Το Renewable Energy Foundation (REF) είναι ένας Βρετανικός οργανισμός/charity για την προώθηση της βιώσιμης ανάπτυξης μέσω της εξοικονόμησης ενέργειας και της χρήσης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Ιδρύθηκε το 2004 για να προωθήσει τις ΑΠΕ και δημοσιεύει μηνιαία στατιστικά στοιχεία από το 2002 έως σήμερα για το συντελεστή απόδοσης των πάνω από 5000 μονάδων ΑΠΕ που είναι καταχωρημένες στο σχήμα επιδοτήσεων Renewables Obligation.
Προκειμένου να προωθήσει τη χρήση των ΑΠΕ το REF εκδίδει κατά περιόδους διάφορες μελέτες. Σε μια απ’ αυτές ανέθεσε σε καθηγητή Οικονομικών του Παν/μίου Εδιμβούργου, …
που διδάσκει Οικονομικά των Φυσικών Πόρων και Δημόσια Οικονομικά και ήταν σύμβουλος της Παγκόσμιας Τράπεζας για θέματα ενεργειακής και περιβαλλοντικής πολιτικής, να εξετάσει την απόδοση ανεμογεννητριών σε Βρετανία και Δανία και να δει πώς μεταβάλλεται η απόδοση συναρτήσει της ηλικίας τους.
Η μελέτη παρουσιάστηκε στο τέλος του 2012 και τα ευρήματα ήταν τέτοια, που ο μελετητής δεν κρύβει την απογοήτευσή του:
1. Onshore wind turbines represent a relatively mature technology, which ought to have achieved a satisfactory level of reliability in operation as plants age. Unfortunately, detailed analysis of the relationship between age and performance gives a rather different picture for both the United Kingdom and Denmark with a significant decline in the average load factor of onshore wind farms adjusted for wind availability as they get older. An even more dramatic decline is observed for offshore wind farms in Denmark, but this may be a reflection of the immaturity of the technology. – Οι χερσαίες ανεμογεννήτριες είναι μια σχετικά ώριμη τεχνολογία, που όφειλε να έχει επιτύχει ένα ικανοποιητικό επίπεδο αξιοπιστίας κατά τη λειτουργία καθώς οι εγκαταστάσεις γερνάνε. Δυστυχώς. η λεπτομερής ανάλυση της σχέσης μεταξύ της ηλικίας και της απόδοσης δίνει μια πολύ διαφορετική εικόνα τόσο για τη Βρετανία όσο και τη Δανία, με σημαντική απόκλιση στο μέσο συντελεστή φόρτισης των χερσαίων αιολικών προσαρμοσμένων για διαθεσιμότητα ανέμου καθώς γερνάνε. Ακόμα πιο σημαντική απόκλιση παρατηρήθηκε για τα υπεράκτια αιολικά της Δανίας, αλλά ενδεχομένως οφείλεται σε ανωριμότητα της τεχνολογίας.
3. The normalised load factor for UK onshore wind farms declines from a peak of about 24% at age 1 to 15% at age 10 and 11% at age 15.
The decline in the normalised load factor for Danish onshore wind farms is slower but still significant with a fall from a peak of 22% to 18% at age 15.
On the other hand for offshore wind farms in Denmark the normalised load factor falls from 39% at age 0 to 15% at age 10.
The reasons for the observed declines in normalised load factors cannot be fully assessed using the data available but outages due to mechanical breakdowns appear to be a contributory factor. – Ο ομαλοποιημένος συντελεστής φόρτισης για τα Βρετανικά χερσαία αιολικά αποκλίνει από το μέγιστο 24% σε ηλικία 1 στο 15% σε ηλικία 10 και στο 11% σε ηλικία 15. Η απόκλιση για τα χερσαία αιολικά της Δανίας είναι μικρότερη, αλλά επίσης σημαντική, με πτώση από το 22% στο 18% σε ηλικία 15. Για τα υπεράκτια αιολικά της Δανίας ο συντελεστής φόρτισης πέφτει από 39% σε ηλικία 0 στο 15% σε ηλικία 10. Τα διαθέσιμα στοιχεία δεν παρέχουν πλήρη εικόνα των αιτιών των αποκλίσεων, αλλά φαίνεται ότι οι μηχανικές βλάβες είναι σημαντικός παράγοντας για τη μείωση. Στο κείμενο θεωρεί επίσης ως πιθανή αιτία τη σταδιακή διάβρωση των πτερυγίων.
