Δύο πολιτικοί αρχηγοί, πολιτικά δίδυμοι, που πότε χώρια, πότε ομού, φιλοδοξούσαν πρωθυπουργία

Τότε πριν κοντά εβδομήντα χρόνια

Υπήρχαν δύο πολιτικοί αρχηγοί, πολιτικά δίδυμοι, που πότε χώρια, πότε ομού, φιλοδοξούσαν πρωθυπουργία. Ο ένας που πολύ αργότερα πρόκοψε, ήταν ο Γεώργιος Παπανδρέου, ο έτερος που τον πρόλαβε ο θάνατος, ήταν ο Σοφοκλης Βενιζέλος.

Αυτοί λοιπόν οι δύο κύριοι με κοινό αντίπαλο την εξ αυτών αποκαλούμενη «δεξιά» εμφανίστηκαν με χωριστά κόμματα, ας μην αναφερθούν ονόματα, διεκδικούντες Πρωθυπουργία, και απέτυχαν.

Στην αμέσως μετά συνέχεια, δημιούργησαν παράταξη ομού, με αρχηγό τον πρώτο και υπαρχηγό τον δεύτερο

Απέτυχαν και χώρισαν, κα χωρισμένοι όντες αποφάσισαν, χωριστά, να συνεργαστούν, και το πέτυχαν. Έτσι το διηγούνται αυτοί που το έζησαν.

Μήπως και σήμερα, ακριβώς σήμερα ζούμε τα ίδια, και χειρότερα, αφού του ίδιου χώρου συνεχιστές, που δεν είναι δύο αλλά πεντ έξη, αν όχι πάρα πάνω, δείχνοντας μας πάλι καθαρά και ξεκάθαρα την μια αρχηγομανία που δεν οδηγεί πουθενά.

Υπέβοσκε. Αυτό ξεκάθαρα, όμως η «ξιφούλκιση» των επίδοξων,καταφάνηκε με την κάθοδο του Αλέξη Τσίπρα να δεσπόζει όπου τον προσκαλούν, χωρίς να ξεκαθαρίζει το «που το πάει» για να το φτάσει! «Κύριε, που θέλετε να πάτε;» και πάνω σ αυτό ουδείς τον ρωτά.

Θολούρα πολιτική πάνω στον Αλέξη, ίδια, όπως στα πρόσωπα ποινικά φερομένων

Αν λοιπόν επιθυμεί μια ευθύτητα στα πανταχόθεν σήμερα ρευστά της πολιτικής μας σκηνής και όλα προερχόμενα από οφθαλμοφανή αμφισβήτηση, πλην των αρχηγών δύο μικρών, μέσα στην Βουλή παρατάξεων, των λοιπών, ΟΛΩΝ!!