Ο Ισλαμικός νόμος της Σαρία πολλαπλασιάζεται στη Γερμανία

Ισλαμικά δικαστήρια λειτουργούν σήμερα σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Γερμανίας. – Γερμανικά δικαστήρια δικάζουν σύμφωνα με το νόμο της σαρία!

Η εξάπλωση του ισλαμικού νόμου της Σαρία στη Γερμανία είναι πολύ πιο προχωρημένη από όσο προηγουμένως νομίζαμε, και οι γερμανικές αρχές είναι «ανίκανες» να κάνουν κάτι γι’ αυτό, σύμφωνα με ένα νέο βιβλίο για το μουσουλμανικό σκιώδες δικαστικό σύστημα στη Γερμανία.

Το 236-σελίδων βιβλίο με τίτλο «Δικαστές Χωρίς Νόμο: Η Ισλαμική Παράλληλη Δικαιοσύνη Θέτει σε Κίνδυνο το Συνταγματικό Κράτος μας», που συντάχθηκε από τον Joachim Wagner, Γερμανό νομικό και πρώην ερευνητή δημοσιογράφο για την ARD, την Γερμανική δημόσια τηλεόραση, λέει ότι ισλαμικά δικαστήρια της Σαρία λειτουργούν σήμερα σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Γερμανίας.

Αυτό το «παράλληλο δικαστικό σύστημα» υπονομεύει το κράτος δικαίου στη Γερμανία, λέει ο Βάγκνερ, επειδή οι μουσουλμάνοι δικαστές – ιμάμηδες εξετάζουν ποινικές υποθέσεις έξω από τα δικαστήρια, χωρίς τη συμμετοχή Γερμανών εισαγγελέων ή δικηγόρων, πριν οι αρχές μπορέσουν να φέρουν τις υποθέσεις σε ένα γερμανικό δικαστήριο.

Οικισμοί στους οποίους έχουν πρόσβαση οι μουσουλμάνοι ‘διαμεσολαβητές’ έχουν συχνά ως αποτέλεσμα οι δράστες να έχουν τη δυνατότητα να αποφύγουν μεγάλες ποινές φυλάκισης, ενώ τα θύματα να λαμβάνουν μεγάλα ποσά ως αποζημίωση ή να ακυρώνουν τα χρέη τους, σύμφωνα με το νόμο της σαρία, σύμφωνα με τον Wagner. Σε αντάλλαγμα, οφείλουν να βεβαιώσουν ότι η κατάθεσή τους στο δικαστήριο δεν θα οδηγήσει σε καταδίκη.

Η Γερμανική αστυνομία εξετάζει υποθέσεις που αφορούν σοβαρά εγκλήματα. Αλλά παράλληλα με αυτά, ειδικοί μουσουλμάνοι διαιτητές, επίσης γνωστοί ως «δικαστές ειρήνης,» (Ειρηνοδίκες;) έχουν εξουσιοδοτηθεί από τις ενδιαφερόμενες οικογένειες να μεσολαβήσουν και να καταλήξουν σε μία εξωδικαστική επίλυση της διαφοράς.

Σε μια συνέντευξη για την Deutsche Welle, ο Βάγκνερ, δήλωσε ότι η πολιτική ορθότητα στη Γερμανία συμβάλλει στο πρόβλημα:. «Έχω μελετήσει 16 πρόσφατες περιπτώσεις εγκλημάτων εδώ με εμπλεκόμενους μουσουλμάνους πολίτες. Σχεδόν το 90% όλων των περιπτώσεων όπου δόθηκε εξουσιοδότηση σε μουσουλμάνους διαιτητές, οι δράστες αθωώθηκαν από τα γερμανικά δικαστήρια ή οι υποθέσεις αποσύρθηκαν εντελώς από την κατηγορούσα αρχή λόγω έλλειψης αποδεικτικών στοιχείων. Πρόκειται για μια ανησυχητική διαπίστωση, και ρίχνει ένα κακό φως στα δικαστήριά μας. «

Στην πραγματικότητα, οι Γερμανοί δικαστές συχνά αναφέρονται στο νόμο της Σαρία ή και αναβάλουν δίκες βασιζόμενοι σε αυτόν. Για παράδειγμα, το Ομοσπονδιακό Κοινωνικό Δικαστήριο στο Kassel υποστήριξε πρόσφατα το αίτημα της δεύτερης συζύγου για το μερίδιο των συνταξιοδοτικών παροχών του νεκρού συζύγου της, που η πρώτη γυναίκα του ήθελε να κρατήσει όλο για τον εαυτό της. Ο δικαστής απεφάνθη ότι θα πρέπει οι δύο γυναίκες να μοιράζονται τη σύνταξη.

Σε μια άλλη περίπτωση, το Διοικητικό Εφετείο στο Koblenz χορήγησε στη δεύτερη σύζυγο ενός Ιρακινού που ζει στη Γερμανία, το δικαίωμα να παραμείνει στη χώρα. Είχε ήδη διατελέσει σύζυγός του και ζούσε στη Γερμανία για διάστημα πέντε χρόνων, μετά το οποίο το δικαστήριο δήλωσε ότι δεν θα ήταν δίκαιο να την στείλει στο Ιράκ μόνη.

Ένας δικαστής στην Κολωνία αποφάνθηκε ότι ένας Ιρανός πρέπει να επιστρέψει την προίκα της συζύγου του αποτελούμενη από 600 χρυσά νομίσματα, μετά το διαζύγιό τους – στηριζόμενη στη Σαρία που ακολουθείται στο Ιράν. Ένα δικαστήριο στο Ντίσελντορφ, κατέληξε στην ίδια ετυμηγορία, αναγκάζοντας ένα Τούρκο να επιστρέψει την ύψους 30.000 ευρώ (43.000 δολάρια) προίκα στην πρώην νύφη του.

Τον Μάρτιο του 2007, η δικαστής Christa Datz-Winter, δικαστής για υποθέσεις οικογενειακού δικαίου στην Φρανκφούρτη, στηρίχθηκε στο Κοράνι σε μια υπόθεση διαζυγίου μιας 26χρονης Γερμανίδας Μαροκινής καταγωγής, η οποία ήταν τρομοκρατημένη από τον βίαιο μαροκινό σύζυγό της, έναν άνθρωπο που συνέχιζε να την απειλεί παρά το γεγονός ότι είχε διαταχθεί από τις αρχές, να μείνει μακριά της. Είχε κτυπήσει τη σύζυγό του και φέρεται ότι την είχε απειλήσει ότι θα την σκοτώσει.

Η Δικαστής Datz-Winter αρνήθηκε να χορηγήσει το διαζύγιο, με το επιχείρημα ότι μια γυναίκα που παντρεύεται έναν μουσουλμάνο θα πρέπει να γνωρίζει σε ποι κατάσταση μπαίνει. Στην απόφασή της, η δικαστής ανέφερε τη Sura 4, στίχο 34 του Κορανίου. Έγραψε ότι το Κοράνι περιέχει «τόσο το δικαίωμα του συζύγου να χρησιμοποιεί σωματική τιμωρία κατά μιας ανυπάκουης γυναίκας όσο και θεσπίζει την ανωτερότητα του συζύγου πάνω από τη σύζυγο.»

Τον Φεβρουάριο του 2011, το Ομοσπονδιακό Δικαστήριο Εργασίας της Γερμανίας έκρινε ότι ένας μουσουλμάνος υπάλληλος σούπερ μάρκετ μπορεί να αρνηθεί να πιάσει αλκοόλ για θρησκευτικούς λόγους. Στην εν λόγω υπόθεση εμπλέκονταν ένας μουσουλμάνος άνδρας που εργαζόταν σε ένα σούπερ μάρκετ στη βόρεια γερμανική πόλη του Κιέλου. Αρνήθηκε να τοποθετήσει στα ράφια του καταστήματοςαλκοολούχα ποτά, λέγοντας ότι η θρησκεία του του απαγόρευε οποιαδήποτε επαφή με το αλκοόλ, και ως εκ τούτου απολύθηκε τον Μάρτιο 2008.