5. These findings have important implications for policy towards wind generation in the UK. First, they suggest that the subsidy regime is extremely generous if investment in new wind farms is profitable despite the decline in performance due to age and over time. Second, meeting the UK Government’s targets for wind generation will require a much higher level of wind capacity – and, thus, capital investment – than current projections imply. Third, the structure of contracts offered to wind generators under the proposed reform of the electricity market should be modified since few wind farms will operate for more than 12–15 years. – Αυτά τα ευρήματα έχουν σημαντικές επιπτώσεις στην πολιτική για την αιολική ηλεκτροπαραγωγή στη Βρετανία. Καταρχήν σημαίνουν ότι το καθεστώς επιδοτήσεων είναι υπερβολικά γενναιόδωρο αν η επένδυση σε νέα αιολικά πάρκα είναι κερδοφόρα παρά την απόκλιση στην απόδοση λόγω ηλικίας. Δεύτερον, η επίτευξη των κυβερνητικών στόχων για αιολική παραγωγή θα απαιτήσει πολύ υψηλότερες επενδύσεις από όσο σήμερα προβλέπεται. Τρίτον, πρέπει να τροποποιηθεί ο τύπος των συμβολαίων που προσφέρονται στους αιολικούς παραγωγούς, καθώς λίγα αιολικά πάρκα θα δουλεύουν περισσότερο από 12-15 χρόνια.
Έχει κι άλλα όμως “ωραία” το κείμενο, αφού “αλιεύσαμε” το πιο κάτω:
8. The decline in initial performance is particularly obvious after 2005 when the rate of commissioning new capacity increased sharply from less than 500 MW in the 5 years 2000–04 to more than 500 MW per year from 2005 onwards. In contrast, the peak years for commissioning new onshore wind farms in Denmark were 2000–02 when 920 MW was installed. The rate of new building (or replacement) picked up again in 2008 but it is still much lower than at the turn of century. Not only is the performance of the onshore wind plants in the UK commissioned in recent years significantly worse than that for wind farms commissioned before 2005, but it is possible that this is a direct consequence of an overly rapid expansion of capacity. In essence, the evidence suggests that the industry does not have the capability to identify, develop and operate new onshore wind farms at the rate envisaged by UK government targets while maintaining a satisfactory average level of performance.
For UK onshore operators it seems that good or bad performance is somewhat of a lottery.– Η απόκλιση στην αρχική απόδοση είναι ιδιαίτερα εμφανής μετά το 2005, όταν αυξήθηκε απότομα ο ρυθμός νέων εγκαταστάσεων από λιγότερο από 500MW/έτος στην πενταετία 2000-04 σε πάνω από 500MW/έτος μετά το 2005. Αντίθετα στη Δανία η κορύφωση εγκατάστασης νέων αιολικών πάρκων ήταν το 2000-02, με 920MW. Ο ρυθμός κορυφώθηκε ξανά το 2008, αλλά σε πολύ χαμηλότερα επίπεδα απ’ την περίοδο των αρχών του αιώνα. Όχι μόνο η απόδοση των νεότερων εγκαταστάσεων στη Βρετανία είναι χειρότερη απ’ την απόδοση αυτών προ του 2005, αλλά είναι πιθανό πως είναι μια ευθεία συνέπεια της ταχείας αύξησης του ρυθμού εγκαταστάσεων. Ουσιαστικά δείχνει ότι η βιομηχανία δεν έχει την ικανότητα να προσδιορίσει, αναπτύξει και λειτουργήσει νέα χερσαία αιολικά στο ρυθμό που θέλει η κυβέρνηση, διατηρώντας ταυτόχρονα μια ικανοποιητική απόδοση.
