Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας (ILO) προειδοποιεί: Τα μέτρα κατά του κορωνοϊού κόστισαν 300 εκ. θέσεις εργασίας και βλάπτουν μακροπρόθεσμα κυρίως τους νέους, που βρίσκονται στην αρχή της επαγγελματικής τους ζωής.
Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας (ILO) των Ηνωμένων Εθνών υπολογίζει ότι κατά το δεύτερο τρίμηνο της πανδημίας έχει χαθεί σχεδόν το 11% όλων των ωρών εργασίας. Αυτό αντιστοιχεί σε 305 εκ. θέσεις εργασίας πλήρους ωραρίου, όπως αναφέρεται στην τελευταία έκθεσή της με τον τίτλο «Covid-19 και ο εργασιακός κόσμος», που παρουσίασε στη Γενεύη.
Το μεγαλύτερο πλήγμα υφίστανται νέοι από 15 έως 24 χρονών. Βέβαια, και πριν την πανδημία η κατάσταση γι αυτούς δεν ήταν εύκολη…
Άμεσα μέτρα και προοπτικές
Η ανεργία σε αυτήν την ηλικιακή ομάδα είναι πολύ μεγαλύτερη από τον μέσον όρo, ενώ πολλοί εργάζονται για λίγα χρήματα, χωρίς συμβόλαιο και κοινωνική ασφάλεια. «Αυτοί οι νέοι βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του μετώπου», λέει ο Γκάι Ράιντερ, γενικός διευθυντής της ΔΟΕ. «Πλήττονται πολύ πιο γρήγορα και πιο σκληρά από άλλους. Από εκείνους που αρχές της πανδημίας είχαν εργασία, ένας στους 6 έχει στο μεταξύ σταματήσει πλέον να δουλεύει».
Ο ειδικός κάνει λόγο μάλιστα για κίνδυνο μιας γενιά Ιockdown. «Όλες οι έρευνες δείχνουν ότι όταν οι άνθρωποι στην αρχή της επαγγελματική τους ζωής δεν μπορούν να εργαστούν για μεγάλο χρονικό διάστημα, έχει συνέπειες που γίνονται αισθητές ακόμη και δεκαετίες μετά», καταθέτει στη DW.
Για να περιοριστούν οι βλαβερές επιπτώσεις και για να μην βιώσει μια ολόκληρη γενιά την υποβάθμιση η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας καλεί τις κυβερνήσεις να λάβουν μέτρα άμεσα. «Διατρέχουμε έναν τεράστιο κοινωνικό κίνδυνο, εάν στις προσπάθειες ανάκαμψης μετά την πανδημία, δεν νοιαστούμε γι’ αυτούς τους νέους ανθρώπους».
Το ερώτημα είναι ποιος θα αναλάβει το κόστος. Για να αντιμετωπίσουν την πανδημία πολλές χώρες αναγκάστηκαν να υπερχρεωθούν και η ΕΕ συζητά τώρα για ένα πακέτο στήριξης ύψους μέχρι και 750 δις ευρώ.
«Έλλειψη αλληλεγγύης και βοήθειας»
Ανάμεσα στις χώρες που επλήγησαν ιδιαίτερα είναι πολλές με περιορισμένους πόρους, όπως χώρες της Λατινικής Αμερικής. Σε περίπτωση που αυξηθούν τα κρούσματα στην Αφρική, τότε η κατάσταση θα λάβει δραματικές διαστάσεις και από οικονομικής άποψης. Γιατί κάτι που ισχύει παντού, είναι ότι όσο πιο φτωχή είναι μια χώρα, τόσο μεγαλύτερη είναι και η αδήλωτη εργασία. «6 στους 10 ανθρώπους βγάζουν κέρδη μέσα από την ανεπίσημη οικονομία», λέει ο Γκάι Ράιντερ. «Και στην υποσαχάρια Αφρική το ποσοστό ξεπερνά το 90%». Εάν δε η οικονομική ζωή αδρανήσει λόγω της πανδημίας, η κατάσταση θα γίνει απειλητική για πολλούς ανθρώπους.
«Ένα πράγμα που χαρακτήρισε τη διεθνή απάντηση στην πανδημία, ήταν η έλλειψη αλληλεγγύης και βοήθειας», λέει ο Ράιντερ, «Αυτό θαπρέπει να αλλάξει, ιδίως όταν αφορά την διαβίωση εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων». Με το σύνθημα testing and tracing στην έκθεση της ILO δίνεται έμφαση στη σημασία των πολλών τεστ για την ιχνηλάτηση της αλυσίδας μετάδοσης. «Και όταν γίνει αυτό που πρέπει, θα χρειαζόμαστε λιγότερα μέτρα lockdown και απαγορεύσεις εξόδου, ενώ θα είμαστε και σε θέση να προστατεύουμε και την αγορά εργασίας», επισημαίνει ο γενικός διευθυντής της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας.