Τιμη και δόξα σε όλους τους μικρούς ήρωες που αγωνισθηκαν και έπεσαν μαχόμενοι υπέρ πίστεως, πατρίδας και ένωσις και μας δίδαξαν το καλύτερο μάθημα ιστορίας

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

ΕΟΚΑ 1955-1959.

Toυ Αντώνη Αντωνά.

Σχετικά με το εξαιρετικό τιμητικό αφιέρωμα που ανήρτησε, η τιμημένη ιστοσελίδα Olympia.gr, για τον ήρωα μικρό μαθητή Ανδρέα Παρασκευά 15 ετών, προσθέτω ακόμη μια συνταρακτική επική σελίδα, από τις δεκάδες που έγραψαν όλοι οι μικροί ήρωες μαθητές της Ελληνικής Κύπρου, το έπος της ΕΟΚΑ 55-59.

69992CCB BFA4 4C12 A35B FD21CEC3E48E

Ο ΜΙΚΡΟΤΕΡΟΣ 7ΧΡΟΝΟΣ, ΗΡΩΑΣ ΔΗΜΗΤΡΑΚΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ ΑΠΟ ΤΗ ΛΑΡΝΑΚΑ – ΚΙΤΙΟΝ.

139D764F 2796 489E 958C CFB962B50738

ΕΟΚΑ 55-59. Οι θρασύδειλοι Άγγλοι συλλαμβάνουν μικρούς μαθητές, τους βασανίζουν και δολοφονούν …

ΕΟΚΑ 55-59.

14 Μαρτίου 1956.

ΔΗΜΗΤΡΑΚΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ. Λάρνακα. Οι μαθητές του Εμπορικού Λυκείου κατεβαίνουν σε μια μαχητική διαδήλωση εναντίον των Άγγλων. Τους ακολουθούν οι μαθητές της Αστικής Σχολής Καλογερά. Ανάμεσά τους και ο μικρός 7χρονος, Δημητράκης Δημητριάδης, μαθητής της Β’ Δημοτικού.

14 Μαρτίου 1957.

ΕΥΑΓΟΡΑΣ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΔΗΣ. Ένα χρόνο μετά τα μεσάνυχτα της 13ης προς 14η Μαρτίου 1957 οδηγείται στην αγχόνη. Τραγουδά τον Εθνικό Ύμνο. Δύο λεπτά αργότερα (14 Μαρτίου) η καταπακτή ανοίγει και ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης περνά στην αιωνιότητα.

ΕΛΛΑΔΑ

ΕΠΙ ΤΕΛΟΥΣ ΑΣ ΔΙΔΑΧΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΙΜΗΘΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΘΑΝΑΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΜΑΣ.

ΚΑΤΑΘΕΤΩ ΚΑΤΙ ΣΥΝΤΑΡΑΚΤΙΚΟ…ΕΝΑ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΔΗ ΣΤΟΝ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟ 7ΧΡΟΝΟ ΗΡΩΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΔΗΜΗΤΡΑΚΗ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ… ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΟΛΜΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟΘΥΣΙΑ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ, ΠΟΥ ΤΡΙΖΟΥΝ ΤΑ ΙΕΡΑ ΟΣΤΑ ΤΟΥΣ ΣΗΜΕΡΑ …ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΗΜΕΡΙΝΕΣ ΠΑΛΙΝΩΔΙΕΣ ΚΑΙ ΥΠΟΧΩΡΗΣΕΙΣ ΜΑΣ …

Μια ακόμη ιστορία που δεν σου δίδαξαν ΠΟΤΕ.
Κατά μαρτυρία του δασκάλου από το ηρωϊκό Κιλκίς φίλου πατριώτης διαπρεπή αρθρογράφου Δ. ΝΑΤΣΙΟΥ, αφιερώματα για Παλληκαρίδη, Δημητριάδη και τους άλλους ήρωες … κάποτε υπήρχαν ακόμη και σε βιβλία Δημοτικού … κάποτε … προ του 2006 – βιβλίο Γλώσσας της Στ΄ Δημοτικού, στο γ΄ τεύχος. Δεν άρεσε στα κνώδαλα του πολυπολιτισμού, στους προσκυνημένους νενέκους του τότε Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, το έκριναν προφανώς ως εθνικιστικό! Για ήρωες θα μιλάμε τώρα; Αυτά είναι παρωχημένα, στερεότυπα. Αίματα, κόκκαλα και θάνατοι για την Πατρίδα, τρομάζουν τα Παιδιά – έτσι μου είπε κάποιος ανεπρόκοπος κάποτε, όταν αντίκρισε τα καμιά 15αριά κάδρα ηρώων που έχω αναρτημένα πάντοτε στην τάξη μου! Ενώ οι «συνταγές μαγειρικής» τα γαληνεύουν. Και καταντήσαμε να διδάσκουμε στην Στ’ Δημοτικού τον ηρωισμό μέσω ενός κειμένου με τίτλο «η … Σόνια η γάτα»! Αχ, δυστυχισμένη πατρίδα! «Την Ελλάδα θέλομεν κι ας τρώγωμεν πέτρες», έγραφε κάποτε στους τοίχους των σπιτιών η αδάμαστη εκείνη γενιά των Ελλήνων της Κύπρου. Σήμερα «τρώγωμεν» την Ελλάδα… «δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα» (Κ. Βάρναλης), παρακολουθούμε τον εξισλαμισμό της !

620FDB0C 6626 48DB 96D5 588B234240FE

Δημητράκης Δημητριάδης 14 Μαρτίου 1956: Πολεμούσε τους Άγγλους και Τούρκους επικουρικούς με κοτρώνες …Πολυβολήθηκε από Άγγλο στρατιώτη κατά τη διάρκεια μαθητικής διαδήλωσης για την ΕΝΩΣΗ της Κύπρου με την Ελλάδα. ΙΔΙΑ ΗΜΕΡΑ, ένα χρόνο μετά, ΑΠΑΓΧΟΝΙΖΟΥΝ τον μαθητή Ευαγόρα Παλληκαρίδη που έγραψε το ποίημα για τον μικρό Δημητράκη..

Πέτρα σε πέταγαν τα μικρά μου τα χέρια
σ’ ένοιωθα λευτεριά να ματώνεις στ’ αστέρια…

Κι έγινε ο Δημητράκης Δημητριάδης ο μικρότερος ήρωας του Αγώνα της ΕΟΚΑ.
Εκείνες τις ώρες, ένας άλλος μαθητής, δέκα χρόνια μεγαλύτερος, ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης, από την Τσάδα της Πάφου έγραφε:

«Τα παιδιά στον Αγώνα
– Και συ σκλαβόπουλο, γιατί θλιμμένο στέκεις και θωρείς;
Μήπως να πολεμήσεις δεν μπορείς;
– Όπλο δεν έχω, Καπετάνιο.
– Να, τις κοτρώνες.
Αρκετές για σένα, τον μικρούλη.
Και αρπάζει ο ήρως ο μικρός,
ο πιο μικρότερος απ΄όλους,
κοτρώνες,
για να φέρει Λευτεριά.“

1540C0B7 298E 4FBB BB25 E83802F7A0F9

ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΧΑΡΑΓΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΠΡΟΤΟΜΗ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΜΕ ΣΕΒΑΣΜΟ ΣΤΕΚΕΣΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΖΩΝΤΑΝΕΥΕΙ Ο ΔΗΜΗΤΡΑΚΗΣ ΚΑΙ ΦΩΝΑΖΕΙ ΛΕΥΤΕΡΙΑ – ΕΝΩΣΗ…. ΤΡΕΜΕΙΣ ΣΥΓΚΟΡΜΟΣ, ΝΟΙΩΘΕΙΣ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ ΝΑ ΣΕ ΠΑΡΑΣΥΡΕΙ ΠΙΣΩ ΣΤΑ ΔΟΞΑΣΜΕΝΑ ΕΚΕΙΝΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΠΥΡΡΕΙΑ ΔΑΚΡΥΑ ΠΟΤΙΖΟΥΝ ΤΑ ΙΕΡΑ ΧΩΜΑΤΑ ΤΑ ΜΑΤΟΒΡΕΓΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΧΝΙΖΟΝ ΑΙΜΑ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ ΜΑΣ ….. ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΜΑΣ ΕΘΝΙΚΗ ΚΑΤΑΝΤΙΑ….

ΓΡΑΦΕΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΤΟΜΗ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΗΡΩΑ ΠΟΥ ΘΡΗΝΗΣΕ ΚΑΙ ΥΜΝΗΣΕ Ο ΕΥΑΓΟΡΑΣ ΟΤΑΝ ΜΕ ΤΙΣ ΚΟΤΡΩΝΕΣ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΑΦΗΝΕ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΤΟΥ ΠΝΟΗ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΠΕΡΙΒΟΛΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ ΤΗΣ ΛΑΡΝΑΚΑΣ….

ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΑΚΗ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ ΠΟΥ ΔΙΔΑΞΕ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΜΑΘΗΜΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ….!!!!

ΤΡΑΓΙΚΗ ΕΙΡΩΝΕΙΑ, ΜΟΙΡΑΙΑ ΣΗΜΑΔΙΑΚΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΥΜΠΤΩΣΗ……

14 Μαρτίου 1957, ίδια μέρα, ένα χρόνο μετά, ο ποιητής, αγωνιστής της Ε.Ο.Κ.Α., μαθητής Ευαγόρας Παλληκαρίδης που ύμνησε τον μικρό ήρωα και όλους τους πεσόντες συναγωνιστές του, θυσιαζόταν για τον ίδιο λόγο…και συναντούσε στα επουράνια και τον μικρό του φίλο ήρωα και τους άλλους αδελφούς του……

ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ στον μεγάλο Παλληκαρίδη, στον μικρότερο ήρωα Δημητράκη, σε όλους τους εθνομάρτυρες μας.

Απόσπασμα πονήματος του Εθνικού ποιητή της Ελληνικής Κύπρου Κ. Μόντη.
…….Και πραγματικά μια νύχτα έφτασε το μήνυμα πως η Ελλάδα ήρθε.
Τι νύχτα ήταν εκείνη, μητέρα,
τι αντίλαλος ήταν εκείνος,
τι βουητό ήταν εκείνο που σάρωσε το νησί!
Αγκαλιαστήκαμε κλαίγοντας και πηδούσαμε
και φιλιόμαστε και νοιώθαμε ρίγη να μας περιλούουν
και τα στήθια μας φούσκωναν να διαρραγούν
κ’ η καρδιά μας χτυπούσε να της ανοίξουμε να βγει.
οι χαροκαμένοι ξέχασαν τα παιδιά τους
και τους αδελφούς και τους πατέρες
κ’ έκλαιγαν για την Ελλάδα πια,
κ’ έχασκαν μ’ ένα γελόκλαμα.
Κ’ έλεγαν οι δάσκαλοι «Είδατε;»
Και λέγαμε όλοι «Είδατε;»

Ώσπου την άλλη μέρα πέσαμε ως το βυθό
ώσπου την άλλη μέρα πέσαμε πέρα απ’ το βυθό,
ώσπου την άλλη μέρα βούλιαξε το Τρίπυλο,
ώσπου την άλλη μέρα πισωπάτησε
σιωπηλό το Τρόοδος να βρει βράχο να καθίσει,
ώσπου την άλλη μέρα γούρλωσε τα μάτια η Αίπεια,
ώσπου την άλλη μέρα γούρλωσαν τα μάτια οι Σόλοι και το Κούριο
κ’ οι αγχόνες της Λευκωσίας
γιατί η Ελλάδα δεν ήρθε,
γιατί ήταν ψεύτικο το μήνυμα,
ψέμα η Ελληνική μεραρχία στην Πάφο,
γιατί μας είπαν ψέμα οι ουρανοί και ψέμα οι θάλασσες
και ψέμα τα χελιδόνια και ψέμα η καρδιά
και ψέμα οι Ιστορίες μας,
ψέμα, όλα ψέμα.
Είχε λέει, άλλη δουλειά η Ελλάδα,
κάτι πανηγυρισμούς,
κ ήμαστε και μακριά και δεν μπορούσε, λέει,
λυπόταν, δεν το περίμενε,
ειλικρινά λυπόταν,
ειλικρινά λυπόταν πάρα πολύ.

Κ’ οι δάσκαλοί μας έσκυψαν ντροπιασμένοι,
και τα «Εγχειρίδια» έσκυψαν ντροπιασμένα
κ’ οι δάσκαλοί μας τρέμουν τώρα πια,
και τα «Εγχειρίδια» τρέμουν τώρα πια
όσο πλησιάζουν τα περί Θερμοπυλών και τα περί Σαλαμίνος…

Δεν κάνω ποίηση, μητέρα,
έχω αντίγραφα. Κ.M.

Στα φυλακισμένα μνήματα οδηγούν τα μονοπάτια … – Olympia
https://www.olympia.gr › apopsi › st…

Στα φυλακισμένα μνήματα οδηγούν τα μονοπάτια … – Olympia
https://www.olympia.gr › apopsi › st…

Απόσπασμα από λυρικό αφήγημα του Α. Αντωνά.

……………………………………………………………………..

Η Κύπρος, θ΄ αναστηθεί διαβάτη αδελφέ Έλληνα.
Σ΄ όλους τους χαλεπούς αιώνες,
ποτέ της δεν ελύγισε
βάρβαρους κατακτητές,
ποτέ της δεν προσκύνησε!

Μισοσβησμένα συνθήματα,
ύμνους Ελληνισμού και Ένωσης,
διαβάτη Έλληνα στη Κύπρο,
θα συναντούσες.

Τώρα, συνθήματα δεν θα δεις,
θυσία απ΄ τον Κάλχα,
σε ελληνικούς βωμούς εγίναν,
μαζί με τα προδομένα όνειρα χαθήκαν.

Και όμως … εμείς ….

Καρτερούμεν μέραν νύχταν
να φυσήσει ένας αέρας
στουν τον τόπον πο `ν καμένος
τζι’ εν θωρεί ποτέ δροσιάν
Για να φέξει καρτερούμεν
το φως τζιήνης της μέρας
πο `ν να φέρει στον καθ’ έναν
τζιαι δροσιάν τζαι ποσπασιάν.

Επιμέλεια: ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΝΤΩΝΑΣ – ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ www.ledrastory.com
Αδελφός του 18χρονου ήρωα Χριστάκη Αντωνά, ο οποίος περικυκλωμένος από τουρκικά τάνκς βροντοφώναξε «ΕΓΩ ΣΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΔΕΝ ΠΑΡΑΔΙΔΟΜΑΙ ΖΗΤΩ Η ΕΝΩΣΙΣ»… ΚΑΙ ΕΠΕΣΕ ΗΡΩΪΚΑ ΜΑΧΟΜΕΝΟΣ.

ΔΗΜΟΦΙΛΗ