Μύησης Εγκόλπιο
Ήρθες με το ξημέρωμα. Αχνά χτύπησες το κουδούνι και σε υποδέχτηκα.
Σε οδήγησα στη γωνιά που αγναντεύαμε το πέλαγος. Ο ήλιος ξεπρόβαλε
απ’ τις κορφές του Παγγαίου και φώτιζε τη χρυσοκέντητη Αμφίπολη.
Αν και χρόνια ξυπνάς μακριά, η ελληνικότητα της ψυχής σου στιγμή
δεν ξεθώριασε .Διψούσες να γευτείς το μεγαλείο. Από κοινού το ταξίδι.
Περνώντας πάνω απ’ τη μαρμάρινη Θάσο, σταματήσαμε για ένα ποτήρι
κρασί στη μεθυστική Λήμνο. Ακούσαμε τα λόγια της Σαπφούς και
περάσαμε Σάμο, Χίο και Ρόδο. Μαργαριτάρια θεών.
Φωτισμένοι των παραλίων φιλόσοφοι με σκέψεις παγκόσμιες
και δάκρυα στα μάτια μας χαιρετούν.
Με σαγήνη η θελκτική Αφροδίτη μας τραβά στο νησί της.
Επιστρέφουμε στην Κρήτη και ο Μίνωας μας υποδέχεται στα παλάτια του.
Ανηφορίζουμε για την Πελοπόννησο με το μάτι λοξό στις Κυκλάδες
πριν το μεγάλο σεισμό. Πλήθος τα εμπορεύματα για τους Φοίνικες.
Μια στάση στα Κύθηρα μέχρι την επίσκεψη στο κέντρο της δημοκρατικής
Αριστοκρατίας .Λακωνισμός και λιτότητα. Στην Ολυμπία ακόμα παλεύουν.
Ώρες πολλές στην αγορά της Αθήνας, εκεί όπου η σκέψη ανδρώθηκε.
Μας καλωσόρισε ο Περικλής και με καμάρι την πόλη του έδειχνε.
Λίκνο της Ευρώπης και του κόσμου.
Νεοτερισμοί στη Θήβα του Επαμεινώνδα και του Πελοπίδα.
Το φως ανέτειλε στους Δελφούς, το κέντρο της γης , με οδηγό τον Ηνίοχο.
Φτάσαμε στις ρίζες μας, στη μαγευτική Ήπειρο.
Στη Δωδώνη η ψυχή ανατρίχιασε. Σε άγγιξα.
Μπροστά προβάλει η Μακεδονία. Η ταφή στη Βεργίνα μόλις τέλειωσε
και ο Αλέξανδρος συγκεντρώνει στρατεύματα. Δε θα κυριαρχήσει,
πολιτισμό θα σπείρει, που μέχρι σήμερα αντανακλά
αυτό που ορίζεται ως ελεύθερη διάσταση.
Ξαναφτάσαμε στη γωνιά μας ευτυχισμένοι και οι δυο.
Σε αγκάλιασα, σου χάιδεψα το πρόσωπο, σε φίλησα και σου είπα
«Καλό ταξίδι Αστέρι μου, συνέχισε τη διάχυση».
ΓΑΚΗΣ Δ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