Σε μια συνέντευξη στο Der Spiegel, ο Βάγκνερ χαρακτήρισε το ισλαμικό σκιώδες σύστημα δικαιοσύνης στη Γερμανία ως «πολύ ξένο, και για έναν Γερμανό δικηγόρο, εντελώς ακατανόητο. Ακολουθεί τους δικούς του κανόνες. Οι μουσουλμάνοι διαιτητές δεν ενδιαφέρονται για θέματα απόδειξης όταν εκδίδουν απόφαση, και σε αντίθεση με το γερμανικό ποινικό δίκαιο, το ζήτημα ποιανού είναι η υπαιτιότητα δεν παίζει πολύ ρόλο. «

Όταν το Der Spiegel ρώτησε γιατί είναι λάθος τα δύο μέρη να προσπαθήσουν να επιλύσουν κάποια διαφορά μεταξύ τους, ο Wagner απάντησε:. «Το πρόβλημα ξεκινά όταν οι διαιτητές ωθούν το σύστημα της δικαιοσύνης έξω από κάθε πλαίσιο, ιδιαίτερα στην περίπτωση των ποινικών αδικημάτων Σε εκείνο το σημείο υπονομεύουν το κρατικό μονοπώλιο σε θέματα βίας. Η ισλαμική επίλυση των συγκρούσεων, ιδίως, όπως εγώ το έχω βιώσει, συχνά επιτυγχάνεται μέσα από τη βία και τις απειλές. Συχνά αποτελεί μία υπαγόρευση δύναμης από την πλευρά της ισχυρότερης οικογένειας. «

Τα ευρήματα του Βάγκνερ επιβεβαιώνουν σε μεγάλο βαθμό μια έκθεση που δημοσιεύθηκε από το γερμανικό υπουργείο Εσωτερικών το 2009, η οποία προειδοποίησε ότι οι ισλαμικές ομάδες στη Γερμανία θέλουν να ζουν κάτω από το νόμο της σαρία στη Γερμανία.

Το βιβλίο του Wagner έρχεται σε μια στιγμή που η Γερμανία είναι βυθισμένη σε μια έντονη εθνική συζήτηση για τη μουσουλμανική μετανάστευση. Η συζήτηση αυτή ξεκίνησε τον Αύγουστο του 2010 με τη δημοσίευση του best-seller βιβλίου με τίτλο «Η Γερμανία αυτοκαταργείται», το οποίο έσπασε ένα μακροχρόνιο ταμπού της Γερμανίας, σχετικά με τη συζήτηση των επιπτώσεων της μουσουλμανικής μετανάστευσης.

Με συγγραφέα τον Thilo Sarrazin, διάσημο Γερμανό τραπεζίτη και παλαιό μέλος του κεντροαριστερού Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (SPD), το βιβλίο είναι τώρα στην 20η του έκδοση. Κατά την τελευταία καταμέτρηση, περισσότερα από 1,5 εκατομμύρια αντίτυπα έχουν πωληθεί, καθιστώντας το ένα από τα πιο ευρέως διαβασμένα βιβλία στη Γερμανία μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Το βιβλίο του Sarrazin έχει απήχηση σε πάρα πολλούς απλούς Γερμανούς που γίνονται όλο και περισσότερο ανήσυχοι για τις κοινωνικές αλλαγές που μεταμορφώνουν τη Γερμανία, κυρίως λόγω της παρουσίας των εκατομμυρίων μη ενταγμένων μουσουλμάνων στη χώρα.

Ο Πρόεδρος της Γερμανίας Κρίστιαν Βουλφ προσπάθησε να εκτονώσει την ένταση από την φωτιά που άναψε ο Sarrazin. Κατά τη διάρκεια μίας σημαντικής ομιλίας του που εκφώνησε για την 20ή επέτειο της επανένωσης της Γερμανίας στις 3 Οκτωβρίου 2010, ο Wulff διακήρυξε ότι «το Ισλάμ ανήκει στη Γερμανία», λόγω των τεσσάρων εκατομμυρίων μουσουλμάνων που ζουν τώρα εκεί. Η Γερμανία έχει τον δεύτερο μεγαλύτερο ισλαμικό πληθυσμό στη Δυτική Ευρώπη μετά τη Γαλλία, με τους Τούρκους να είναι η μεγαλύτερη μειονότητα.

Οι δημοσκοπήσεις, ωστόσο, δείχνουν ότι υπάρχει ευρεία υποστήριξη του κοινού για το επιχείρημα του Sarrazin, ότι πολλοί μουσουλμάνοι μετανάστες αποκόπτονται μόνοι τους από τη Γερμανία, δεν μιλούν γερμανικά και δεν μοιράζονται τη γερμανική, ευρωπαϊκή ή δυτική κοσμοθεωρία.

Σύμφωνα με μια δημοσκόπηση που διεξήγαγε η μαζικής κυκλοφορίαςBild am Sonntag, το 89% των ερωτηθέντων δηλώνουν ότι τα επιχειρήματα του Sarrazin είναι πειστικά. «Γι’ αυτούς, ο Sarrazin είναι κάποιος που τελικά λέει αυτό που πολλοί σκέφτονται», σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις.

Το Ίδρυμα Friedrich Ebert, ένα think tank που συνδέεται με το κεντροαριστερό Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD), δημοσίευσε πρόσφατα μια έρευνα η οποία διαπίστωσε ότι πολλοί Γερμανοί πιστεύουν ότι στη χώρα τους έχει «υπερβεί» ο αριθμός των μουσουλμάνων μεταναστών. Διαπίστωσε επίσης ότι δεν είναι αυτές οι απόψεις απομονωμένες στα ‘άκρα’ της γερμανικής κοινωνίας, αλλά είναι σε μεγάλο βαθμό «στο κέντρο της.»

Μια άλλη έρευνα, με τον τίτλο «Αντίληψη και Αποδοχή της Θρησκευτικής Ετερότητας,» που την διεξήγαγε το τμήμα Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου του Münster, σε συνεργασία με τη διάσημη πολιτική εταιρεία δημοσκοπήσεων TNS Emnid, δείχνει ότι μόνο το 34% της Δυτικής Γερμανών και το 26% της Ανατολικής Γερμανοί έχει θετική άποψη για τους μουσουλμάνους. Λιγότεροι από το 5% των Γερμανών πιστεύουν το Ισλάμ είναι μια ‘ανεκτική θρησκεία’, και μόνο το 30% δηλώνει ότι εγκρίνει την ανέγερση τζαμιών. Ο αριθμός των Γερμανών που εγκρίνουν την κατασκευή μιναρέδων ή την εισαγωγή μουσουλμανικών εορτών είναι ακόμη χαμηλότερος.

Λιγότεροι από το 10% των Δυτικο-Γερμανών και το 5% των Ανατολικο-Γερμανών λένε ότι το Ισλάμ είναι μια ειρηνική θρησκεία. Πάνω από το 40% των Γερμανών πιστεύουν ότι η πρακτική του Ισλάμ θα πρέπει να είναι αυστηρά περιορισμένη.

Μόνο το 20% των Γερμανών πιστεύουν ότι το Ισλάμ είναι κατάλληλο για τον δυτικό κόσμο. Αξίζει να σημειωθεί ότι και περισσότερο από το 80% των Γερμανών συμφωνεί με τη δήλωση «ότι οι μουσουλμάνοι πρέπει να προσαρμοστούν στον πολιτισμό μας.»

Καθώς οι πολιτικοί άνεμοι πνέουν, το ίδιο και οι Γερμανοί πολιτικοί. Αφού αρχικά αποστασιοποιήθηκε από τις απόψεις του Sarrazin, η Γερμανίδα Καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ δήλωσε πρόσφατα ότι οι ρίζες της Γερμανίας είναι ιουδαιο-χριστιανικές. Είπε επίσης: «Τώρα προφανώς έχουμε μουσουλμάνους στη Γερμανία, αλλά είναι σημαντικό σε σχέση με το Ισλάμ ότι οι αξίες που εκπροσωπούνται από το Ισλάμ πρέπει να αντιστοιχούν με το σύνταγμά μας. Αυτό που εφαρμόζεται εδώ είναι το Σύνταγμα, όχι ο νόμος της Σαρία…»

Αλλά η διάδοση του νόμου της Σαρία στη Γερμανία δείχνει ότι η Μέρκελ είναι λάθος: ο νόμος της Σαρία εφαρμόζεται πλέον στη Γερμανία.

Του Soeren Kern (Hudson new York) / μετ. ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