Το Ολυμπία βεβαίως θα ανακαλέσει, όταν έχει στα χέρια του από τους δισεκατομμυριούχους σωτήρες όχι τα 600 δις Ευρώ, αλλά μία ψωροεγγυητική επιστολή τραπέζης για μόλις 200 ψωροχιλιάρικα, δολλάρια όχι Ευρώ, στο όνομα οποιουδήποτε Ελληνικού φιλανθρωπικού ιδρύματος. Μάλιστα, για να μην τα στερήσουμε από την “εξαγορά του χρέους”, το Ολυμπία δεσμεύεται ότι θα καλύψει το collateral εκδoσης της εγγυητικής αμέσως μετά την έκδοση της.
Γράφαμε στις 30/11/2011: Μετά την “τράπεζα της Ανατολής”, ακολούθησαν “τα σταγονίδια της χούντας”. Τότε μεσουρανούσε η γελοιότητα της “μετοχής των δις” από την εξαφανισμένη τράπεζα που θα έσωζε την Ελλάδα. Υπόθεση που είχαμε αναλύσει εδώ: Όποιος έχει μετοχή της Τράπεζας της Ανατολής, χρωστά 135.422 Ευρώ!
Σήμερα, όλως τυχαίως, έχουμε τους ομογενείς με τα 600 δις και καπάκι πάλι τα σταγονίδια του πραξικοπήματος σε μία αρμονική επανάληψη της προσπάθειας αποχαύνωσης του Ελληνικού λαού. Τυχαίο; Τυχαίο που και οι δύο αυτές οπερέτες εξελίχθηκαν πάνω στις εξελίξεις για την απάτη του PSI αλλά και τώρα πάνω στην ψήφιση του προϋπολογισμού που ενσωματώνει πραξικοπηματικά τα νέα μέτρα.
Και ο κόσμος ασχολείται με μεσσιανιστικά παραμύθια και μπακαλόχαρτα. Επειδή όμως δεχόμαστε αρκετά emails, παρά το ότι γράψαμε προ ημερών για το κωμικό του θέματος, απλώς θα αναδημοσιεύσουμε το άρθρο του Ταχάλια με την παράκληση το θέμα να λήξει εδώ. Όσο υπάρχουν άνθρωποι που περιμένουν τον μεσσία για να σωθούν αντί να γίνουν οι ίδιοι μεσσίες του εαυτού τους και της πατρίδας τους, δεν υπάρχει ελπίδα για την Ελλάδα. Πολίτες που ανέχονται τον Παπακωνσταντίνου και τον Παπανδρέου να κυκλοφορούν ελεύθεροι, πολίτες που ανέχονται να τους εξαπατούν με “σταγονίδια”, πραξικοπήματα, μπαμπούλες και μαγικά χαρτάκια, είναι απλώς μέρος του προβλήματος.
Γράφει το Ταχάλια:
