Η λέξη θυσία είναι απαγορευτική λέξη προς χρήση για την τραγωδία των Τεμπών από οποιονδήποτε

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Θυσία είναι η εκούσια απώλεια προκειμένου να επιτευχθεί κάποιος στόχος.

Πιστεύει κανείς σώφρων άνθρωπος ,και εκ των αρίστων παρακαλώ, ότι έστω και ένας στην αμαξοστοιχία «πάμε κι όπου βγει», ήθελε εκούσια να θυσιαστεί;
Ότι πήρε θέση στο πρώτο βαγόνι για να είναι οπωσδήποτε από τους πρώτους στην θυσία. Ότι πήγε να πιει στο τρίτο βαγόνι έναν καφέ, που ήθελε να είναι ο τελευταίος του καφές πριν θυσιάσει την νεότητα του.

Η λέξη θυσία είναι απαγορευτική λέξη προς χρήση για την τραγωδία των Τεμπών από οποιονδήποτε.
Ακόμα και στην θυσία της Ιφιγένειας όπου ο Αγαμέμνονας καλείται να θυσιάσει την κόρη του για να φυσήξουν οι άνεμοι, ακόμα και την Ιφιγένεια η θεά Άρτεμις που έχει ζητήσει και απαιτήσει την θυσία, τελευταία στιγμή αρπάζει την Ιφιγένεια από το θυσιαστήριο και βάζει στην θέση της ένα ελάφι.

Δεν ήταν όμως ελάφια στην αμαξοστοιχία «πάμε και όπου βγει».
Ήταν νέα παιδιά και κορίτσια και αγόρια και κάποιοι ελάχιστοι μεγαλύτερης ηλικίας με έναν που είχε την ηλικία των 67.
Άρα γιατί χρησιμοποιείται η λέξη θυσία; Για να δικαιολογηθεί ο Πορτοσάλτε που το πρωτοξεστόμισε;
Για ποιον λόγο παιδιά που δεν ήξεραν το ένα το άλλο συμφώνησαν να προσφέρουν οικειοθελώς την ζωή τους για να γίνει στο τέλος ένα αλάνθαστο σιδηροδρομικό δίκτυο. Πότε το αποφάσισαν, όταν έκοψαν το εισιτήριο; Την ώρα που έτρεχε το τρένο;
Τους φίλησαν οι γονείς τους πριν ανέβουν το τρένο του θανάτου; Το ήξεραν;
Δεν υπάρχει απολύτως καμία θυσία. Σταματήστε να λέτε αυτήν την άγρια λέξη σαν ιερείς ανθρωποθυσίας.
Απλά στην σάπια μεταπολίτευση που ως σάπια συνεχίζει να κυβερνά από τις αρχές περίπου του 2000 έως τώρα , οι λέξεις έχουν σαπίσει και διαστρέψει το νόημα τους και ακριβώς σαν ένα σάπιο ξύλο παριστάνει ότι στηρίζει μια στέγη και οι λέξεις αυτές στηρίζουν μία ψεύτικη σκεπή του βαθύτατα χαλασμένου κράτους μας.
Οι στέγες όμως πέφτουν όταν τα ξύλα είναι σάπια κι παρόλα αυτά βρίσκονται ακόμα στην θέση τους. Όπως κι οι πολυκατοικίες ενός κατασκευαστή στην Τουρκία έπεσαν γιατί απλά δεν είχαν θεμέλια. Απλά τα θεμέλια δεν τα έβλεπε κανείς. Όπως ποτέ κανείς δεν βλέπει την αρχή.

Η τραγωδία των Τεμπών είναι, γίνεται, η μοιραία αφορμή για να ξεκινήσει και να θεμελιωθεί η νεοπολίτευση.

