Στο Open Access ηλεκτρονικό περιοδικό Climate Change Responses δημοσιεύτηκε πριν λίγες μέρες ένα καταπληκτικό άρθρο, με τίτλο “El Niño adversely affected childhood stature and lean mass in northern Peru”, (Το Ελ Νίνιο επηρέασε δυσμενώς το ανάστημα και τη μυική μάζα των παιδιών στο Βόρειο Περού”).
Το άρθρο έχει οκτώ υπογραφές επιστημόνων από ιατρικές σχολές της Βαλτιμόρης, του Λονδίνου, του Durham και της Λίμα και 52 βιβλιογραφικές αναφορές. Και τα δυο νούμερα είναι μεγάλα και αρκούν για να βάλουν σε σκέψεις. Μια ματιά ωστόσο στο περιεχόμενο του άρθρου είναι αρκετή για να …
διαλύσει τις όποιες αμφιβολίες: οι μελετητές εξέτασαν το 2008-9 την επίδραση των πλημμυρών που προκάλεσε το φαινόμενο του Ελ Νίνιο το 1997-8 στην περιοχή Tumbes του Περού σε δείγμα παιδιών που γεννήθηκαν μεταξύ 1991-2001. Το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξαν είναι ότι τα παιδιά που γεννήθηκαν κατά τη διάρκεια του Ελ Νίνιο και μετά απ’ αυτό ήταν “κατά μέσο όρο” κοντύτερα και είχαν μικρότερη μυϊκή μάζα από ό,τι θα αναμενόταν αν το Ελ Νίνιο δεν είχε συμβεί.
Πάμε τώρα να δούμε και λίγο καλύτερα το άρθρο: το φαινόμενο Ελ Νίνιο είναι περιοδικό, συμβαίνει κάθε δύο έως οκτώ χρόνια στην περίοδο κοντά στα Χριστούγεννα κι από εκεί πήρε το όνομά του. Διαρκεί περίπου ένα χρόνο και στη διάρκειά του τα νερά του Ειρηνικού κοντά στον Ισημερινό γίνονται πιο θερμά έως περίπου τρεις βαθμούς Κελσίου, όπως ενδεικτικά φαίνεται στο πάνω σχήμα. Η εμφάνιση του Ελ Νίνιο συνδέεται με “ακραία” καιρικά φαινόμενα. όπως ξηρασίες, βροχοπτώσεις, πυρκαγιές και τροπικοί κυκλώνες, αλλά η περιοχή του Βόρειου Περού είναι αυτή που υποφέρει περισσότερο από ισχυρές βροχοπτώσεις και πλημμύρες. Στο Ελ Νίνιο του 1997-8 οι πλημμύρες απέκοψαν για μήνες την πρόσβαση στις περιοχές που επηρεάστηκαν, με αποτέλεσμα να μείνουν χωρίς τρόφιμα, καθαρό νερό και φάρμακα και να εμφανιστούν κρούσματα ελονοσίας και διάρροιας. Οι καταστροφές στις καλλιέργειες και η απώλεια ζωικού κεφαλαίου στην κτηνοτροφία περιόρισαν τόσο τα αποθέματα τροφίμων όσο και το διαθέσιμο εισόδημα των κατοίκων.
Το συγκλονιστικό συμπέρασμα λοιπόν του άρθρου είναι πως όταν περιορίζονται τα αποθέματα τροφίμων και χειροτερεύουν οι συνθήκες υγιεινής επηρεάζεται η ανάπτυξη των παιδιών. Ίσως οι μελετητές να είναι νέοι σε ηλικία και να μην έχουν ακούσει τον όρο “παιδί της Μπιάφρα”, αλλά, πριν από περίπου 45 χρόνια, στα τέλη της δεκαετίας του ’60, τα γυμνά παιδιά της Μπιάφρα με τα κοκκαλιάρικα πόδια τους και τις πρησμένες απ’ την πείνα κοιλιές τους έδειχναν στον “πολιτισμένο” δυτικό κόσμο τις τραγικές συνέπειες του υποσιτισμού των αμάχων εξαιτίας του πολέμου για τα πετρέλαια της Νιγηρίας. Αλλά και οι νέοι σε ηλικία μελετητές καλό είναι να ρίξουν μια ματιά στα ατελείωτα μαρτύρια των προσφύγων του Νταρφούρ του Σουδάν και άλλων περιοχών της Αφρικής. Αυτή κι αν είναι μια “άβολη αλήθεια” για το δυτικό κόσμο, που παρά τον επίσημο τερματισμό της αποικιοκρατίας, εξακολουθεί μια χαρά να εκμεταλλεύεται τους πλουτοπαραγωγικούς πόρους της Αφρικής.
Στη φωτογραφία φαίνεται το αποστεωμένο χέρι ενός μικρού αγοριού στην Ουγκάντα, που κρατά ένας ιεραπόστολος, κατά τη διάρκεια λιμού τον Απρίλιο του 1980. Το 21% του πληθυσμού (και το 60% των βρεφών) πέθανε, σε μια από τις χειρότερες τραγωδίες που γνώριζε η χώρα. Ο φωτογράφος Mike Wells παραδέχτηκε ότι ένιωσε ντροπή τραβώντας τη φωτογραφία και παρά το σπουδαίο βραβείο που κέρδισε, τάχθηκε κατά της διάκρισης φωτογραφιών που απεικονίζουν ανθρώπους που πεθαίνουν από την πείνα.
Το πλήρες άρθρο με τα λινκς τεκμηρίωσης (με μπλε) βρίσκεται στο http://greeklignite.blogspot.gr/2014/12/blog-post_6.html και στο Facebook, στη διεύθυνση Greeklignite! Πατήστε «Μου αρέσει» (Like) στη σελίδα μας, για να έχετε πιο άμεση ενημέρωση!
Το Ελ Νίνιο είναι ένα φυσικό και περιοδικό φαινόμενο, όπως οι μουσώνες στην Ασία ή τα μελτέμια στο Αιγαίο. Υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει ανεξάρτητα απ’ την παγκόσμια υστερία περί “κλιματικής αλλαγής”. Άλλοτε θα είναι πιο ήπιο κι άλλοτε θα είναι πιο έντονο. Τα φυσικά φαινόμενα είναι αυτά που προκαλούν τη διάβρωση και την αποσάθρωση των πετρωμάτων, που με τη σειρά τους δημιουργούν νέα πετρώματα, τα λεγόμενα ιζηματογενή, αυτά που σχηματίζονται από την καθίζηση ιζημάτων στους πυθμένες των λιμνών και των θαλασσών. Ο πλανήτης είναι γεμάτος ιζηματογενή πετρώματα, σε όλες τις ηπείρους, αποδεικνύοντας μια επαναλαμβανόμενη κυκλική ιστορία καιρικών φαινομένων και διαβρώσεων. Και δεν πρόκειται αυτοί οι κύκλοι της φύσης να σταματήσουν από καμιά ανθρώπινη παρέμβαση, όσο κι αν κάποια “πράσινα λαμόγια” προσπαθούν να μας πείσουν για το αντίθετο.
Διαβάστε γεωλογία, θα σας βοηθήσει να καταλάβετε πολύ καλύτερα την απάτη της “κλιματικής αλλαγής”! Το διάβασμα πάντα κάνει καλό!