Για τα χερσαία αιολικά της Βρετανίας φαίνεται ότι η καλή ή κακή απόδοση είναι κάτι σαν λοταρία!
Για να μεταφράσουμε σε πιο απλά ελληνικά την πιο πάνω παράγραφο, ο “ποιητής” θέλει να πει ότι οι αιολικοί τρέχουν να προλάβουν να βάλουν τα νέα πάρκα όπου να’ ναι κι όπως να ‘ναι, μόνο και μόνο για να προλάβουν να πάρουν την επιδότηση, αδιαφορώντας για το αν γυρνούν οι φτερωτές κι αν παράγουν τίποτα!
Ίσως λοιπόν γι’ αυτό, ενώ βάζουν πολλά αιολικά, είδαμε πρόσφατα στη Βρετανία να έχουν τα πιο χαμηλά περιθώρια επάρκειας ισχύος των τελευταίων ετών και να τρέχουν να κάνουν συμβόλαια διακοψιμότητας με τη βιομηχανία τους, ώστε να μειώσουν φορτία αν χρειαστεί και ν’ αποφύγουν την κατάρρευση του δικτύου (μπλακ άουτ) μέσα στο καταχείμωνο. Και λίγο νωρίτερα, το καλοκαίρι, ο επικεφαλής του διαχειριστή δικτύου National Grid, είχε ξεστομίσει το ανεπανάληπτο: historically, energy users had expectations that the supply will always be there to meet maximum demand. But with renewables in the world in which we are moving towards this would no longer be the case as it would make more sense to shift energy demand to times when the wind blows or the sun shines.
We have to get used to a world in which when power is cheap we use it when power is expensive we find a way of not using it.
Κοινώς, ξεχάστε αυτά που ξέρατε! Ιστορικά θεωρούσατε ότι θα υπάρχει επαρκής κάλυψη της ζήτησης φορτίου, αλλά με τις ΑΠΕ αυτά τέλειωσαν, θα πρέπει να μεταφέρουμε τη ζήτηση στις ώρες που φυσάει ο αέρας ή λάμπει ο ήλιος. Πρέπει να συνηθίσουμε ένα κόσμο όπου χρησιμοποιούμε την ενέργεια όταν είναι φθηνή και βρίσκουμε τρόπο να μην τη χρησιμοποιούμε όταν είναι ακριβή! Κι αν φυσάει 3-5 τη νύχτα, θα είναι φθηνή η ενέργεια και θα μπορεί η νοικοκυρά να βάλει πλυντήριο ρούχων, αλλιώς χάσατε, το πλυντήριο θα σας κοστίζει μισό μηνιάτικο χρεοκοπημένης χώρας. Και τα λένε χωρίς να ντρέπονται!
Τι υπέροχη που είναι η “απελευθερωμένη” αγορά ηλεκτρισμού της Βρετανίας, με τους πάρα πολλούς παρόχους να “γδέρνουν” τους καταναλωτές, να ξεκοκαλίζουν τις επιδοτήσεις και να αδυνατούν να εξασφαλίσουν επάρκεια ισχύος για τη χώρα!
Το πλήρες άρθρο με τα λινκς τεκμηρίωσης (με μπλε) βρίσκεται στο http://greeklignite.blogspot.gr/2014/11/blog-post_13.html και στο Facebook, στη διεύθυνση Greeklignite!
Το Βρετανικό success story λοιπόν λέει ότι όσο περισσότερα αιολικά βάζουν, τόσα περισσότερα εργοστάσια θα πληρώνουν για διακοπή όταν δεν φυσάει. Κατά τα λοιπά θα περιμένουν να δουλέψει η οικονομία όταν φυσάει ή όταν λάμπει ο ήλιος. Καταλάβατε τώρα γιατί ο Κάμερον είπε το περίφημο “Get Rid of the Green Crap“; Επειδή, αν και πολιτικός, πήρε είδηση την ΑΠΕτζήδικη απάτη. Στη χρεοκοπημένη χώρα, με το χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα, πρέπει να συμβιβαστούμε με Σαμαρά-Βενιζέλο και Μανιάτη; Ε, όχι πια!