υπάρχει ετεροβαρης επιρροή στην διαδικασία ανάδειξης της κυβερνησης. Στο Τέξας για παραδειγμα, όπου οι εταιρειες πετρελαίου μεσουρανούν, τα ΜΜΕ ειναι λογικό να αφιερώνουν μερίδα του λέοντος στην προώθηση πολιτικών, αρεστών στις εν λόγω εταιρειες, αφού η διαφήμιση που κρατά τα τοπικά μεσα ζωντανά, έρχεται πλειοψηφικά απο τον συγκεκριμένο κλάδο.
Τα αποτελέσματα εμφανή, αλλά και το εκλογικό σώμα έρχεται να αγκαλιάσει αυτες τις επιλογές αφού βασίζει το εισόδημα του στην συγκεκριμένη δραστηριότητα.
Το ίδιο συμβαίνει σε κάθε δυτική δημοκρατία. Αλλου επηρεάζει η βιομηχανία (Γερμανία) αλλου ο χρηματοπιστωτικός τομέας, αλλου οι αγρότες, η τουριστική βιομηχανία κλπ.
Τι συμβαίνει λοιπον στην Ελλάδα; Το αδιανοητο. Εδω και πέντε χρονια, οι μεγαλύτεροι κλάδοι της οικονομιας καταστρέφονται απο τις κυβερνητικές πολιτικές.
-Η μικρομεσαία επιχείρηση, πλειοψηφική δύναμη της οικονομιας, εχει καταρρεύσει με 230 χιλ. επιχειρήσεις κλειστές και 740 χιλ. του κλάδου στην ανεργια.
-Η βιομηχανία διαλύεται λόγω των παρανοϊκων αυξήσεων στο κόστος ενέργειας (ρεύμα – υγρά καύσιμα) και στην ανυπαρξία ρευστότητας που αποτελεί το αίμα της παραγωγής.
-Ο αγροτικός τομέας εχει γονατίσει λόγω των ίδιων αυξήσεων στο κόστος ενέργειας, την διακοπή της ρευστότητας και της αλλαγής στο φορολογικό.
-Ο τουριστικός τομέας αντιμετωπίζει ολα τα ανωτέρω, συν την έλλειψη οποιασδήποτε κρατικής αρωγής για τον εισερχόμενο τουρισμό (την ίδια στιγμή που η Τουρκια πριμοδοτεί ευθέως την εισροή τουριστών). Τωρα αντιμετωπίζει και την αύξηση του ΦΠΑ στο κατάλυμα! Όταν η συνολική φορολογική επιβάρυνση των γειτονικών χωρών ειναι εώς και 90% χαμηλότερη!
-Για την οικοδομική δραστηριότητα και τις μεταφορές, δεν χρειάζεται καν να κάνουμε αποτίμηση. Εκει μιλάμε για σύγχρονο οικονομικό Άουσβιτς απο την πλευρά της κυβερνησης.
Πως ειναι δυνατόν λοιπον μια τέτοια κυβερνηση να στέκεται, έχοντας καταστρέψει το 90% της οικονομιας με τις ενεργειες της; Σε κάθε άλλη περίπτωση, οι εφημεριδες έχοντας απωλέσει το 90% της πελατείας τους, των εν δυνάμει διαφημιζομενων, θα πρωτοστατούσαν στο σφυροκόπημα! Οι βαλλομενοι κλάδοι θα πίεζαν την κυβερνηση μέσω των ΜΜΕ που θα έβλεπαν τα έσοδα τους να εξαφανίζονται μαζί με τις επιχειρήσεις και τα μεσα με την σειρά τους θα χτυπούσαν τοσο για να διασφαλίσουν την διατήρηση της οικονομιας αλλα και για λόγους καθαρά κυκλοφοριας.
Και όμως στην Ελλαδα, τα μεγάλα συγκροτήματα, λιβανίζουν τις κυβερνητικές επιλογές ως κομματικά έντυπα! Μα καλά, δεν ζουν το δράμα της ελεύθερης οικονομιας; Δεν έχουν χάσει αντίστοιχα το 90% των πηγών εσόδων τους;
Βέβαια. Και αυτη ειναι η στρέβλωση στην Ελλαδα. Οι εκδοτικές επιχειρήσεις πλεον επιβιώνουν μονο χάρις σε καθεστωτικά κατευθυνόμενη χρηματοδότηση.
Τραπεζικά δανεια – όπου μέτοχος των τραπεζών ειναι το κράτος,
Διαφημιστική δαπανη καθεστωτικών επιχειρήσεων. Τραπεζες, ΟΤΕ, ΔΕΚΟ, ΓΕΡΜΑΝΙΑ.και κάπου εκει κλείνει η υποθεση.
Η κυβερνηση πλεον δεν εχει καμμιά θεσμική υπόσταση πλην της εκλογής της το 2012 που και αυτη έγινε με το καθεστώς ενημέρωσης σε πλήρη οικονομικό εκμαυλισμό.
Αυτο και μονο φτάνει για να στοιχειοθετηθεί εκτροπή του πολιτευματος απο μια επόμενη, δημοκρατική κυβερνηση.
