Πριν δύο χρόνια στην πόλη Σόμερβιλ της Μασαχουσέτης, η οποία ουσιαστικά είναι προάστιο της Βοστώνης με την οποία και συνορεύει, εκλέχτηκε δήμαρχος η Κατζιάνα Μπαλλαντύνι (Katjana Ballantyne), ελληνικής καταγωγής. Αν και το όνομά της δεν ηχεί ως ελληνικό. Και όμως, είναι Ελληνίδα και στο αίμα και τον πολιτισμό!
Το αποκάλυψε η ίδια δημόσια κατά τον πλέον επίσημο τρόπο τον Ιανουάριο του 2022, κατά την τελετή ορκωμοσίας, η οποία έγινε ηλεκτρονικώς μέσω ZOOM λόγω της πανδημίας, της οποίας οι αριθμοί των κρουσμάτων είχαν εκτιναχθεί τότε στα ύψη σπάζοντας το όριο των τριάντα χιλιάδων σε καθημερινή βάση.
Στην ομιλία της είχε αναφέρει πως «οι προσωπικές μου εμπειρίες με έχουν διαμορφώσει αυτή που είμαι και πώς θα υπηρετήσω. Γεννήθηκα και ορφάνεψα στην Ελλάδα και υιοθετήθηκα από τον Σκωτσέζο (Scottish) πατέρα μου και την Τσεχογερμανίδα μητέρα μου. Μία οικογένεια μεταναστών από τρεις διαφορετικές χώρες ήλθαμε στις Ηνωμένες Πολιτείες όταν ήμουν τεσσάρων ετών».
Η δήμαρχος είναι πάντοτε παρούσα στις γιορτές και εκδηλώσεις του Ελληνισμού της Βοστώνης και φυσικά της Ελληνορθόδοξης κοινότητας Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Σόμερβιλ, η οποία ιδρύθηκε πριν από εκατό και πλέον χρόνια από Ελληνες μετανάστες και πολλούς πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία και ιδιαίτερα από τη Σμύρνη, τον Τσεσμέ και την Κρήνη.
Ήταν και φέτος παρούσα στο δείπνο της παρέλασης το βράδυ του Σαββάτου, και την άλλη μέρα, Κυριακή, στην παρέλαση. Σε συνέντευξή της είπε πως «ήταν μία θαυμάσια ημέρα της παρέλασης διότι συναθροίσθηκε η Ελληνική Κοινότητα και θυμηθήκαμε την πολιτιστική μας κληρονομιά».
Οταν ρωτήθηκε πώς αισθάνεται για την ελληνική της ταυτότητα, απάντησε πως «είμαι πολύ υπερήφανη. Οι γονείς μου ήθελαν να είναι βέβαιοι όταν μεγάλωνα να συμμετέχω ενεργά στην Ελληνική Κοινότητα τότε που μέναμε στη Δυτική Μασαχουσέτη και συγκεκριμένα στην πόλη Γουέστφιλντ (Westfield). Ηταν μία μικρή Ελληνική Κοινότητα και όλοι γνωριζόμασταν μεταξύ μας». Στην ερώτηση αν είχε φαντασθεί ποτέ πως μια μέρα θα γινόταν δήμαρχος του Σόμερβιλ, είπε πως «όχι, όταν ήμουν μικρή δεν το σκέφθηκα αυτό. Οταν πριν από τριάντα χρόνια μετακομίσαμε στο Σόμερβιλ μπήκα σε μία Κοινότητα και κουλτούρα που άλλαζε. Ηταν μία πολύ όμορφη και πλούσια Κοινότητα και είμαι περήφανη που συμμετέχω γιατί πρόκειται για σύναξη σχέσεων και είμαι πολύ χαρούμενη που το έκανα αυτό».
Η δήμαρχος είχε αναφέρει στην ομιλία εγκαθιδρύσεώς της πως «αν και έγινα υπήκοος των Ηνωμένων Πολιτειών όταν ήμουν έφηβη, μου ελέχθη αμέτρητες φορές ως ενήλικη πως δεν ήμουν πραγματική Αμερικανίδα επειδή δεν γεννήθηκα εδώ. Κι έτσι γνωρίζω από πρώτο χέρι πως μερικοί άνθρωποι φοβούνται οποιονδήποτε βλέπουν ως διαφορετικό». Τόνισε πως «η εμπειρία μου ως μετανάστρια με έχει διδάξει να εκτιμώ τις διαφορετικότητες γιατί αυτό είναι το σωστό πράγμα να κάνω και το οποίο με έχει βοηθήσει πολύ να υπηρετήσω ως δημοτική σύμβουλος στο Σόμερβιλ αρχικά».
Ήταν η πρώτη και η μόνη από την οικογένειά της που πήγε στο κολέγιο. Εργαζόταν και έπαιρνε φοιτητικά δάνεια για να αποκτήσει το πτυχίο της Μπάτσελορ και κατόπιν το Μάστερ στη Διοίκηση Επιχειρήσεων (MBA). Οταν μετακόμισε στην περιοχή της Βοστώνης δεν είχε πολλά. Φίλοι της παραχώρησαν κάπου να μείνει καθώς έψαχνε για εργασία και εξοικονόμησε χρήματα για ενοίκιο. Το 1993 μετακόμισε στο Σόμερβιλ και ανακάλυψε πως ήταν ένα μέρος το οποίο άλλαζε ραγδαίως. Ηταν μία πόλη η οποία αγκάλιαζε τις διαφορετικότητες, την ποικιλομορφία και τις προοδευτικές αξίες. Ηταν ένα μέρος στο οποίο αισθάνθηκε καλοδεχούμενη και είπε πως «είμαι ευγνώμων που ο σύζυγός μου ο Ρικ και οι δύο κόρες μας, η Ηλιάνα και η Σοφία, εγκατασταθήκαμε εδώ».
ΠΗΓΗ: Εθνικός Κήρυκας