Τώρα που καταστάλαξε η κωμωδία των επιστολικών ψήφων, χρησιμοποιημένες για πρώτη φορά στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, δεν είχε ξαναγίνει, για να σωθεί, και να που σώθηκε ο Μητσοτάκης καλό θα ήταν να ξανακοιταχτεί το φαινόμενο της επιστολικής ψήφου. Μιας ψήφου που καθιερώθηκε για να συμμετέχουν στις εκλογές οι στο εξωτερικό ευρισκόμενοι και δικαιούμενοι ψήφου πολίτες. Δίκαιη η παραχώρηση εφόσον οι αποστολείς επιστολικών ψήφων είναι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους.
Αυτό όμως δεν έχει τίποτα να κάνει με τους κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους του λαού εκτός, και λόγω ανωτέρας βίας, δικαιολογημένα απουσιάζουν της εντός του Κοινοβουλίου εκλογικής διαδικασίας. Συνεπώς αδικαιολόγητοι.
Με δεδομένη λοιπόν την σήμερα συνεχή παρουσία των τηλεοπτικών φακών ζωντανής καταγραφής των μέσα στην αίθουσα τεκταινομένων
ένα είναι το συμπέρασμα που βγήκε για τους με θετικό για τον Μητσοτάκη επιστολικό ψήφο, απουσιάζοντες. Ντρέπονταν να δείξει ο φακός το πρόσωπο τους την στιγμή της κάλπης. Και ο τηλεθεατής, αν και όχι πλήρως, τους κατανόησε.
Τα χάλια μας, έρχονται χειρότερα.
Τα χάλια μας, έρχονται χειρότερα.