Νέοι πολιτικοί, νέα πολιτική, νέος προσδιορισμός αξιών, οριστικό ξήλωμα των παλιών πρακτικών που φέρνουν έναν άνθρωπο εκ των πλέον ακατάλληλων, να προσπαθεί σε μια ηλικία απαγορευτική να βάλει δυο τρένα σε δυο γραμμές, και οι άλλοι που έπρεπε να βρίσκονται στην βάρδια, να φεύγουν, διότι έτσι.
Και να μην υπάρχει καν ένα σύστημα τηλεδιοίκησης το οποίο θα έκανε την τραγωδία ένα σύνηθες ταξίδι με τρένο στην Ελλάδα, με τις συνήθεις καθυστερήσεις. Μιλάω για τον σταθμάρχη , τους σταθμάρχες, τον επόπτη.
Αυτό που έγινε στα Τέμπη ήταν τραγωδία και από το ποιοι και πως θα τιμωρηθούν θα δείξει αν είναι ανθρωποκτονία από αμέλεια, από βαριά αμέλεια, από ενδεχόμενο δόλο, διότι η εσκεμμένη παράλειψη ή απόκρυψη πράξεων συνιστά ανθρωποκτονία με ενδεχόμενο δόλο.
Προς το παρόν είναι μια τραγωδία ατιμώρητος. Με πολλούς αναρμόδιους όπως συμβαίνει από γενέσεως και ιδρύσεως του ελληνικού κράτους. Πάλι καλά που δεν ζήτησαν εκταφή του Χαρίλαου Τρικούπη που έφτιαξε τους σιδηροδρόμους.

Είναι ατιμώρητος τραγωδία
Διότι.

Πόσες μέρες έχουν περάσει, πόσες νύχτες έχουν περάσει, πόσα δάκρυα έχουν περάσει, πόσες μάνες, πόσοι πατεράδες έχουν περάσει ,και ακόμα το οργανωμένο επιτελικό κράτος δεν ξέρει εάν υπήρχε ή δεν υπήρχε τηλεδιοίκηση.
Ε λοιπόν. Να το πάρει το ποτάμι . Να το πάρει το ποτάμι.
Δεν υπήρχε τηλεδιοίκηση. Διότι αν υπήρχε για ποιο λόγο έγινε η θυσία των παιδιών που λέτε. Για τον επιτελικό σταθμάρχη.
Γιατί όταν λέμε επιτελικό κράτος πρέπει όλοι οι επιτελείς να είναι μπλε χρώματος.

Δεν μπορεί να βγαίνει ο Γεραπετρίτης, ο επόμενος υπουργός, αν και δεν ορκίστηκε, και να ισχυρίζεται ότι υπάρχει τηλεδιοίκηση νομίζοντας ότι βρίσκεται στο προηγούμενο τηλεοπτικό καθεστώς όπου τα πράγματα δεν αποκαλύπτονται ή κρύβονται.
Οι καταιγίδες φανερώνουν πάντα τα κρυμμένα υπόγεια και τους χιλιάδες αρουραίους.
Στην καινούργια εποχή που έρχεται οι απαιτήσεις των πολιτών θα απευθύνονται νομικά και στους πολιτικούς.
Διότι τι σημαίνει αναλαμβάνω την πολιτική ευθύνη και σε δέκα μέρες να ζητάς την ψήφο για να αναλάβεις και νέα πολιτική ευθύνη. Τότε τι ακριβώς ανέλαβες;

Πολιτική ευθύνη, σημαίνει ότι ενώ δεν έχω ποινική ευθύνη, εξ αντικειμένου, ως προϊστάμενος όλων αναλαμβάνω την ευθύνη.
Όμως είσαι εσύ που αλαζονικά ισχυρίζεσαι στην βουλή ότι δεν μπορεί η αντιπολίτευση να θέτει θέμα για την ασφάλεια των επιβατών.
Διαβεβαιώνεις τον λαό ότι υπάρχει ασφάλεια . Αυτήν την ευθύνη ανέλαβες κύριε Καραμανλή. Την ευθύνη των όσων είπες στην Βουλή. Στους Έλληνες.
Αν ήξερες και δεν έλεγες την αλήθεια έχεις όμως και ποινική ευθύνη, το καταλαβαίνεις.
Αν σε παραπλάνησαν που κι αυτό συμβαίνει πρέπει να ασκήσεις κι εσύ αγωγές σε όσους σε εξαπάτησαν, διότι πως σου δημιουργήθηκε αυτή η ψευδέστατη εντύπωση.

Στην νεοπολίτευση δεν θα κατηγορείται μόνο ο σταθμάρχης αλλά και όποιος τον διόρισε παραβλέποντας νόμους και διατάξεις για να διορίσει απλά έναν δικό του.
Η Πολιτική ευθύνη όταν αναλαμβάνεται πρέπει να ακολουθείται από πράξεις που να γίνονται αντιληπτές απ’ τον λαό ότι ανελήφθη η ευθύνη, κι όχι πασαλήφθει η ευθύνη κι έγινε αλοιφή για την επικάλυψη της αναγκαστικής παραίτησης.
Τέλος, γιατί προκαλείτε τόσο πολύ τους νέους ανθρώπους;
Μισείτε την νεότητα;
Τι είναι αυτό?

Κανονικά προκαλούν την ειρηνική πορεία, άνευ λόγου και αφού δημιουργήσουν τα επεισόδια, οι ίδιοι, μετά βάζουν τους δημοσιογράφους τους να λένε μαλακίες. Όχι σ΄αυτή την περίπτωση, γενικά μιλώντας. Το κατάλαβαν ακόμα και οι γέροι άνθρωποι. Αυτοί που ακόμα δεν έχουν βγάλει την μάσκα από τον τρόμο ότι βρίσκονται ακόμα στο νοσοκομείον η Ελλάς όπου περάσαμε δύο χρόνια με ομαδική ασθένεια.
Κι αυτό τι είναι;

Εδώ υπάρχει μια σαφής πρόθεση, δεν έχει καμία λογική αυτό που κάνει ο γερανός. Τι επιθυμεί; Αυτό που ακούστηκε μετά;

Ξέρετε ένα γεγονός, μια τραγωδία, μπορεί να μεταποιηθεί σε μια άλλη τραγωδία που να μπορεί να ελέγχεται από τους δημοσιογράφους που αυτήν την στιγμή δίνουν τα ρέστα τους. Αλλά δεν περνάει ο λόγος τους. Ο νοών νοήτω, ο υπονοών υπονοείτο.
Παράλληλα καρατομήθηκε ο αρχηγός της αστυνομίας.
Είναι αυτός που διέταξε αυτές τις επεμβάσεις?
Τότε ορθώς εκδιώχτηκε.
Αυτός όμως είχε ένα μήνα που μπήκε. Ομόφωνα. Και αντέδρασε σφόδρα γι’ αυτή την απομάκρυνση. Θεωρεί ότι του την στήσανε;
Για να τον βγάλουν και να στήσουν με τον καινούργιο αυτά που πιθανόν θέλουν;
Ή τον διώξαν γιατί οι κινήσεις αυτές ήταν πολύ εμφανείς και τις είδε πολύς κόσμος.
Τι απ’ όλα;
Το κλίμα είναι βαρύ και όλες αυτές οι κινήσεις το κάνουν βαρύτερο.
Και η αιτία είναι.
Δεν διαβάζουν σωστά το βιβλίο του μέλλοντος που έρχεται.
Και δεύτερον,
Οι δημοσιογράφοι τους, τους τελείωσαν.
Βάζουν πια τα τρένα στην ίδια γραμμή.
Ένας στρατός αστυνομικών καλείται ως φρουρά για τον καθένα από τους δημοσιογράφους του συστήματος.

Μπράβο Ανδρέα. Μετά το νοσοκομείο που πέρασε μεγάλο κίνδυνο ελευθερώθηκε η γλώσσα του.
Τώρα αν ο Σκαι συμφωνεί ότι τον εκφράζει ο Πορτοσάλτε και εκφράζεται δια μέσου αυτού η συνέχεια θα τους δείξει.
Πάντα η συνέχεια δείχνει.
Και κάποιοι πάντα αγνοούν την συνέχεια.
Γιατί αυτά δεν είναι απόψεις, είναι ευθεία επίθεση στους ανθρώπους. Δεχόμαστε επίθεση κύριοι του ΣΚΑΙ.

Πιο σωστός όμως ο προλαλήσας.

Προσέχετε στους δημοσιογράφους πάντα τι προβάλλουν, το βλέμμα τους, πόσο έντεχνα αλλάζουν θέμα, πως δεν επαναλαμβάνουν αυτά με τα οποία διαφωνούν.

Εδώ θα κάνω μια μικρή παράκαμψη για να πω ότι χθες το βράδυ, 12 η ώρα, που έτρωγα σε ένα εστιατόριο στο Κολωνάκι, φεύγοντας μου την είχε στημένη ένα συνεργείο, προφανώς από την πρωινή εκπομπή του Λιάγκα στον ΑΝΤ1, λες και ήμουν καταζητούμενος και με ακολουθούσαν από πίσω λες και είναι αστυνομία για να με ρωτήσουν κάτι που, πριν ένα μήνα περίπου, είπε ο Κούγιας.

Εγώ ένα πράγμα δεν μπορώ να καταλάβω με ότι συμβαίνει στην Ελλάδα αυτήν τη στιγμή, μετά την τραγωδία στα Τέμπη,
μετά το ξύλο που τρώει αναίτια ο κόσμος στις ειρηνικές πορείες.
Η ερώτηση που τριγυρνάει στο μυαλό του Λιάγκα και στο συνεργείο του που ακολουθεί τις οδηγίες του φυσικά, είναι ποια είναι η απάντηση η δική μου στον Κούγια;
Σε ερώτηση που έγινε προ μηνός και που του την υπέδειξε ο ίδιος κατά τις δικές μου πληροφορίες;

Δηλαδή 12 η ώρα τα ξημερώματα Δευτέρας, η απορία που έπρεπε να λυθεί στο μυαλό των Ελλήνων για τη Δευτέρα το πρωί είναι ποια είναι η δική μου απάντηση στην ανοησία; Προσπαθώ να καταλάβω πως σκέφτεστε αλλά ούτε η τελευταία αιτιολογία που μου έρχεται στο μυαλό δεν είναι επαρκής.

Κύριε Λιάγκα, που εδώ και τόσο καιρό προσπαθείτε να κάνετε σοβαρό ρεπορτάζ και να δείξετε το μέγεθος των προβλημάτων αυτής της χώρας θεωρείτε ότι ένα από αυτά είναι η δική μου απάντηση, ξαναλέω 12 η ώρα τη νύχτα σε δήλωση του κ. Κούγια;

Θέλετε να κάνετε σοβαρό ρεπορτάζ για τα Τέμπη; Ή θέλετε να είστε και εσείς ένας Φουρθιώτης; Ίσως να πρέπει να αποφασίσετε για να μην μας μπερδεύετε εβδομάδα παρά εβδομάδα.

Και τέλος πάντων θα πρότεινα στον Αντ1 που πραγματικά είναι ένα σοβαρό κανάλι και έχω εργαστεί σε αυτούς, να μαζέψει τα συνεργεία γιατί δεν θεωρώ ότι ο κ. Λιάγκας έχει δικαίωμα να παρακολουθεί που τρώω και ποια διαδρομή ακολουθώ για την επιστροφή στο σπίτι μου.

Και τώρα ας τον παρακολουθήσουμε μιλώντας με την αδερφή ενός θύματος, της Ιφιγένειας

Κάνω και μία δεύτερη παράκαμψη για να πω ότι δεν ξαφνιάστηκα που στην παιδική χαρά του ΣΥΡΙΖΑ ξαναγύρισε στις τραμπάλες ο Πολάκης, αποδεικνύοντας ότι ο αρχηγός λέει και ξελέει , ότι ο μεγάλος είναι μικρό παιδί και ζητάει συγνώμη για να ξαναμπεί στο ψηφοδέλτιο και ότι το ίδιο παρεάκι, το ίδιο αστειάκι δημιουργεί αυτή την απίστευτη βαρεμάρα και στασιμότητα του κόμματος τους.

Τέλος θέλω να πω, και να κάνω μια τελευταία ερώτηση.
Είναι αυτός ο οριστικός αριθμός των ανθρώπων μας που χάθηκαν στην τραγωδία των Τεμπών;
Σέβομαι όλους τους ανθρώπους που έχασαν τους ανθρώπους τους όμως εμένα με εκφράζουν τα λόγια που θα ‘λεγα κι εγώ, που θα ‘λεγε η καρδιά μου γιατί οι άνθρωποι έχουν άλλες ζυγαριές για να μετράνε τι κάναν για τα παιδιά τους ο καθένας.
Στον πόνο όμως σέβεσαι τους πάντες αλλά ταυτίζεσαι με αυτούς που έχετε την ίδια ζυγαριά ψυχής.

ΔΗΜΟΦΙΛΗ