Καθώς το 2001 ο πρόεδρος George W. Bush αποφασίζει να τοποθετήσει την Συρία στη λίστα των στόχων που πρέπει να καταστραφούν αποσκοπεί σε 3 επιδιώξεις:
– να καταστραφεί «ο άξονας της αντίστασης» και να ευνοηθεί ο ισραηλινός επεκτατισμός.
– να βάλει χέρι στα γιγαντιαία αποθέματα αερίου.
– να αποσυναρμολογήσει την «διευρυμένη Μέση Ανατολή».
Τα σχέδια του πολέμου αποτυγχάνουν το 2005 και το 2006 για να πάρουν τελικά τη μορφή της «αραβικής άνοιξης» το 2011 : ένας πόλεμος 4ης γενιάς οφείλει να φέρει να τους Αδελφούς Μουσουλμάνους στην εξουσία. Βέβαια, στο τέλος μιας χρονιάς μιντιακής χειραγώγησης ο συριακός λαός βγαίνει από την αποχαύνωση και υποστηρίζει το στρατό του.Η Γαλλία θα αποτραβηχτεί από το εγχείρημα μετά την απελευθέρωση του Baba Amr, ενώ οι ΗΠΑ και η Ρωσία είχαν κοινό τόπο στην Διάσκεψη της Γενεύης 1 (Ιούνιος 2012).Αλλά προς γενική έκπληξη το Ισραήλ κατορθώνει να ανατρέψει τις διαπραγματεύσεις βασιζόμενο στο νέο γάλλο πρόεδρο τον François Hollande,την Υπ.Εξ των ΗΠΑ την Hillary Clinton και τον διευθυντή της CIA David Petraeus. Ένας δεύτερος πόλεμος νικαραγουανικού τύπου αυτήν τη φορά (δηλ. τροφοδοτούμενος από τον συνεχόμενο ερχομό νέων μισθοφόρων) αιματοκυλίζει εκ νέου την περιοχή. Όπως και να έχει αυτός ο β΄πόλεμος ομοίως απέτυχε χωρίς ωστόσο να καταλήξει σε μια διαρκή ειρήνη. Αντίθετα ο John Kerry τροποποιεί 2 ημέρες πριν τη μορφή της Διάσκεψης Genève 2 και αποπειράται να την μετασχηματίσει σε δικαστήριο φιλοσαουδαραβικό.
Μέσα σε αυτήν την αταξία ακολουθεί ο τρίτος πόλεμος αυτός της Daesh : ξαφνικά ένα groupuscule κάποιων εκατοντάδων τζιχαντιστών μετεξελίσεται σε έναν ευρύ στρατό περισσοτέρων από 200 000 ανδρών καλά εξοπλισμένων και επιδίδεται σε επίθεση στο σουνιτικό μέρος του Ιράκ και στην συριακή έρημο.
Εδώ και πολλούς μήνες εξηγούσα ότι το σχέδιο της Daesh αντιστοιχούσε στο νέο χάρτη των ΗΠΑ για μοιρασιά της Μέσης Ανατολής που δημοσιεύθηκε από τον Robin Wright στις New York Times το 2013. Σε αυτήν την προέκταση των συμφωνιών Sykes-Picot, το στρατηγείο των ΗΠΑ προσανατολιζόταν να μειώσει ακόμη πιο δραστικά τη Συρία.Έτσι καθώς η Αμερική—αναμένοντας ότι η Daesh τελειώνει στο Ιράκ την εθνοκάθαρση για το οποίο την δημιούργησαν— θα αρχίσει να βομβαρδίζει τους τζιχαντσιτές το θέμα που τίθεται είναι να γνωρίζουμε αν οι απελευθερωμένες ζώνες από τη Daesh θα επιστραφούν ή όχι στη Βαγδάτη και τη Δαμασκό. Ενώ οι ΗΠΑ αρνήθηκαν να συντονίσουν την στρατιωτική δράση τους με τη Συρία εναντίον της Daesh και η Ρωσία προετοιμάζει μια διάσκεψη για την ειρήνη τα «φιλελεύθερα γεράκια» της Washington φίξαραν νέους σκοπούς.
χάρτης αποσύνθεσης σύμφωνα με τον Robin Wright
Καθώς ο συριακός λαός δεν πίστεψε στην «επανάσταση» που βάλθηκε επί σκηνής από το al-Jazeera και consorts αφού αρνήθηκαν να υποστηρίξουν τους Contras εναντίον της Δημοκρατίας δεν είναι πιθανόν «ν΄αλλάξουν το καθεστώς» σε σύντομο χρονικό διάστημα. Είναι σαφές ότι το νέο σύνταγμα χωρίς να είναι τέλειο είναι δημοκρατικό. Ο δε πρόεδρος Άσαντ επανεκλέχθηκε από το 63 % του εκλογικού σώματος (88 % των εξεφρασμένων ψήφων !)Επίσης οι ΗΠΑ οφείλουν να προσαρμόσουν τους λόγους τους στην πραγματικότητα.
Το ειρηνευτικό σχέδιο των «φιλελεύθερων γερακιών» έγκειται επομένως στο να κατορθώσει τους αρχικούς στόχους διαιρώντας τη Συρία στα δύο: μια ζώνη που θα κυβερνάται από την Δαμασκό και μια άλλη από τους «μετριοπαθείς αντάρτες». Στην Συριακή Αραβική Δημοκρατία: η πρωτεύουσα και η μεσογειακή ακτή.Στο Πεντάγωνο: η συριακή έρημος και τα αποθέματά της σε αέριο (δηλ, η απελευθερωμένη ζώνη των επιδρομών της Daesh από τους βομβαρδιστές του στρατηγού John Allen). Σύμφωνα με τα δικά τους ντοκουμέντα τα «φιλελεύθερα γεράκια» δεν θα αφήσουν παρά το 30 % του εδάφους της Συρίας στο συριακό λαό!
Η αρχή είναι απλή: αυτή τη στιγμή η Συριακή Δημοκρατία ελέγχει όλες τις μεγάλες πόλεις εκτός της Rakka και ενός μικρού μέρους του Χαλεπίου αλλά κανείς δεν μπορεί να διατείνεται ότι ελέγχει μια ευρεία έρημο ούτε η κυβέρνηση ούτε οι τζιχαντιστές.Επομένως το Πεντάγωνο θέτει πως σ΄ό,τι δεν είναι απόλυτα ολοφάνερα ελεγχόμενο από την Δαμασκό αποκτούν δικαίωμα οι μισθοφόροι του!
Αλλά αυτό δεν είναι όλο.Καθώς οι σύριοι εξέλεξαν τον Bachar el-Assad, αυτός θα εξουσιοδοτηθεί να παραμείνει στην εξουσία αλλά όχι και οι προσωπικοί του σύμβουλοι.Στην πραγματικότητα ο καθένας ξέρει ότι το συριακό κράτος πέτυχε να αντισταθεί στην ξένη επίθεση γιατί αυτό περιλαμβάνει ένα μυστικό μέρος που είναι δύσκολο να ταυτοποιηθεί και επομένως να περιοριστεί.Αυτή η αδιαφάνεια ήταν ηθελημένη από τον θεμελειωτή της σύγχρονης Συρίας τον πρόεδρο Hafez el-Assad για να αντισταθεί απέναντι στο Ισραήλ.Η συνταγματική μεταρρύθμιση του 2012 δεν το εξαφάνισε αλλά έκανε τον Πρόεδρο υπεύθυνο ενώπιον του έθνους.Ακόμη κι αν μπορούμε να μετανιώσουμε για το γεγονός ότι στο παρελθόν κάποια άτομα καταχράστηκαν προς όφελός τους αυτήν την αδιαφάνεια αποστασιοποιούμεθα σήμερα από μια ενδεχόμενη άρνηση του όρου για την ανεξαρτησία της χώρας.
Βέβαια ομολογουμένως τα «φιλελεύθερα γεράκια» δεν μπορούν να ελπίζουν ότι θα πραγματοποιηθεί στο σύνολό του το σχέδιό τους. Αλλά αν πραγματοποιηθεί έστω και το ένα εκατοστό είναι προφανής ένας νέος πόλεμος.
Γι αυτό η Συρία οφείλει να θέσει εκ των προτέρων ως προυπόθεση για κάθε νέα διάσκεψη της ειρήνης ότι δεν θα συζητηθεί η εδαφική ακεραιότητα της χώρας.(voltairenet.org 29/12/14)
